Η αυλαία στην ιστορική δίκη της Χρυσής Αυγής έπεσε με τον πιο λυτρωτικό για τη δημοκρατική κοινωνία τρόπο. Χρωστάμε πολλά στην πρόεδρο του δικαστηρίου Μαρία Λεπενιώτη που αγνόησε την εισαγγελική πρόταση για αναστολή στην εκτέλεση των ποινών και στέλνει 39 άτομα στη φυλακή, ανάμεσά τους την ηγετική ομάδα της εγκληματικής οργάνωσης που παραμένει αμετανόητη.

Ads

Τα χειροκροτήματα στο άκουσμα της απόφασης, οι λυγμοί της Μάγδας Φύσσα και η αληθινή συγκίνηση όλων όσοι δεν συμφιλιώθηκαν ποτέ με το τέρας του φασισμού ήταν ο συγκλονιστικός επίλογος ενός πολιτικού θρίλερ εξαιρετικά τραυματικού για τη δημοκρατία, τον κοινοβουλευτισμό και τον πολιτισμό μας.

Την ίδια μέρα, αθόρυβα, κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο που καταργεί την Εισαγγελία Διαφθοράς, «δολοφονεί» δηλαδή την Ελένη Τουλουπάκη ώστε να κρατηθεί μακριά από το σκάνδαλο Novartis και να μην ασχοληθεί κατά κανέναν τρόπο με τους πολιτικούς Αδωνι Γεωργιάδη, Δημήτρη Αβραμόπουλο και Ανδρέα Λοβέρδο.

Την έχουν διασύρει φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, την έχουν παρουσιάσει σαν «όργανο» του Δ. Παπαγγελόπουλου κυβερνητικά στελέχη, την έχουν «αδειάσει» συνάδελφοί της, ασκώντας της δίωξη, της έχουν διαρρήξει το σπίτι, την έχουν στοχοποιήσει κορυφαίοι πολιτικοί της ΝΔ, όπως ο Αντώνης Σαμαράς.

Ads

Το τεράστιο σκάνδαλο Novartis βαφτίστηκε σκευωρία Τουλουπάκη και η Εισαγγελέας Διαφθοράς τιμωρήθηκε με δημόσιο λιθοβολισμό αναζητώντας το δίκιο της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Δεν συκοφαντείται γιατί έκανε λάθη στον τρόπο άσκησης των καθηκόντων της αλλά για πρόθεση κατασκευής ενόχων προκειμένου να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες του ΣΥΡΙΖΑ. Συκοφαντείται, δηλαδή, ως διεφθαρμένη και επίορκη, ως μέλος παραδικαστικού κυκλώματος που συνειδητά παρανομούσε.

Δεν έχει καταδικαστεί αλλά το τεκμήριο αθωότητάς της παραβιάζεται βάναυσα. Δεν έχει αποδειχθεί καμία σε βάρος της κατηγορία αλλά παρόλα αυτά «ξηλώνεται» σαν να είναι προφανής η ενοχή της.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε συνθήκες αδιαφορίας και σιωπής. Μία δικαστικός «εκτελείται» επειδή δεν συμμορφώθηκε στις υποδείξεις και η είδηση αντιμετωπίζεται σαν ασήμαντη υποσημείωση σε μια επικαιρότητα επιβαρυμένη με άλλα που κρίνονται σημαντικότερα από τον κίνδυνο ορμπανοποίησης της χώρας.

Η ιστορική δικαστική απόφαση για την Χρυσή Αυγή φέρνει φρέσκο αέρα σε ένα μολυσμένο δωμάτιο που εξακολουθεί να έχει στα ντουλάπια του σκελετούς. Η Μαρία Λεπενιώτη μας έσωσε από την Αδαμαντία Οικονόμου. Υπάρχουν όμως και οι δύο στο δικαστικό μας σύστημα – χωριστοί αλλά εφαπτόμενοι κόσμοι. Ευτυχώς αυτήν τη φορά υπήρξε συντριπτική ήττα της πλευράς του σκοταδιού.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πάντα θα κερδίζει το φως. Η Ελένη Τουλουπάκη ξέρει καλύτερα από όλους πόσο σκληρή είναι η σύγκρουση ανάμεσα στις δυο ψυχές της Δικαιοσύνης, που αποτυπώθηκε με τον πιο εκφραστικό τρόπο στα πρόσωπα της Προέδρου του Δικαστηρίου και της Εισαγγελέως στη δίκη της Χρυσής Αυγής.