Ο απεσταλμένος του tvxs.gr στην Ουκρανία, Spyros Hound, απαθανάτισε με τον φακό του την πόλη Μποροντιάνκα, την οποία άφησε πίσω της κατεστραμμένη ο ρωσικός στρατός στο σύντομο διάστημα που ήταν υπό την κατοχή του.

Η συγκεκριμένη περιοχή βρίσκεται στα περίχωρα του Κιέβου. Μόλις επέστρεψαν οι κάτοικοι είδαν μια πόλη με διαλυμμένες τις υποδομές της και τα κτίριά της. Στην πόλη στήνονται συσσίτια ενώ δίπλα σε κτίρια υπάρχουν λουλούδια και κεράκι στη μνήμη των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους.

Ακολουθεί η περιγραφή του:

BORODYANKA – η επόμενη μέρα. Όπως έχω αναφέρει ξανά σε προηγούμενες επισκέψεις μου στην πολύπαθη BORODYANKA, μια περιοχή στα Δυτικά περίχωρα του Κιέβου, οι επιθέσεις με ελικόπτερα, αεροπλάνα και άρματα μάχης των Ρωσικών δυνάμεων, προκάλεσαν ανυπολόγιστες καταστροφές και αμέτρητους θανάτους, κυρίως αμάχων που είτε προσπάθησαν να διαφύγουν άτακτα με τα αυτοκίνητά τους, είτε παρέμειναν στα σπίτια τους τα οποία εντέλει και βομβαρδίστηκαν πολύ σκληρά, καθώς δεν είχαν εναλλακτική.

Η πόλη είχε περικυκλωθεί και στη συνέχεια καταληφθεί πλήρως. Οι λιγοστές δυνάμεις (μόλις 5 στρατιώτες αποτελούσαν την άμυνα της πόλης την πρώτη μέρα της επίθεσης) πολέμησαν με αυτόματα όπλα και μολότοφ εναντίον φαλάγγων αρμάτων μάχης και πεζικού μέχρι οι υπόλοιπες δυνάμεις να φτάσουν στην περιοχή, να αντιδράσουν, προσπαθώντας να απωθήσουν τον ρωσικό στρατό, και τελικά να απελευθερώσουν την πόλη.

Η επόμενη ημέρα βρίσκει τους κατοίκους σαστισμένους μπροστά στην τόση βία και καταστροφή, χωρίς σπίτι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη εκτός όσης οι εθελοντές μπορούν να προσφέρουν, ηλικιωμένους στους δρόμους να περιμένουν μια χείρα βοηθείας, οικογένειες που μετακινούνται χιλιόμετρα από τις γύρω πληγείσες περιοχές προς το κέντρο της πόλης, εκεί όπου δίνονται τα συσσίτια από τον στρατό και τους εθελοντές στις πρόχειρες εγκαταστάσεις που έχουν στηθεί αλλά και να προμηθευτούν κάποια ελάχιστα βασικά από τα πρώτα πρόχειρα υπαίθρια μαγαζάκια που δειλά δειλά εμφανίζονται στις γωνίες στο κέντρο της πόλης.

Λουλούδια και κεράκια στην μνήμη των εκατοντάδων αθώων θυμάτων που έπεσαν μαζί με τα κτήρια και θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια, συναντάει κανείς μπροστά ή δίπλα στα κτήρια, νέα μνήματα στα νεκροταφεία, στρατιωτικές δυνάμεις που μετακινούνται καθώς ο φόβος της αναζωπύρωσης στη σύνορα με την Λευκορωσία είναι υπαρκτός, αλλά και ανθρώπους που δεν χάνουν το χαμόγελό τους ακόμα κι όταν στέκονται μέσα στα ερείπια του κόπου τους μιας ζωής που έγινε στάχτη σε μερικές ώρες. Κι αυτή την δύναμη την δείχνουν αρκετοί και κυρίως τα διασωστικά και λοιπά συνεργεία που καθημερινά καθαρίζουν και παλεύουν μέσα στα χαλάσματα να βρουν τα απομείναντα θύματα αλλά και να αποκαταστήσουν τις βασικές υποδομές της πόλης.