Τι είναι πιο σοκαριστικό; Οτι αυτοκίνητο βουλευτή παρέσυρε και σκότωσε έναν νεαρό έξω από τη Βουλή; Οτι “τραμπούκισαν” αυτόπτη μάρτυρα; Οτι δεν έχει ανακριθεί ο οδηγός; Οτι δεν μίλησε η Ντόρα Μπακογιάννη στην οποία είναι χρεωμένο το αυτοκίνητο παρά μόνο δύο 24ωρα μετά; Οτι το τραγικό γεγονός συνέβη την Παρασκευή το μεσημέρι και η είδηση εξαφανίστηκε;

Το ένα συνδέεται με το άλλο. Αν δεν υπήρχε τόση συσκότιση, δεν θα υπήρχε τόση ασυδοσία. Αν δεν υπήρχε τέτοια αίσθηση ατιμωρησίας, δεν θα υπήρχε τέτοια αγριότητα. Αν υπήρχε ισονομία, δεν θα υπήρχε περιθώριο για τόση αυθαιρεσία. 

Είναι αδιανόητο: Ενας νέος άνθρωπος έχασε τη ζωή του επειδή έτυχε να περνά με τη μοτοσικλέτα του έξω από τη Βουλή την ώρα που ο πρωθυπουργός απαντούσε σε επίκαιρη ερώτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ενας ασυνείδητος οδηγός που διέφυγε, οι συνάδελφοί του που προσπάθησαν να τον καλύψουν και η σιωπή των ΜΜΕ που φωνάζουν για τη διάδοση του κορονοϊού στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για την αστυνομική βία. 

Ευτυχώς που, για μια ακόμη φορά, υπάρχει βίντεο και η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί όση συγκάλυψη και αν επιχειρηθεί. Στην περιοχή υπάρχουν κάμερες και οι συνθήκες του θανατηφόρου τροχαίου δεν γίνεται να κατασκευαστούν.

Δύο 24ωρα κράτησε το κουκούλωμα. Ο οδηγός μπορεί να γλίτωσε το αυτόφωρο αλλά η ασυλία του δεν θα κρατήσει για πάντα. Η κοινωνία των πολιτών αμύνεται και προστατεύει τη δημοκρατία από τους βιαστές της.

Η Ντόρα Μπακογιάννη, με απαράδεκτη καθυστέρηση, είπε το αυτονόητο: Οτι θα γίνει έρευνα σε βάθος και θα αποδοθούν ευθύνες.

Το ερώτημα είναι γιατί δεν έγινε έρευνα από την πρώτη στιγμή όπως θα συνέβαινε στην περίπτωση που εμπλεκόταν στο δυστύχημα ένας απλός πολίτης; Και θα αποδοθούν ευθύνες για τη συγκάλυψη; Για το γεγονός ότι μπροστά σε ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα κτίρια της Αθήνας, με έντονη αστυνομική παρουσία, δεν πάρθηκαν καταθέσεις αλλά μόνο “τιμωρήθηκε” ο αυτόπτης μάρτυρας που θέλησε να παρέμβει;

Τα “μεμονωμένα περιστατικά” είναι πολλά. Οσο ισχυρός και να είναι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης δεν μπορεί να τα σκεπάσει. Αθροίζονται σε μια αλυσίδα βίας και ανομίας που εκθέτει τους φρουρούς της τάξης και τους πολιτικούς τους προϊσταμένους.

Μπορεί η αποκάλυψη να καθυστερεί και να είναι δύσκολη αλλά, τελικά, έρχεται. Για τον 23χρονο Ιάσονα είναι αργά. Για όσους δεν θα τον ξεχάσουν, όχι.