H αύξηση του κατώτου μισθού στην Ισπανία μετά τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι Σοσιαλιστές με τους Podemos είναι το “καλό παράδειγμα” για τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης κόντρα στη συμφωνία Σαλβίνι και Λεπέν για τη δημιουργία ενός ακροδεξιού μετώπου.

Αν και δεν έλειψαν ούτε οι διαφορές, ούτε οι πρακτικές δυσκολίες που περιέπλεξαν την υπόθεση, η κυβέρνηση του σοσιαλιστικού κόμματος της Ισπανίας ήρθε σε συμφωνία με τους Podemos για την αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 736 στα 900 ευρώ. Η συμφωνία δείχνει και το δρόμο που έχουν να ακολουθήσουν οι δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας και της Αριστεράς αν θέλουν να αναστρέψουν την ακροδεξιά επέλαση στην Ευρώπη με μέτρα που έχουν σαφές κοινωνικό και προοδευτικό πρόσημο.

Στον αντίποδα, δυνάμεις της ακροδεξιάς φαίνεται να διαμορφώνουν το δικό τους αντιδραστικό πλαίσιο. Και ενώ αναπτύσσουν τη συμμαχία τους τα συντηρητικά κόμματα μοιάζουν αδύναμα να αντισταθούν στην ακροδεξιά διολίσθηση και υποκύπτουν στην εθνικολαϊκίστικη ρητορική. Μάλιστα, η ευκολία με την οποία η Δεξιά υποτάσσεται, υπενθυμίζει τις πιο εφιαλτικές σελίδες της Ιστορίας. Τόσο στο μαύρο παρελθόν του προηγούμενου αιώνα, όσο και στα πιο πρόσφατα παραδείγματα, έχει αποδειχθεί ότι όταν οι συντηρητικές δυνάμεις υιοθετούν την ατζέντα της ακροδεξιάς ή την ανέχονται για ψηφοθηρικούς λόγους, τότε το μόνο που καταφέρνουν είναι ενισχύουν το τέρας του φασισμού. 

Και αυτό το μάθημα φαίνεται ότι δεν το έχουν πάρει, ούτε οι συντηρητικές δυνάμεις, αλλά ούτε και οι δυνάμεις που παραμένουν παγιδευμένες στο άρμα του νεοφιλελευθερισμού, το οποίο οδήγησε στην κατάρρευση της κεντροαριστεράς και του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη, ενώ έχει φέρει την ίδια την ΕΕ στο χείλος της διάλυσης.