Είναι κακό που ο πρωθυπουργός έκανε τα μπάνια του το Σαββατοκύριακο στα Χανιά; Και αν έλιωνε στην Αθήνα μέσα στον καύσωνα τι θα άλλαζε δηλαδή; Μήπως θα είχε ελεγχθεί νωρίτερα η φωτιά στην Αχαΐα ή στη Ρόδο;

Οι ερωτήσεις αυτές είναι απλοϊκές και οι απαντήσεις δεν συμβάλλουν στην κατανόηση των αντιδράσεων για την ανεμελιά του πρωθυπουργού που απολαμβάνει τη ζωή παρά την δύσκολη συγκυρία για τη χώρα. Δεν θα γινόταν φασαρία για τις ωραίες στιγμές του Κ. Μητσοτάκη στο Μαράθι και στα Φαλάσαρνα αν ο ίδιος δεν είχε κάνει «ηρωικές» δηλώσεις ότι φέτος οι πολίτες θα κάνουν διακοπές αλλά όχι και η κυβέρνηση.

Ούτε αν η ΝΔ ως αντιπολίτευση δεν είχε κατασυκοφαντήσει τον Αλ. Τσίπρα για φιλοξενία πολυτελείας σε σκάφος συμβούλου του. Και αν οι πιο φανατικοί του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου δεν είχαν κάνει σημαία την καταγγελία του τότε πρωθυπουργού για ροπή στη χλιδή.

Και βέβαια αν δεν είχε προηγηθεί η ποδηλατάδα στην Πάρνηθα όταν απαγορεύονταν οι διαδημοτικές μετακινήσεις και το γεύμα συνωστισμού στην Ικαρία όταν οι πολίτες εγκαλούνταν κάθε τόσο για ανευθυνότητα και παραβίαση των μέτρων προστασίας από την πανδημία.

Τα μπάνια του πρωθυπουργού και αυτό το Σαββατοκύριακο έγιναν viral επειδή προηγήθηκαν πολλά: Διαφημίστηκε το ταξίδι του με το πλοίο της γραμμής στην Τήνο και συσκοτίστηκε η πτήση της επιστροφής. Πέπλο μυστηρίου απλώθηκε γύρω από τη μετακίνησή του στην Αντίπαρο για το γεύμα με κάποιους από τους ισχυρότερους ανθρώπους στον πλανήτη, όπως και γύρω από τον τόπο στον οποίο δείπνησαν.

Το χειρότερο: Σήμερα δημοσιεύονται διαρροές για την ακύρωση της επίσκεψής του στη Σαντορίνη λόγω ανησυχίας για τις πυρκαγιές και για την αντοχή του δικτύου ηλεκτρισμού, ενώ διατυμπανίζεται από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης ότι ο πρωθυπουργός βγαίνει μπροστά, παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, δίνει εντολές και κατευθύνσεις.

Ο Κ. Μητσοτάκης πληρώνει την υποκρισία και την αλαζονεία του. Καλλιέργησε το προφίλ του ακούραστου υπερηγέτη, χτύπησε με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους τον πολιτικό του αντίπαλο, κάλυψε τον ελιτισμό του με λαϊκισμό και αισθάνθηκε παντοδύναμος χάρη στη μιντιακή ασυλία που απολαμβάνει.

Στην πολιτική, όμως, τίποτα δεν κρατάει για πάντα και ο Μωυσής δεν είναι βιονικός. Και, όπως όλα δείχνουν, είναι εξαιρετικά ευάλωτος στον καύσωνα.