Ένα νέο σύστημα χαρτογράφησης του εγκλήματος παρουσίασε το υπουργείο Εσωτερικών της Βρετανίας, με σκοπό, όπως ισχυρίζεται, “να δώσει στους πολίτες τα πραγματικά στατιστικά για την εγκληματικότητα της γειτονιάς τους” και “να ενδυναμώσει τη συνεργασία μεταξύ των πολιτών και της αστυνομίας”.

Ads

Το πρόγραμμα αυτό είναι παρεμφερές με τους χάρτες της εταιρίας Google και πληκτρολογώντας κανείς τη διεύθυνσή του, μπορεί να δει πόσες παραβάσεις σημειώθηκαν στην περιοχή του τον περασμένο μήνα. Οι παραβάσεις εμφανίζονται σε έξι διαφορετικές κατηγορίες: διάρρηξη, ληστεία, έγκλημα σχετικό με οχήματα, βία, αντικοινωνική συμπεριφορά και «άλλα εγκλήματα».

Αίσθηση έχει προκαλέσει το γεγονός πως στην τελευταία κατηγορία ομαδοποιούνται παραβάσεις όπως, μικροκλοπές, ληστείες τραπεζών, διακίνηση ναρκωτικών, αλλά και σεξουαλικά εγκλήματα. Κάτι παρόμοιο ισχύει –από το 1998- και για την «αντικοινωνική συμπεριφορά» που, όπως ορίζει ο βρετανικός νόμος, περιλαμβάνει παραβάσεις όπως κατανάλωση αλκοόλ σε δημόσιο χώρο, δημόσια μέθη, επαιτεία, διατάραξη της κοινής ησυχίας και γκράφιτι.

Η υπουργός Εσωτερικών της Βρετανίας, Theresa May αρνήθηκε πως το πρόγραμμα θα έχει οικονομικές επιπτώσεις ως προς τις τιμές των ακινήτων και πως θα ενδυναμώσει την αίσθηση του φόβου στη βρετανική κοινωνία.

Οι δύο αυτές περιπτώσεις, βρίσκονται στο επίκεντρο της κριτικής που δέχεται η βρετανική κυβέρνηση σχετικά με το χάρτη εγκληματικότητας, αφού δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως η βρετανική κοινωνία ταιριάζει ολοένα και περισσότερο στον ορισμό του αστυνομικού κράτους.

Επίσης, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Telegraph και ειδικός σε θέματα χαρτογράφησης δεδομένων, Conrad Quilty-Harper, χαρακτήρισε τους χάρτες «άχρηστους». Όπως σημειώνει, από την εφαρμογή λείπουν οι απαραίτητες λεπτομέρειες για να εξακριβώσει κανείς την αντικειμενικότητά τους, όπως επίσης λείπει ο ακριβής χρόνος του κάθε περιστατικού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τεθεί προ των ευθυνών του ο εκάστοτε αρμόδιος αστυνομικός.

Τέλος, ο δημοσιογράφος σημειώνει πως το www.police.uk κόστισε στους Βρετανούς φορολογούμενους 300.000 λίρες (350.000 ευρώ), τη στιγμή που η βρετανική κυβέρνηση εφαρμόζει εκτεταμένα μέτρα λιτότητας.