Η είδηση ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει δίπλα του συμβούλους με βαριά βιογραφικά, που δεν έχουν περάσει από τον κομματικό σωλήνα έκανε αίσθηση. Αλλοι το είπαν think tank και άλλη ομάδα Τσίπρα, όλοι όμως ασχολήθηκαν.

Οι λόγοι είναι προφανείς:

Ο Αλέξης Τσίπρας απαντά στην κριτική του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου για έλλειψη επαγγελματισμού στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και για πολεμική στην αριστεία, φέρνοντας δίπλα του το Χάρβαρντ και τη Σορβόννη. Δείχνει ότι μπορεί να φέρνει κοντά του σημαντικές προσωπικότητες διεθνούς κύρους που τον εμπιστεύονται και επενδύουν στο πολιτικό του διάβημα.

Με τον τρόπο αυτό χτυπά το διαχειριστικό πλεονέκτημα του Κυρ. Μητσοτάκη που έχει χτίσει το προφίλ του ηγέτη με τις πολλές εφεδρείες πέρα από τα τείχη της ΝΔ, που μπορεί να κινητοποιεί προσωπικότητες οι οποίες δεν ανήκουν στο κομματικό προσωπικό.

Την ίδια ώρα απευθύνει στα στελέχη του κόμματός του το μήνυμα ότι δεν δεσμεύεται από τις εσωκομματικές ισορροπίες σε βαθμό που να αποφασίζει για το επιτελείο του με γνώμονα το κλίμα στις συνεδριάσεις των κομματικών οργάνων ή ανάλογα με τις διακηρύξεις τάσεων, ρευμάτων και συλλογικοτήτων.

Στο εξής η ερώτηση των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ “με ποιους θα κυβερνήσετε αν όχι με τον Πολάκη;” δεν μπορεί να σταθεί. Ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύει ότι έχει  μαζί του δυνάμεις και δυνατότητες που ξαφνιάζουν ακόμη και συντρόφους του.

Το στοίχημα είναι οι 20, 30 ή αύριο 40 τεχνοκράτες που τον πλαισιώνουν να αρθρώσουν πολιτικό λόγο και να μπορέσουν να ακουστούν. Δεν θα είναι εύκολο. Δεν θα τους προσφερθεί δημοσιότητα και προβολή. Δεν θα έχουν θερμή υποδοχή ούτε στρωμένο χαλί για να κινηθούν στη δημόσια σφαίρα.  Και δεν θα κάνουν εύκολα φίλους ούτε θα βρουν στήριξη.

Για να αποκτήσει η παρουσία τους δίπλα στον Αλ. Τσίπρα ουσιαστική σημασία και αξία για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών θα πρέπει να αποδείξουν ότι εκτός από γνώσεις, εμπειρία και κατάρτιση, έχουν ευελιξία και ανθεκτικότητα. Δηλαδή, το βασικό ένστικτο της επιβίωσης στην πολιτική.