Μια ακόμη επίθεση σε βάρος ελεγκτών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, είναι το τελευταίο από μια σειρά βίαιων περιστατικών κατά ελεγκτών που έχουν σημειωθεί το τελευταίο διάστημα, τα οποία εξελίσσονται σε καθημερινότητα. 

Η άγρια επίθεση με καρέκλα από έναν επιχειρηματία της Μαγνησίας είχε σαν αποτέλεσμα να καταλήξει στο Νοσοκομείο με κάταγμα στο χέρι μια ελεγκτής που είχε το «θράσος» να βεβαιώσει τρεις παραβάσεις στο κατάστημά του. Η προφορική καταδίκη από το Υπουργείο Οικονομικών δεν αρκεί για να αποκρύψει τις ευθύνες που έχει η κυβέρνηση για την έξαρση της φοροδιαφυγής και την επιθετικότητα κάποιων επιχειρηματικών, ειδικά σε τουριστικά και κοσμικά μέρη. 

Οι επιθέσεις έχουν συγκεκριμένη χρονική αφετηρία και «ηθικό αυτουργό» που φρόντισε να δαιμονοποιήσει τους ελεγκτές. Ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος τον Ιούνιο κατά την προεκλογική περίοδο υποσχόταν σε επαγγελματίες ότι θα σταματήσουν οι έλεγχοι για φοροδιαφυγή απαντώντας σε παράπονα για τους πολλούς ελέγχους του Τσίπρα! 

Και φρόντισε από τις πρώτες μέρες στην εξουσία να κάνει ένα δώρο σε λαθρεμπόρους,  φοροφυγάδες και απατεώνες, καταργώντας το ΣΔΟΕ και το ΣΕΠΕ. Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί πλέον στην αγορά εργασίας καθώς μόνο την τελευταία εβδομάδα καταγράφηκαν τρεις καταγγελίες για επιθέσεις εργοδοτών με όπλα και μαχαίρια ή βασανισμούς σε βάρος εργαζομένων σε τουριστικές περιοχές, απόρροια και αυτά της «ζούγκλας» που εγκαθιδρύει η νέα κυβέρνηση. 

Ο Πρωθυπουργός φρόντισε να καταργήσει κάθε ελεγκτικό μηχανισμό και να τους θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό του ακόμη και κόντρα σε κάθε συνταγματικό κανόνα ή ευρωπαϊκό δίκαιο. Φαίνεται ότι του «ξέφυγε» η ΑΑΔΕ, όχι τυχαία καθώς είναι μια πραγματικά ανεξάρτητη αρχή που συστήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά ελέγχεται απόλυτα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κάτι φαίνεται να ήξεραν οι «θεσμοί» και φρόντισαν να θωρακίσουν την ανεξαρτησία για το μέλλον.  

Η περιστολή των ελέγχων για φορολογικά και εργασιακά ζητήματα αποτέλεσε κεντρικό, σχεδόν επίσημο, πολιτικό αφήγημα της ΝΔ στην προεκλογική περίοδο, κάτι που εκτός από φτηνή δημαγωγία, αποτυπώνει και μια παρωχημένη πολιτική αντίληψη για την κατανομή των φορολογικών βαρών και τη μεροληψία του κράτους. Αυτοί που θα πληρώσουν τα «σπασμένα» αρχίζουν να το νιώθουν…