Οι διαπραγματεύσεις για την εκλογή του νέου προέδρου της Κομισιόν βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι ευρωπαίοι ηγέτες, μεταξύ αυτών και η Άνγκελα Μέρκελ, υποσχέθηκαν προεκλογικά μια «δημοκρατική στροφή» στην Ευρώπη, δεσμευόμενοι πως ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα αναδειχθεί μέσα από την εκλογική διαδικασία. Με βάση το αποτέλεσμα ο πρώτος λόγος γα την προεδρία της Κομισιόν ανήκει στον υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που κέρδισε τις εκλογές. Ωστόσο η καγκελάριος της Γερμανίας φαίνεται πως έχει άλλη άποψη και φέρεται, σύμφωνα με το Spiegel, να προετοιμάζει ένα «σιωπηλό πραξικόπημα», υπό το φόβο της απώλειας της εξουσίας και εν μέσω απειλών της Βρετανίας για έξοδο από την ΕΕ. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι «ποιος τελικά θα επικρατήσει».

Την επομένη των ευρωεκλογών ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ βρήκε έναν ισχυρό σύμμαχο στη πορεία του προς την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Μάρτιν Σουλτς, υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών, της δεύτερης ισχυρότερης πολιτικής ομάδας του ευρωκοινοβουλίου, αποδέχτηκε την ήττα του στις ευρωεκλογές και αναγνώρισε το δικαίωμα του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ να εκλεγεί στην προεδρία της Κομισιόν ως νικητής. Οι δύο υποψήφιοι έδωσαν τα χέρια και συμφώνησαν στη δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού για την υποστήριξη της υποψηφιότητας Γιούνκερ. Υπολόγιζαν όμως χωρίς την Άνγκελα Μέρκελ.

«Δημοκρατικό Έλλειμμα: Οι Ευρωπαίοι ψηφίζουν, η Μέρκελ αποφασίζει», είναι ο τίτλος του άρθρου του Spiegel, το οποίο αναφέρεται στο παρασκήνιο των διεργασιών για την εκλογή προέδρου αλλά και στους λόγους που η καγκελάριος της Γερμανίας ενδέχεται να μπλοκάρει την υποψηφιότητα του κόμματός της, την οποία στήριξε σε όλη την προεκλογική περίοδο. Δημόσια ο εκπρόσωπος της Άνγκελα Μέρκελ δηλώνει πως «σε όλες τις επαφές της, προσπαθεί να εξασφαλίσει ότι ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ θα έχει την απαιτούμενη πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και ότι θα γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». Ωστόσο παρασκηνιακά η εικόνα διαφέρει.

Απώλεια εξουσιών

Σύμφωνα με το Spiegel, η Μέρκελ σκέφτεται σοβαρά την απώλεια της εξουσίας, που ενδεχομένως θα προκύψει από έναν εκλεγμένο από το ευρωκοινοβούλιο και τους ψηφοφόρους πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο ίδιος ο πρόεδρος αλλά και οι επίτροποι θα βρίσκονται σε ισχυρότερη θέση συγκριτικά με τους «υπαλλήλους» που μέχρι σήμερα τοποθετούνταν στις Βρυξέλλες. Αυτό επίσης ενδέχεται να προσελκύσει μεγαλύτερα πολιτικά ονόματα στις επόμενες ευρωεκλογές, καθώς οι υποψήφιοι θα γνωρίζουν ότι αν κερδίσουν θα γίνουν αυτόματα και πρόεδροι της Κομισιόν. Έτσι έμμεσα επιτυγχάνεται ένας περιορισμός των εξουσιών των ηγετών των μεγαλύτερων χωρών μελών της ΕΕ και μια ενίσχυση της δύναμης των Βρυξελλών και του ευρωκοινοβουλίου.

Η Άνγκελα Μέρκελ ωστόσο, όπως αναφέρει το Spiegel, δεν είναι υπέρμαχος της ενίσχυσης της δύναμης της Κομισιόν και της απόδοσης σε αυτήν πρωταγωνιστικού ρόλου. Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει πως η καγκελάριος της Γερμανίας δεν αναγνωρίζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως το θεσμικό όργανο που μπορεί να ορίσει την πορεία της Ευρώπης, πολιτικά και οικονομικά, σημειώνοντας πως οι ηγέτες της ΕΕ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέλαβαν την ευθύνη που θα έπρεπε να είχε αναλάβει η Κομισιόν κατά την περίοδο της κρίσης.

Ένα ακόμη ζήτημα είναι η παρουσία του Μάρτιν Σουλτς ως συμμάχου του Γιούνκερ στην πορεία του δεύτερου για την προεδρία. Ο Σουλτς μέσω της συμφωνίας φέρεται να έχει κρατήσει για αυτόν τη θέση του αντιπροέδρου της Επιτροπής. Αν αυτή η συμφωνία ισχύσει τότε ο Γερμανός υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών θα καταλάβει τη θέση που αντιστοιχεί στη Γερμανία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με αποτέλεσμα οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ να μην έχουν δικό τους επίτροπο. Υπενθυμίζεται πως η Κομισιόν αποτελείται από 28 επιτρόπους έναν για κάθε χώρα. Σημειώνεται επίσης πως και στη Γερμανία έχει δημιουργηθεί κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών. Οι Σοσιαλδημοκράτες δηλώνουν υπέρμαχοι της υποψηφιότητας Γιούνκερ και δεν αποκλείεται η αντιπαράθεση να μεταφερθεί και στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού.

Οι απειλές για Brexit

Φανατικός πολέμιος της υποψηφιότητας Γιούνκερ είναι ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, καθώς στα μάτια του φαντάζει υπερβολικά «φεντεραλιστής». Από την πρώτη στιγμή έχει διαμηνύσει πως αναζητά συμμάχους ενάντια στον Γιούνκερ. Η σκέψη της ομοσπονδιοποιημένης Ευρώπης αποτελεί για τη Βρετανία εφιάλτη. Σε μια τέτοια εξέλιξη το Λονδίνο απειλεί με αποχώρηση από την ΕΕ. Το ενδεχόμενο ενός Brexit βρίσκεται εξάλλου στο επίκεντρο της πολιτικής ατζέντας στη Βρετανία, με την πλειοψηφία των Βρετανών να μην επιθυμεί περαιτέρω παράδοση εξουσιών στις Βρυξέλλες. Μια πιθανή ήττα του Κάμερον θα αποσταθεροποιούσε τη βρετανική κυβέρνηση, ενισχύοντας παράλληλα τους ευρωσκεπτικιστές.

Εκτός της Βρετανίας στην υποψηφιότητα του Γιούνκερ αντιδρούν και η Ουγγαρία και η Σουηδία. Μάλιστα η «ομάδα κατά του Γιούνκερ» φέρεται να έχει και την υποστήριξη των κρατών της Βαλτικής και της Δανίας, ενώ επιφυλάξεις έχει εκφράσει και η Ολλανδία. Αν και οι παραπάνω χώρες αποτελούν μειοψηφία, η Μέρκελ, όπως αναφέρει το Spiegel, φαίνεται διατεθειμένη αν κριθεί αναγκαίο να θυσιάσει τον Γιούνκερ, αγνοώντας το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, για να διατηρήσει την τρέχουσα ισορροπία δυνάμεων στις Βρυξέλλες.

Η επιστροφή του Μπαρνιέ

Την ίδια στιγμή το δελτίο πληροφόρησης για ευρωπαϊκά θέματα Agence Europe αναφέρει πως «η στήριξη προς το πρόσωπο του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ εξασθενεί» και πως το όνομα του «Γάλλου επιτρόπου Μισέλ Μπαρνιέ, ο οποίος προσπάθησε ανεπιτυχώς στο Δουβλίνο την 7η Μαρτίου να λάβει το χρίσμα του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επανέρχεται στο προσκήνιο».

Συνολικά 22 στους 28 ηγέτες κρατών μελών φέρονται να έχουν εκφράσει την υποστήριξη τους στον πρόσωπο του Γιούνκερ, ωστόσο τα βλέμματα στρέφονται στη Μέρκελ. Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό ακόμη και αν η καγκελάριος της Γερμανίας αποφασίσει να «θάψει» την υποψηφιότητα του Γιούνκερ θα επιχειρήσει να μην φανεί ως δική της απόφαση. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε πλήγμα για την εικόνα της. Αντίθετα αυτό δεν θα συνέβαινε αν ο Γιούνκερ απέσυρε μόνος του την υποψηφιότητά του. Όμως αυτό το ενδεχόμενο προς το παρόν δεν φαίνεται πιθανό.