Το πολιτικό σύστημα αποχαιρέτησε τον Κάρολο Παπούλια με σπάνια ομοψυχία. Οι δηλώσεις των πολιτικών μετά το θάνατό του ήταν γεμάτες σεβασμό και δεν στηρίχτηκαν σε κλισέ ούτε στη συνήθη σε τέτοιες περιστάσεις ξύλινη γλώσσα. Από τον Κυρ. Μητσοτάκη ως τον Αλ. Τσίπρα και από τον Δ. Κουτσούμπα ως τον Ευ. Βενιζέλο όλοι είχαν να πουν κάτι ουσιαστικό, μια ενδιαφέρουσα σκέψη για τον εκλιπόντα.

Το κεντρικό μήνυμα είναι ότι ο πρώην πρόεδρος της δημοκρατίας πολιτεύτηκε με ευγένεια, ηπιότητα και αίσθημα εθνικής ευθύνης. Ολοι αναγνώρισαν το αντιστασιακό και αντιδικτατορικό παρελθόν του και όλοι αποτίμησαν την πορεία του στη δημόσια ζωή θετικά, επιδοκιμάζοντας ένα πολιτικό παράδειγμα εντιμότητας, πατριωτισμού και μετριοπάθειας.

Κανείς δεν θυμήθηκε τα λάθη του ούτε τις παραλείψεις του και κανείς δεν στάθηκε στις αμφιλεγόμενες στιγμές της πορείας του. Ο λόγος είναι ότι ο Κάρολος Παπούλιας είχε πείσει πως είναι πολιτικός των θεσμών και της εθνικής ευθύνης, μακριά από ίντριγκες, επικοινωνιακά παιχνίδια, κομματικούς καβγάδες και μιντιακές ασκήσεις. Είχε πείσει πως προτάσσει το δημόσιο συμφέρον και την εθνική ενότητα.

Αυτός είναι ο βαθύτερος λόγος για τον οποίο το πολιτικό σύστημα τον αποχαιρετά με σεβασμό και χωρίς θόρυβο. Του ανταποδίδει αυτό που προσέφερε στη δημόσια ζωή: Έκανε ό,τι μπορούσε με αξιοπρέπεια και αγάπη για την πατρίδα του, μακριά από την ευτέλεια της επαγγελματικής πολιτικής.

Το ότι η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ βρήκαν την ευκαιρία να κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως συνοδοιπόρο των τραμπούκων που είχαν προκαλέσει επεισόδια στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου 2011 προσβάλλοντας τον Κάρολο Παπούλια είναι κάτι που δεν ταιριάζει στον πρώην πρόεδρος της δημοκρατίας, ο οποίος είχε προσπαθήσει να ενώσει και όχι να διχάσει.