Το χιλιοπαιγμένο έργο των «επενδύσεων» της ΝΔ του Μητσοτάκη, επανήλθε με την ανάληψη της εξουσίας και επαναλήφθηκε με την ίδια μονότονη εκφορά από τον πρωθυπουργό, στα εγκαίνια της ΔΕΘ, με μεγάλη έμφαση στις εξορύξεις χρυσού και πρόθεση επέκτασής τους. 

Πιο συγκεκριμένα ο Κ. Μητσοτάκης κατηγόρησε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ότι κρατούσε στο συρτάρι τις νέες αποφάσεις για την «περιβαλλοντική αναβάθμιση της επένδυσης στις Σκουριές» ενώ άνοιξε το δρόμο και για εξόρυξη στη Θράκη με επέκταση της σύμβασης της παραχώρησης. Είχε προηγηθεί μια μέρα πριν ο αρμόδιος Υπουργός Ανάπτυξης από την επίμαχη περιοχή της Θράκης, μιλώντας για «επενδύσεις» στην εξόρυξη, ο οποίος αναγκάστηκε να διορθώσει τη διατύπωση και να μιλήσει για την τοπική κοινωνία μετά την αντίδραση αυτοδιοικητικών και δημοσιογράφων. 

Για να «χρυσώσει το χάπι» ο Κυριάκος Μητσοτάκης έριξε στο τραπέζι και τη συγκατάθεση της τοπικής κοινωνίας. Πιθανότατα όταν μιλά για την τοπική κοινωνία της Θράκης, η ΝΔ θα τη σεβαστεί όσο σεβάστηκε και αυτή στη Χαλκιδική. Ο «σεβασμός» αυτός ήταν άγρια καταστολή των μαζικών διαμαρτυριών, εισβολές της αστυνομίας στα σπίτια όσων αντιδρούσαν, διώξεις και επιθέσεις που παραπέμπουν σε καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής και μαύρες εποχές για τη δημοκρατία. Στη Θράκη δε, υπάρχει ακόμη πιο εμφατική και υπερκομματική αντίδραση για την εξόρυξη, που έχει εκφραστεί στον πιο επίσημο τόνο με ομόφωνες αποφάσεις δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων. Μάλλον δεν θα το γνώριζε ο κ. Μητσοτάκης και προχώρησε στην ανακοίνωση επέκταση των εξορύξεων. 

Όμως γενικότερα η ομιλία του Πρωθυπουργού και το αφήγημα των «επενδύσεων» εξαντλήθηκε σε παραχωρήσεις φιλέτων, outsourcing και εκμετάλλευση δημόσιων ή πολύτιμων φυσικών πόρων. Εκτός από την κρατικοδίαιτη αντίληψη για την «αγορά», η κυβέρνηση φαίνεται πως δεν έχει σε ιδιαίτερη εκτίμηση και το περιβάλλον. Οι μισές από τις αναφορές της λέξης «περιβάλλον» στην ομιλία του Πρωθυπουργού δεν μιλούσαν για την προστασία του αλλά για τη «διευκόλυνση» των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων που αποτελούν «βραχνά για οποιαδήποτε επενδυτική δραστηριότητα» όπως ανέφερε. 

Η κυβέρνηση που επαγγέλλεται την τσιμεντοποίηση των παραλιών και θεωρεί ενοχλητικό το περιβάλλον για τις επενδύσεις, προχωρά σύμφωνα με τις πεποιθήσεις της. Εναπόκειται στις τοπικές κοινωνίες να προστατεύσουν το δημόσιο πλούτο τους.