Η άρνηση να προφέρουν το όνομα “Βόρεια Μακεδονία” δεν είναι απόρροια πατριωτικής ευαισθησίας. Είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα του εθνικολαϊκισμού που εξέθρεψαν καταγγέλλοντας τη συμφωνία των Πρεσπών και υποστηρίζοντας έξαλλα συλλαλητήρια με χλαμύδες και περικεφαλαίες.

Η κυνική στροφή του Κυρ. Μητσοτάκη στον διπλωματικό ρεαλισμό δεν έχει αφομοιωθεί από όλο το κομματικό ακροατήριο της ΝΔ γιατί δεν πήραν το πολιτικό κόστος της ειλικρινούς παραδοχής του λάθους τους που έγινε για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους.

Δεν εξήγησαν, δηλαδή, στο μεθυσμένο από υπερπατριωτικές κορώνες κοινό τους, ότι “η Μακεδονία δεν είναι μία και ελληνική”, ότι δεν παραχώρησαν το όνομα και την ταυτότητα στη γειτονική χώρα εθνομηδενιστές και μειοδότες, ότι η συμφωνία έπρεπε να γίνει και υπηρετεί το εθνικό συμφέρον.

Στην πολιτική η συγγνώμη δεν είναι ούτε συνήθης ούτε εύκολη. Και εντάξει να ζητά συγγνώμη ο Αδ. Γεωργιάδης από τον Ν. Καρανίκα για τη φαρμακευτική κάνναβη. Αλλά πώς να κάνει κάτι ανάλογο ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης απέναντι στον Αλ. Τσίπρα και όλους τους βουλευτές που υπερψήφισαν τη συμφωνία; Οταν τον έχει καθυβρίσει ως ψεύτη, απατεώνα και επικίνδυνο για τη χώρα, πώς να χαμηλώσει το βλέμμα και να παραδεχτεί ότι έκανε προεκλογική καμπάνια με πατριδοκαπηλεία συκοφαντώντας τον πολιτικό του αντίπαλο;

Βέβαια, θα μπορούσε να πει κάτι λιγότερο επώδυνο: Οτι υπερβάλαμε και τώρα προσαρμοζόμαστε στο μέτρο των πραγμάτων. Αλλά ούτε αυτό είναι εύκολο όταν τον καταδιώκει ο Αντ. Σαμαράς δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει τα μνημόνια που συνδέονται με τη συμφωνία των Πρεσπών, δηλαδή δεν πρόκειται να σεβαστεί τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Και όταν στα βήματά του πορεύεται και ο Κ. Καραμανλής με διαρροές ότι θα απέχει από την ψηφοφορία.

Τα πράγματα δεν είναι απλά για τον πρωθυπουργό. Εκπαίδευσε το κομματικό προσωπικό της ΝΔ και το ακροατήριό της στην πόλωση, στον διασυρμό των αντιπάλων, στον εθνικολαϊκισμό. Εκανε ταμείο και βγήκε κερδισμένος στις εκλογές, αν τώρα πει την αλήθεια θα έχει κόστος. Ηδη η δεξιά πτέρυγα περιμένει στη γωνία να σώσει την παράταξη από την κεντροαριστερή και τεχνοκρατική μόλυνση. Εχει και τον Δένδια που μετά το τηλεοπτικό debate με τον Τσαβούσογλου πλασαρίστηκε δυνατά για την επόμενη φάση.

Η “γειτονική χώρα” είναι μια κάποια λύση. Το λες και ξεφεύγεις. Κι αν δεν βγεις στο BBC, ποιος θα σε εκθέσει για τις ανακολουθίες σου;