Την προηγούμενη εβδομάδα, ενώ οι οικονομικοί δείκτες κατέρρεαν και οι αναλυτές προειδοποιούσαν για επικείμενη ύφεση, ο Αμερικανός πρόεδρος επέλεξε να αφιερώσει τον χρόνο του σε άσχετες δραστηριότητες, αποκομμένες από τη σκληρή πραγματικότητα. Σαν να ζούσε στον δικό του κόσμο.

Παρακολούθησε ένα τουρνουά γκολφ LIV στο Μαϊάμι χρηματοδοτούμενο από τη Σαουδική Αραβία, πέρασε χρόνο στο ιδιωτικό του κλαμπ Mar-a-Lago και έκανε δηλώσεις όπως “αυτή είναι μια καλή στιγμή για να πλουτίσει κανείς”.

Η αντίθεση μεταξύ της χαλαρής στάσης του Προέδρου και της οικονομικής ανασφάλειας των πολιτών προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Ο Δημοκρατικός Kurt Bardella παρομοίασε τον Τραμπ με “καρικατούρα ενός τρελού βασιλιά”, ενώ πολλοί τον συνέκριναν με τον αυτοκράτορα Νέρωνα που οι ιστορικές φήμες θέλουν να παίζει μουσική, ενώ η Ρώμη καιγόταν.

Ιδιαίτερα επικριτικά σχόλια προκάλεσε η απόφαση του Τραμπ να στείλει τον υπουργό Άμυνας στην τελετή υποδοχής των σορών τεσσάρων Αμερικανών στρατιωτών που σκοτώθηκαν σε εκπαιδευτική άσκηση στη Λιθουανία, ενώ ο ίδιος παρευρισκόταν σε δείπνο για την πολιτική οργάνωση Maga Inc, με κόστος συμμετοχής 1 εκατομμύριο δολάρια ανά άτομο.

• Διαβάστε: Τραμπ / Πώς διπλασίασε την περιουσία του σε μόλις ένα χρόνο

Η Maggie Haberman, βιογράφος του Τραμπ και δημοσιογράφος των New York Times, σχολίασε ότι ο πρόεδρος “έχει σταματήσει να νοιάζεται για ορισμένα πράγματα” και ότι σε αυτή τη θητεία έχει αποφασίσει “να κάνει ότι του αρέσει”.

Το Σάββατο, ο Τραμπ έπαιξε σε άλλο οικογενειακό γήπεδο γκολφ, στο Τζούπιτερ της Φλόριντα, για να ακολουθήσει επίσημη ανακοίνωση του Λευκού Οίκου: “ο πρόεδρος κέρδισε τον δεύτερο γύρο του αγώνα του στο πρωτάθλημα και προκρίνεται στον επόμενο γύρο”.

Σύμφωνα με την Washington Post, ο Τραμπ κατέληξε στο τελικό σχέδιο των δασμών μόλις τρεις ώρες πριν από την επίσημη ανακοίνωση, ενώ συνεργάτες του, συμπεριλαμβανομένου του αντιπροέδρου Βανς, φέρονταν να υποχωρούν συνεχώς στις απαιτήσεις του.

Μετά τις προεδρικές ανακοινώσεις, μέλη του υπουργικού συμβουλίου έδιναν αντιφατικά μηνύματα στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τους δασμούς, με κάποιους να τους παρουσιάζουν ως αμετάκλητους και άλλους να υπονοούν ότι υπήρχε περιθώριο διαπραγμάτευσης.

• Διαβάστε: Ανάλυση / Στο παιχνίδι της κότας, ο Τζινπίνγκ υπερτερεί του Τραμπ

Με την επιστροφή του στην Ουάσιγκτον,  ο Τραμπ βρέθηκε αντιμέτωπος με αυξανόμενη κριτική από συμμάχους, επιχειρηματίες και Ρεπουμπλικάνους, οι οποίοι τον παρότρυναν να αλλάξει πορεία για να αποφευχθεί η οικονομική κατάρρευση. Ωστόσο, η πρώτη του δημόσια εμφάνιση ήταν μια γιορτή προς τιμήν των πρωταθλητών του μπέιζμπολ.

Την Τρίτη, με παπιγιόν και σμόκιν, ο Τραμπ είπε σε δείπνο για τη συγκέντρωση χρημάτων στην Ουάσιγκτον: “Ξέρω τι στο διάολο κάνω”. Ισχυρίστηκε ότι οι δασμοί αναγκάζουν τους παγκόσμιους ηγέτες να διαπραγματευτούν μαζί του και καυχήθηκε: “Σας λέω, αυτές οι χώρες τηλεφωνούν και μου φιλούν τον κώλο. Το κάνουν. Πεθαίνουν να κάνουν μια συμφωνία”.

Αλλά την επόμενη ημέρα, άλλαξε πορεία. Δημοσίευσε στην πλατφόρμα Truth Social ότι, ενώ κλιμάκωνε τους δασμούς στην Κίνα, θα σταματούσε τους άλλους για 90 ημέρες, ώστε να αφήσει χώρο για διαπραγματεύσεις.

• Διαβάστε: Τσόμσκι για Τραμπ: «Ένας ανισόρροπος μεγαλομανής»

Ενώ οι λεπτομέρειες της ζωής του Τραμπ και του Ριχάρδου του Γ, του ήρωα του Σαίξπηρ στο ομώνυμο θεατρικό έργο διαφέρουν σε πολλά σημεία, υπάρχουν και κάποιες ομοιότητες.

Όπως και ο Τραμπ, ο Ριχάρδος του Σαίξπηρ δεν διοικούσε με ήθος, ηθική ή ακεραιότητα. Ελεγε ψέματα σε όλους, όπως αποκαλύπτουν  οι μονόλογοι με τις ενδόμυχες σκέψεις του.

Όπως και ο Τραμπ, ο Ριχάρδος χρησιμοποιούσε κενή ρητορική για να πείσει τους ανθρώπους με “κολακείες” – δεν τον ενδιέφερε να πει την αλήθεια.

Ο βασιλιάς της Αγγλίας ήταν αδίστακτος. Πέρα από το να προσλάβει δολοφόνους για να σκοτώσει τον ίδιο του τον αδελφό, απομάκρυνε τους ανθρώπους που θεωρούσε ότι δεν ήταν πιστοί ή ότι τον εμπόδιζαν – συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του, της Άννας.

Για να ανοίξει το δρόμο για να παντρευτεί την κόρη του αδελφού του – την ανιψιά του Ελισάβετ – ο Ριχάρδος διέδωσε αυτό που σήμερα θα αποκαλούσαμε ψεύτικες ειδήσεις. Στο έργο, λέει στους πιστούς του “να διαδίδουν στο εξωτερικό ότι η Άννα, η γυναίκα μου, είναι πολύ βαριά άρρωστη” και “πιθανότατα θα πεθάνει”.

Γραμμένο γύρω στο 1592, το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ παρακολουθεί τη βασιλεία του διαβόητου μονάρχη της Αγγλίας και καταγράφει την πορεία μιας χαρισματικής, πανούργας και ναρκισσιστικής  φιγούρας.

Το βασίλειο του Ριχάρδου Γ’ ήταν γεμάτο χάος, σύγχυση και διαφθορά που τροφοδότησαν τις εμφύλιες συγκρούσεις στην Αγγλία.