Τα αποτελέσματα των εκλογών στα κρατίδια του Βρανδεμβούργου και της Σαξονίας, με κύρια χαρακτηριστικά την θεαματική άνοδο των ποσοστών της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για την Γερμανία (AfD) σχολιάζει το Spiegel, διαπιστώνοντας πως «οι παλιές βεβαιότητες δεν ισχύουν πια στην ανατολή».

Ads

Το γερμανικό περιοδικό αναφέρει πέντε «διδάγματα» που προκύπτουν από τις χθεσινές εκλογές:

  • «Ο εξτρεμισμός δεν ζημιώνει την AfD». Ο επικεφαλής του κόμματος στο Βρανδεμβούργο Αντρέας Κάλμπιτς είχε επί σχεδόν δύο δεκαετίες σχέση με ακροδεξιούς κύκλους. Σήμερα είναι το πρόσωπο της «λαϊκής» πτέρυγας του κόμματός του, επισημαίνει το περιοδικό – το οποίο μόλις μία ημέρα πριν από τις εκλογές αποκάλυψε τη συμμετοχή του Κάλμπιτς σε εκδηλώσεις νεοναζί στην Αθήνα το 2007.
  • «Το ζήτημα των κυβερνητικών συνασπισμών θα είναι περίπλοκο», συνεχίζει το Spiegel και εξηγεί ότι κανένα κόμμα δεν θέλει να συνεργαστεί με την AfD, αλλά η επιτυχία των δεξιολαϊκιστών καθιστά τους κλασικούς κυβερνητικούς συνασπισμούς ακόμη πιο δύσκολους. «Κεντρική προϋπόθεση θα είναι να σχηματιστούν κυβερνήσεις χωρίς την AfD», αναφέρει.
  • «Βαθιά ανάσα στον μεγάλο συνασπισμό». Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα, εκτιμά το Spiegel και προσθέτει χαρακτηριστικά ότι αυτό αποτελεί κάτι σαν «σχεδόν» επιτυχία για CDU και SPD.
  • «Οι Πράσινοι δεν μπορούν να κάνουν μαγικά». Ενίσχυσαν πάντως, γράφει το γερμανικό περιοδικό, σημαντικά τις δυνάμεις τους στην ανατολή, όπου πριν από λίγα χρόνια ήταν πολύ μικρό κόμμα. Η ομοσπονδιακή τάση φαίνεται να ενθουσιάζει και στην ανατολή. «Οι εκλογές ωστόσο μας υπενθυμίζουν πόσο γρήγορα μπορούν να τελειώσουν οι υψηλές πτήσεις των Πρασίνων. Στο Βρανδεμβούργο το κόμμα έπαιρνε στις δημοσκοπήσεις ποσοστά σχεδόν ίδια με το SPD και τo CDU. Η επικεφαλής Ούρσουλα Νονενμάχερ έλεγε δημοσίως ότι ήταν έτοιμη να γίνει πρωθυπουργός. Από αυτό όμως ξέρουμε τώρα ότι το κόμμα απέχει ακόμη αρκετά», διευκρινίζει το Spiegel.
  • «Η Αριστερά δεν είναι πλέον το κόμμα της ανατολής». «Η Αριστερά και η ανατολή είχαν μια ιδιαίτερη σχέση. Ακόμη και σήμερα, 30 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, οι σύντροφοι θεωρούνται ως φυσικοί εκπρόσωποι των ανθρώπων στα νέα ομόσπονδα κρατίδια. Αυτές οι εποχές έχουν παρέλθει. Η AfD έχει προ πολλού ξεπεράσει την Αριστερά ως κόμμα διαμαρτυρίας. Οι σύντροφοι αγωνίζονται με μείωση των μελών τους και με μια όλο και χειρότερη δομική σχέση με την περιοχή. Στο Βρανδεμβούργο και στην Σαξονία οι σύντροφοι είναι εκ νέου δραματικά αποδυναμωμένοι – και πλέον απλώς ένα κόμμα μεταξύ πολλών άλλων», καταλήγει το περιοδικό.