Με «κινούμενη άμμο» μοιάζει το τοπίο αναφορικά με την έκβαση των αμερικανικών εκλογών τρεις περίπου μήνες πριν να στηθούν οι κάλπες της 5ης Νοεμβρίου.
Κι αυτό γιατί τόσο η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ όσο και η απόσυρση του Τζο Μπάιντεν από την προεδρική κούρσα με την παράλληλη ανάδειξη της Κάμαλα Χάρις ως -κατά πάσα πιθανότητα- υποψήφιας των Δημοκρατικών είναι πολιτικά γεγονότα τόσο σημαντικά, που είναι ριψοκίνδυνο να κάνει κανείς σαφείς εκτιμήσεις αναφορικά με την επίδρασή τους στους ψηφοφόρους.
Είναι δεδομένο πάντως πως οι Δημοκρατικοί δεν έχουν πολύ χρόνο για να αναλωθούν σε εσωκομματικές διαμάχες για ανάδειξη υποψηφίου, καθώς η «κλεψύδρα αδειάζει πλέον επικίνδυνα» με τον Ντόναλντ Τραμπ στην αντίπερα όχθη να εντείνει την προεκλογική του δραστηριότητα. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η υποψηφιότητα της Κάμαλα θεωρείται δεδομένη -παρά τις παρασκηνιακές διαφωνίες από διάφορες μεριές. Αυτό αναμένεται να επισφραγιστεί επί της ουσίας μέχρι τις 7 Αυγούστου με τους εκλέκτορες των Δημοκρατικών να της δίνουν το χρίσμα, ενώ η τυπική επικύρωση θα έρθει στο συνέδριο των Δημοκρατικών στα τέλη του ίδιου μήνα.
Για την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα κρίσιμη η ανάκτηση της εμπιστοσύνης μεταξύ τόσο των μαύρων όσο και των Λατίνων ψηφοφόρων, στους οποίους στηρίχθηκε ο Τζο Μπάιντεν στις εκλογές του 2020 προκειμένου να κερδίσει τον Ντόναλντ Τραμπ.
Αμερικανικές εκλογές: Οι βασικές ιδιαιτερότητες
Η εν λόγω ανάγκη φαντάζει μάλιστα ακόμη μεγαλύτερη αν λάβει κανείς υπόψη τις ιδιαιτερότητες του εκλογικού συστήματος.
Μια από τις βασικές ιδιαιτερότητες αφορά το γεγονός πως οι Αμερικανοί ψηφοφόροι δεν εκλέγουν απευθείας τον πρόεδρό τους, αλλά επί της ουσίας αναδεικνύουν τους 538 εκλέκτορες, οι οποίοι στη συνέχεια εκλέγουν τον πρόεδρο.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως κάθε πολιτεία διαθέτει συγκεκριμένο αριθμό εκλεκτόρων, οι οποίοι αναδεικνύονται με πλειοψηφικό σύστημα. Κοινώς όποιος από τους υποψήφιους επικρατήσει έστω και με μία ψήφο διαφορά παίρνει και το σύνολο των εκλεκτόρων που αναδεικνύει η συγκεκριμένη πολιτεία.
Αμερικανικές εκλογές: «Blue Wall» vs «Red Sea»
Την ίδια στιγμή, σχεδόν δεδομένο θεωρείται το αποτέλεσμα στις περισσότερες από τις πολιτείες βάσει της πολιτικής παράδοσης των δύο αμερικανικών μεγάλων κομμάτων. Για παράδειγμα, οι Δημοκρατικοί έχουν το λεγόμενο «Blue Wall», δηλαδή μια σειρά από πολιτείες όπως η Καλιφόρνια, η Νέα Υόρκη, η Ουάσιγκτον, η Μασαχουσέτη και αρκετές ακόμη, τις οποίες παραδοσιακά κερδίζουν.
Στον αντίποδα οι Ρεπουμπλικάνοι αντιπαραθέτουν την λεγόμενη «Red Sea», με πολιτείες όπως το Τέξας, το Τενεσί, το Μιζούρι, το Κεντάκι και αρκετές ακόμη (κυρίως πολιτείες του αμερικανικού Νότου).
Αμερικανικές εκλογές: Οι «swing states» που κρίνουν το αποτέλεσμα
Κάπως έτσι ερχόμαστε στις λεγόμενες «swing states», πολιτείες που θεωρούνται αμφίρροπτες, με το εκλογικό αποτέλεσμά τους να είναι κάθε φορά οριακό και να θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμο για την ανάδειξη του Δημοκρατικού ή του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου.
Σύμφωνα με ανάλυση του BBC, στις επικείμενες προεδρικες εκλογές των ΗΠΑ αποφασιστικής σημασίας θεωρείται το αποτέλεσμα σε έξι συγκεκριμένες πολιτείες: την Αριζόνα, την Πενσυλβάνια, την Τζόρτζια, το Μίσιγκαν, τη Νεβάδα και το Ουισκόνσιν.
Κάτι τέτοιο φαίνεται να οδηγεί τα επιτελεία των δύο υποψηφίων στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της καθεμιάς από τις παραπάνω περιφέρειες. Και είναι δεδομένο πως ένα μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων σε αυτές είναι είτε μαύροι, είτε Λατίνοι είτε ακόμη και Αραβικής καταγωγής, δεν περνάει απαρατήρητο από τους συνεργάτες της Κάμαλα Χάρις.
Αμερικανικές εκλογές: Η στρέβλωση και τα παραδείγματα
Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δυνατό όταν μιλάει κάποιος να μην αναφερθεί σε μια στρέβλωση που προκαλεί συχνά πυκνά το εν λόγω σύστημα. Αυτή έχει να κάνει με το ενδεχόμενο κάποιος από τους δύο υποψήφιους να λάβει περισσότερες ψήφους στο σύνολο της χώρας, αλλά να δει τον αντίπαλό του να εκλέγεται πρόεδρο καθώς κέρδισε έστω και με μικρή διαφορά συγκεκριμένες πολιτείες.
Κάτι τέτοιο είχε συμβεί στις εκλογές του 2016, όταν η Χίλαρι Κλίντον έλαβε σχεδόν τρία εκατομμύρια περισσότερες ψήφους περισσότερες από τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος όμως έγινε ένοικος του Λευκού Οίκου. Αυτό συνέβη καθώς κατάφερε να κερδίσει με οριακή διαφορά (από 0,27% έως 1,20%) τέσσερις πολιτείες: το Μίσιγκαν, την Πενσυλβάνια, του Ουισκόνσιν και την Φλόριντα).
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και το 2000 όταν η τελική έκβαση των εκλογών κρίθηκε από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των ΗΠΑ, η οποία έκρινε πως ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ είχε κερδίσει ορθώς τους 29 κρίσιμους εκλέκτορες της πολιτείας Φλόριντα για μόλις 537 ψήφους από τον αντίπαλό του Αλ Γκορ. Ο τελευταίος είχε πάρει στο σύνολο των ΗΠΑ σχεδόν 500 χιλιάδες περισσότερες ψήφους.
Στην Ελλάδα τα ΜΜΕ που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χρημαδοτούνται από το ... κράτος. Tο tvxs.gr στηρίζεται στους αναγνώστες του και αποτελεί μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές στη χώρα. Mε μια συνδρομή, από 2.9 €/μήνα,ενισχύετε την αυτονομία του tvxs.gr και των δημοσιογραφικών του ερευνών. Συγχρόνως αποκτάτε πρόσβαση στα ντοκιμαντέρ και το περιεχόμενο του 24ores.gr.
Δες τα πακέτα συνδρομών >