Είναι προφανές ότι η άρση των μέτρων για τον περιορισμό της πανδημίας φέρνει ένα νέο κύμα πολύ πριν το φθινόπωρο. Ειδικά στους τουριστικούς προορισμούς όλα δείχνουν ότι η έξαρση είναι ήδη μεγάλη.

Η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από την πανευρωπαϊκή χαλάρωση αδιαφορώντας για το γεγονός ότι το εθνικό σύστημα υγείας είναι εξαιρετικά ανεπαρκές, ότι δεν ενισχύθηκε και δεν εκσυγχρονίστηκε για να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις ανάγκες της συγκυρίας και ότι ο τουρισμός, που αναμένεται να φτάσει ή και να ξεπεράσει το επίπεδο του 2019, σημαίνει συνωστισμούς και επομένως αυξημένο κίνδυνο μετάδοσης.

Η χώρα μας είναι πολύ πιο ευάλωτη όχι μόνο από τη Γερμανία ή τη Γαλλία αλλά και από τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Το δείχνει ο αριθμός θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού που αποτελεί θέμα ταμπού για την κυβέρνηση.

Παρόλα αυτά, πήραν την απόφαση να μας αφήσουν στην τύχη μας στο όνομα των τουριστικών εσόδων. Η αύξηση των εισαγωγών στα νοσοκομεία είναι μια πολύ ανησυχητική ένδειξη παρά τη μείωση των διασωληνώσεων και του αριθμού των νεκρών.

Ασφαλώς και δεν θα ήταν δυνατό μέσα στο καλοκαίρι και μετά από δυο χρόνια περιορισμών να μην υπάρξει χαλάρωση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ενδεδειγμένη λύση είναι η κήρυξη του τέλους της πανδημίας πριν τελειώσει.

Μπορεί οι νέες μεταλλάξεις να μην είναι τόσο επικίνδυνες όσο οι αρχικές, και ο εμβολιασμός μαζί με τον μεγάλο πια αριθμό νοσησάντων να δημιουργούν δίχτυ προστασίας, όμως οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού (ηλικιωμένοι, ανοσοκατεσταλμένοι, πάσχοντες από σοβαρά υποκείμενα νοσήματα) είναι εκτεθειμένοι.

Και κυρίως πολύ μόνοι. Η πλειοψηφία που κουράστηκε με τη μάσκα και τις αποστάσεις αδιαφορεί. Και ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, επικεφαλής της επιτροπής των επιστημόνων που συμβουλεύει το υπουργείο Υγείας, είναι εξαφανισμένος. Και δεν υπάρχει άλλος που θα μπορούσε να τους προστατεύσει, έστω καθησυχάζοντάς τους – αν μιλούσε.