Αλλιώς σχεδίαζε την ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και σίγουρα όχι ως πολιτικό και προσωπικό Βατερλό. Το Μαξίμου είχε επιλέξει προσεκτικά την ημερομηνία, την επέτειο του δημοψηφίσματος του 2015, η ομιλία του ήταν γραμμένη και σχεδιασμένη για να στοχεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ και την εσωτερική προεκλογική κατανάλωση και όχι το… μέλλον της Ευρώπης, και o παρασκηνιακός συντονισμός με τον «ομογάλακτο» και πολιτικό φίλο του πρωθυπουργού, τον επικεφαλής του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ προέβλεπε μια επανάληψη του πανηγυρικού έργου του αμερικανικού Κογκρέσου.

Τελικά βγήκαν όλα ανάποδα και για, μια ακόμη φορά, βγήκε στην επιφάνεια και η πολιτική αδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη όταν βρίσκεται σε μη προστατευμένο περιβάλλον και σε μη στρατευμένο ακροατήριο. Η πρώτη ήττα, άλλωστε, ήρθε από τα αποδυτήρια, καθώς παρά τις φιλότιμες προσπάθειες Βέμπερ, η αίθουσα της Ολομέλειας ήταν σχεδόν άδεια όταν ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει ο έλληνας πρωθυπουργός.