Το κείμενο αυτό γράφτηκε λίγες ώρες πριν βγει η απόφαση για την προσωρινή επιμέλεια της Λυδίας, ενός χρόνου περίπου, δίπλα στην οποία δολοφονήθηκε η μητέρα της Καρολάιν Κράουτς από τον πατέρα της. Όπως είναι γνωστό, η οικογένεια της 20χρονης γυναίκας που έχασε με αυτόν τον φρικτό τρόπο τη ζωή της ζητά αποκλειστική επιμέλεια και οι γονείς του συζυγοκτόνου ζητούν από κοινού ανατροφή.

Το αυτονόητο είναι ότι το κοριτσάκι χρειάζεται σταθερό και ήρεμο περιβάλλον και ένα πλαίσιο ψυχοκοινωνικής υποστήριξης που θα τη βοηθήσει, όσο γίνεται, να αντιμετωπίσει το σκοτάδι που σημάδεψε τη ζωή της τόσο νωρίς.

Αυτό που οπωσδήποτε δεν χρειάζεται είναι θόρυβος γύρω της από δήθεν ειδικούς και κατ’ επάγγελμα ευαίσθητους που θα έχουν άποψη για το τι είναι καλύτερο για εκείνη και τι χρειάζεται να γίνει. Ο σχολιασμός της απόφασης δεν είναι απλώς ανώφελος, είναι και ένδειξη ασέβειας στο δράμα ενός παιδιού που του συνέβη το αδιανόητο.

Ως προς αυτό οι ευθύνες των ΜΜΕ είναι τεράστιες. Οι μέχρι στιγμής ενδείξεις για τη δυνατότητα τήρησης του μέτρου και για ειλικρινή ενσυναίσθηση είναι αποθαρρυντικές. Από τη μια η δημοσιογράφος Ιω. Μάνδρου (στον ΣΚΑΪ) να μιλά για τη «συγκρότηση της προσωπικότητας» του δράστη που δεν του επέτρεψε να τεμαχίσει το πτώμα, από την άλλη η ψυχολόγος Τένια Μακρή (επίσης στον ΣΚΑΪ) να αναφέρεται στη «γοητευτική του προσωπικότητα».

Και στο μεταξύ, η συγγραφέας Χρ. Δημουλίδου να τσακώνεται με την Φ. Σκορδά και τον Γ. Λιάγκα για την άποψη που έγραψε στο Facebook (το έγκλημα δεν είναι ειδεχθές κλπ), να μεταδίδεται ως «ρεπορτάζ» η πρώτη φωτογραφία του Μπ. Αναγνωστόπουλου στη φυλακή και οι followers του  στο instagram να έχουν φτάσει πια τις 20.000.

Η ενημέρωση γύρω από το συνταρακτικό έγκλημα στα Γλυκά Νερά είναι σε αρκετές περιπτώσεις τοξική. Συσκοτίστηκε σκοπίμως η αποκάλυψη ότι βασάνιζαν Γεωργιανό για να του φορτώσουν τη δολοφονία και δόθηκε μεγάλη δημοσιότητα στα αποσπάσματα του ημερολογίου της Καρολάιν τα οποία διακινήθηκαν για να ενισχυθούν οι ισχυρισμοί του καθ’ ομολογία δολοφόνου για «βρασμό ψυχής».

Μακάρι η μικρή Λυδία να μη μάθει ποτέ όλα αυτά τα αίσχη μετά τη δολοφονία της μητέρας της. Υπάρχουν τόσα άλλα που πρέπει να αντέξει…