Την Παρασκευή ανακοίνωσαν νέα αυστηρότερα μέτρα για τις κόκκινες περιοχές μετά από πολύωρη συνεδρίαση της επιτροπής των λοιμωξιολόγων. Και την Τρίτη το πρωί ο υπουργός Υγείας μόνος του ανακοίνωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη καθολικό lockdown. Λίγες ώρες μετά συνεδρίασε η επιτροπή των λοιμωξιολόγων για να «νομιμοποιήσει» την εξαγγελία Κικίλια και στη συνέχεια με διάγγελμά του ο πρωθυπουργός ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη των περιοριστικών μέτρων που ανακοινώθηκαν.

Τι δεν ήξεραν την Παρασκευή για τη δυναμική της πανδημίας και το έμαθαν την Τρίτη; Απολύτως τίποτα. Απλώς την Παρασκευή επικράτησαν οι υπουργοί, ειδικά η Ν. Κεραμέως και ο Αδ. Γεωργιάδης, και πάρθηκε απόφαση με πολιτικά κριτήρια. Ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας τρόμαξε εκ των υστέρων και τη Δευτέρα έστειλε μια δραματική επιστολή στο Μέγαρο Μαξίμου και στον υπουργό Υγείας προειδοποιώντας ότι το ΕΣΥ θα καταρρεύσει.

Ο Β. Κικίλιας που ξέρει από μπάσκετ έβαλε το τρίποντο πριν προλάβει να τον μαρκάρει ο Κ. Μητσοτάκης και έτσι το επικοινωνιακό παιχνίδι κρίθηκε γρήγορα.

Δεν είναι, όμως, καθόλου χαριτωμένα πια τα κόλπα των μελών της κυβέρνησης για να κερδίσουν πόντους ή για να μη χρεωθούν ευθύνες.

Αυτό που μένει, τελικά, είναι η έλλειψη σχεδίου, η ενδοκυβερνητική ασυνεννοησία, η εργαλειοποίηση των επιστημόνων, η έλλειψη σεβασμού στους βιοπαλαιστές του εμπορίου και της εστίασης, στον κόσμο της εργασίας. 

Είναι προφανές ότι αν ίσχυε η τηλεεργασία σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό και ελεγχόταν η εφαρμογή της, αν υπήρχαν συσκευές καθαρισμού αέρα στα μέσα μαζικής μεταφοράς και γίνονταν περισσότερα δρομολόγια, αν υπήρχαν πιο λίγοι μαθητές στις αίθουσες, αν τηρούνταν και ελέγχονταν τα μέτρα προστασίας σε βιοτεχνίες και βιομηχανίες, η κατάσταση θα ήταν καλύτερη και θα αποφεύγαμε ενδεχομένως το lockdown μέσα στο lockdown.

Αλλωστε, η καραντίνα που αποφασίστηκε στις 7 Νοεμβρίου προφανώς δεν ίσχυσε στην πράξη και δεν έγιναν οι έλεγχοι που έπρεπε να γίνουν – και δεν εννοούμε το πρόστιμο τη γιαγιά που πουλούσε χόρτα.

Στο μεταξύ η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε αξιοπιστία. Τη μια ανοίγουν τα χιονοδρομικά, την άλλη οι λαϊκές το Σάββατο, μετά κλείνουν και αυτά που ήταν ανοιχτά.

Κανείς δεν πιστεύει κανέναν πια. Και αυτή είναι μία από τις σοβαρότερες ζημιές που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση. Έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στην πολιτεία και τους θεσμούς, κάτι διαλυτικό για την κοινωνική σταθερότητα.

Είναι τόσο μεγάλη η κούραση και τόσο βαθιά η οικονομική ανασφάλεια, που οι πειραματισμοί -αυτοσχεδιασμοί της κυβέρνησης δεν είναι απλώς απαράδεκτοι, είναι επιθετικοί για όσους βρίσκονται στα όρια της αντοχής τους ή πέρα από αυτά.

Μεγαλύτερη σημασία από την πολιτική ανεπάρκεια έχει ότι δεν συναισθάνονται την οδύνη των ανθρώπων που υποφέρουν. Και αυτό δεν ανιχνεύεται στις δημοσκοπήσεις.