Ο καθηγητής λοιμωξιολογίας και επικεφαλής της επιτροπής των επιστημόνων που συμβουλεύει το υπουργείο Υγείας Σωτήρης Τσιόδρας πληρώνει τώρα το τίμημα της ανοχής που έδειξε στον κυβερνητικό αυταρχισμό και στην αλαζονεία του Κ. Μητσοτάκη.

Εισηγήσεις του αγνοήθηκαν, το κύρος του χρησιμοποιήθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου ως άλλοθι για καταστροφικές αποφάσεις, η παρουσία του δίπλα στον πρωθυπουργό αξιοποιήθηκε στο πλαίσιο της επικοινωνιακής στρατηγικής τους, εξαφανιζόταν από το κάδρο και επανεμφανιζόταν ανάλογα με τις εντυπώσεις που ήθελαν να δημιουργήσουν, απόψεις του προβάλλονταν επιλεκτικά και αποσπασματικά για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, η σιωπή του τους επέτρεπε να κατασκευάζουν πολιτικά αφηγήματα για να καλύψουν την αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας.

Η δημοσιοποίση της μελέτης Τσιόδρα-Λύτρα εξέθεσε άσχημα τον πρωθυπουργό. Και επειδή το μείζον για τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του Μεγάρου Μαξίμου είναι να προστατευθεί ο Κ. Μητσοτάκης, δεν υπήρξε καμία αναστολή στην επιχείρηση εξόντωσής του. Οι συνάδελφοί του Μ. Γκάγκα και Γκ.Μαγιορκίνης δεν είχαν κανέναν δισταγμό να ξεκινήσουν την αποδόμηση του καθηγητή, την οποία ολοκλήρωσε ο υπουργός Επικρατείας Α. Σκέρτσος.

Οι φήμες ότι μπορεί να υποβάλει παραίτηση ο Σ. Τσιόδρας κάνουν ακόμη πιο θλιβερή την κατάσταση. Τον έβαλαν να καταγγείλει την “εργαλειοποίηση της επιστήμης” για να κάνουν αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση και ούτε αυτό δεν τους έφτασε για να τον αφήσουν ήσυχο. Αφού το θέμα δεν ξεφουσκώνει παρά τις προσπάθειες των συμμάχων τους στα ΜΜΕ, συνεχίζουν να τον απαξιώνουν για να υποβαθμίσουν την πολιτική σημασία του επιστημονικού του κειμένου που παριστάνουν πως δεν διάβασαν λόγω δικής του υπαιτιότητας.

Τι χειρότερο να του συμβεί; Τον ενέπλεξαν στα πιο φτηνά κομματικά τερτίπια για να περιορίσουν την πολιτική ζημιά. Τον αντιμετώπισαν σαν αναλώσιμο από τη στιγμή που δεν τους ήταν πια χρήσιμος. Δεν σεβάστηκαν τίποτα και δεν τον λυπήθηκαν. Ολα αυτά ο Σ. Τσιόδρας θα μπορούσε να τα είχε προβλέψει και να προστατευθεί. Δεν το έκανε και τώρα είναι πια πολύ αργά – γι αυτόν και, δυστυχώς, για όλους μας.