Την ώρα που μια ακόμη D-Day αναφορικά με το Brexit πέρασε χωρίς να έχει δοθεί οριστική λύση στο αδιέξοδο, οι Βρετανοί ετοιμάζονται να προσέλθουν στις κάλπες 12 Δεκεμβρίου, χωρίς όμως να είναι κανείς σίγουρος πως ακόμη κι αυτές θα βοηθήσουν να φανεί κάποιο «φως στο τούνελ».

Κι αυτό γιατί, όπως επισημαίνει σε εκτενές άρθρο του το Spiegel, κανείς δεν μπορεί στη συγκεκριμένη φάση να διαβλέψει τις πραγματικές προθέσεις του μεγάλου φαβορί -όπως καταγράφεται τουλάχιστον από τις δημοσκοπήσεις- του Βρετανού πρωθυπουργού, Μπόρις Τζόνσον. Πρόκειται για τον πολιτικό, ο οποίος ανήλθε στην εξουσία ως ο εκφραστής των  πλέον σκληρών Brexiteers, φλερτάροντας έντονα με την ιδέα ακόμη και της εξόδου της χώρας από την ΕΕ, για να φέρει -εν μια νυκτί κι αφού είχε δεχτεί σειρά κοινοβουλευτικών και δικαστικών «χαστουκιών»- μια «περήφανη συμφωνία» με τις Βρυξέλλες.

Ελάχιστα τον ένοιαζε προφανώς πως στον βωμό της ικανοποίησης των εσωκομματικών του συνδαιτημόνων αναφορικά με το Brexit, είχε αποδεχτεί την de facto απόσχιση της Βόρειας Ιρλανδίας (προκαλώντας την οργή του συγκυβερνώντος DUP) ή πως το κόστος της συγκεκριμένης συμφωνίας πιθανότατα θα αποδειχτεί δυσβάσταχτο για την οικονομία της χώρας.

Κι αυτό  πιθανότατα γιατί η βασική στόχευσή του παρέμενε επικοινωνιακή, καθώς θα ήταν εκείνος ο πρωθυπουργός που θα κατάφερνε εκεί που  «το έβαλε στα πόδια» ο Κάμερον αλλά και που απέτυχε παταγωδώς η Μέι: να βγάλει τη Βρετανία από την ΕΕ.

Οι win win κάλπες για Τζόνσον

Δεν πτοήθηκε δε ούτε όταν συνάντησε πάλι «τοίχο» στη Βουλή των Κοινοτήτων, αναγκαζόμενος να ζητήσει νέα παράταση από τις Βρυξέλλες για το Brexit, ένα ενδεχόμενο που μέχρι πριν από λίγο καιρό ο ίδιος απέρριπτε ως «ταπεινωτικό». Είχε άλλωστε από καιρό θέσει σε εφαρμογή το δικό του plan B για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.

Σε κάθε περίπτωση, το στήσιμο καλπών είναι ούτως ή άλλως μια win-win διαδικασία για τον Βρετανό πρωθυπουργό για αρκετούς λόγους. Πρώτον, γιατί όπως επισημαίνει με νόημα μιλώντας στο Spiegel Βρετανός πρώην διπλωμάτης, για τον Τζόνσον «φαντάζει πολύ πιο εύκολο αλλά και προτιμότερο να κάνει εκστρατείες από το να κυβερνάει».

Δεύτερον, γιατί θα έχει την ευκαιρία να κάνει μια ακόμη φορά καμπάνια κατηγορώντας τους αντιπάλους του για προδοσία έναντι της βούλησης του λαού για έξοδο  της Βρετανίας από την ΕΕ, την ίδια στιγμή που ο ίδιος θα παρουσιάζεται ως ο μόνος πολιτικός ηγέτης που μπορεί να φέρει σε πέρας με επιτυχία το Brexit.

Πρόκειται άλλωστε για ένα πεδίο, το οποίο παραμένει προνομιακό για τον επικεφαλής των Συντηρητικών, κυρίως λόγω των συνεχιζόμενων παλινωδιών των Εργατικών του Τζέρεμι Κόμρπιν επί του ζητήματος. Δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί αναλυτές που επισημαίνουν με έμφαση τη χαρακτηριστική δυσκολία της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο να παράγει πολιτικά αποτελέσματα από τα διαδοχικά αδιέξοδα που παρήγαγε η πολιτική ηγεσία των Συντηρητικών. Από την άλλη, αρκετοί σημειώνουν πως ο Τζέρεμι Κόρμπιν έχει αποδειχτεί «σκληρό καρύδι» στο πρόσφατο παρελθόν σε εκλογικές μάχες, θυμίζοντας την εμπειρία του 2017 όταν κάλυψε μια μεγάλη δημοσκοπική διαφορά από την Τερέζα Μέι. Μόνο που ο Τζόνσον δείχνει πολύ πιο ανθεκτικός από τη Μέι…

Κι αυτό γιατί ο Βρετανός πρωθυπουργός, αντί να «χάνει πόντους», δείχνει να ενδυναμώνεται μέσα από τα επανειλημμένα πρόσφατα Βατερλό σε εσωκομματικό, κοινοβουλευτικό αλλά και δικαστικό επίπεδο. Δεν φαίνεται να χάνει ούτε από το γεγονός πως η μυωπική εμμονή του στη διασφάλιση μιας εμπορικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ, δίνει -δικαίως- επιχειρήματα στους πολιτικούς του αντιπάλους για απόπειρα ξεπουλήματος του εθνικού συστήματος της χώρας στις αμερικάνικες φαρμακοβιομηχανίες.

Κάπως έτσι λοιπόν φαντάζει ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί εν όψει των εκλογών. Το τι θα πράξει ο ίδιος εφόσον επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις παραμένει αβέβαιο, καθώς πιθανότατα θα εξαρτηθεί από το πόσο δυνατός θα βγει από τις κάλπες. Κι εδώ είναι πως έρχεται το ρίσκο για το «πληθωρικό» πρώην δήμαρχο Λονδίνου.

Ο κίνδυνος Φάρατζ

Κι αυτός ο κίνδυνος έχει να κάνει κυρίως με τον πρώην συνοδοιπόρο του στην καμπάνια για το Brexit, Νάιτζελ Φάρατζ. O επικεφαλής του Brexit Party  έχει ήδη επιτεθεί  στον Βρετανό πρωθυπουργό με αφορμή τη συμφωνία του με τις Βρυξέλλες. Ο ίδιος θα επιχειρήσει να πλασαριστεί ως ο αυθεντικός εκφραστής του γνήσιου Brexit, σε μια μάχη επιβίωσης για τον ίδιο.

Αν καταφέρει να το πετύχει, λαμβάνοντας ένα διψήφιο ποσοστό στις επικείμενες εκλογές, θα έχει επιφέρει ένα καίριο πλήγμα στον Τζόνσον («ψαρεύουν» στα ίδια νερα σε σχέση με το εκλογικό τους κοινό), αφού πιθανότατα θα του έχει στερήσει τη δυνατότητα να πάρει την απόλυτη  πλειοψηφία στη Βουλή, ενώ παράλληλα θα τον αναγκάσει να ζητήσει  τη στήριξη του ίδιου και του Brexit Party.

Πρόκειται πάντως για ένα εφιαλτικό σενάριο για την ίδια τη Βρετανία, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση δύσκολα θα μπορέσει να αποτραπεί μια ακόμη πιο συντηρητική στροφή στη Γηραιά Αλβιώνα.