Οι αποκαλύψεις για όσα συνέβαιναν πίσω από τις κλειστές πόρτες της Κιβωτού του Κόσμου είναι συνταρακτικές, όχι μόνο για την απρόσκοπτη λειτουργία μιας εγκληματικής μηχανής βιασμών και κάθε είδους κακοποίησης ανηλίκων αλλά και ενός πλυντηρίου ξεπλύματος μαύρου χρήματος.

Δωρεές πολλών εκατομμυρίων κατέληγαν στις τσέπες του ιδρυτή και της ηγετικής ομάδας της οργάνωσης με αποτέλεσμα ένα υπερπολυτελή τρόπο ζωής που ποτέ δεν απασχόλησε τις αρμόδιες για την πάταξη της φοροδιαφυγής αρχές.

Πίσω από τη βιτρίνα της φιλανθρωπίας διακινήθηκαν τεράστια ποσά άγνωστης προέλευσης στο όνομα της παιδικής προστασίας.

Το θλιβερό συμπέρασμα είναι ότι η παραοικονομία ανθεί, όχι μόνο στους γνωστούς κήπους των λαθρεμπορίων, των εικονικών τιμολογίων, των υπεράκτιων εταιρειών και των αδήλωτων εισοδημάτων ελεύθερων επαγγελματιών, αλλά και στους άγνωστους και ανεξερεύνητους κήπους της δήθεν κοινωνικής πρόνοιας.

Αυτό που ήταν πάντα η ρίζα της κοινωνικής αδικίας στη χώρα μας, ότι πληρώνουν οι πολλοί την ασυλία των λίγων, επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά, με τον πλέον δραματικό τρόπο.

Κι αυτό είναι το πιο κρίσιμο σε ένα πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης: Η αναδιανομή του πλούτου, όχι από τη μεσαία τάξη προς τα κάτω, αλλά από τις ελίτ προς τους ευάλωτους, όπου στις ελίτ συγκαταλέγονται και τα βρώμικα ράσα.