Δεν είναι η πρώτη φορά που το επιτελείο «εθνικής ασφάλειας» του πρωθυπουργού ρίχνει την κυβέρνηση στα βράχια. Ο αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Θάνος Ντόκος ήταν εκείνος που – πολύ πριν ποντίσει καλώδια το Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και πριν η Μέρκελ στρώσει το τραπέζι του διαλόγου Ελλαδας και Τουρκίας – είχε προαναγγείλει, με συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο» της Κύπρου, «συνεκμετάλλευση, υπό προϋποθέσεις» στο Αιγαίο. Ήταν επίσης ο κ. Ντόκος που, πολύ πριν την συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, ειχε προαναγγείλει σε τηλεοπτικό πάνελ μερική οριοθέτηση που θα αφήνει εκτός το Καστελόριζο.

Πιο πρόσφατα, στην πρώτη φάση κλιμάκωσης της έντασης από τον Ερντογάν και όταν η Άγκυρα έστελνε το Barbaros στην κυπριακή ΑΟΖ, ήταν ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του πρωθυπουργού Αλέξανδρος Διακόπουλος που παρ’ ολίγον να δημιουργήσει διπλωματικό θέμα με την Λευκωσία δηλώνοντας – ξανά από τηλεοράσεως – ότι είναι «δύο διαφορετικά πράγματα» οι απειλές για την  κυριαρχία της Κύπρου και για την κυριαρχία της Ελλάδας. Σύμφωνα με απολύτως ασφαλεις πληροφορίες, η δήλωση εκείνη είχε προκαλέσει την έκρηξη του ίδιου του κύπριου προέδρου Νίκου Αναστασιάδη κι ένα οργισμένο τηλεφώνημα προς το Μαξίμου που είχε ως αποτέλεσμα… διευκρινιστική συνέντευξη του κ. Διακόπουλου με το μήνυμα πλέον ότι «εάν η Κύπρος δεχθεί επίθεση η Ελλάδα θα την υπερασπιστεί στρατιωτικά».

Τώρα, με το Οruc Reis να μπαινοβγαίνει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και την κυβερνηση να επιχειρεί να απαντήσει, για μια ακόμη φορά, διά της επικοινωνιακής διαχείρισης, ο Αλέξανδρος Διακόπουλος εριξε την χαριστική βολή: «Ας μην κοροϊδευόμαστε» δήλωσε χθες, «το Oruc Reis έχει κάνει έρευνες. Δεν υπάρχει ολίγον έγκυος, εφόσον έχει κάνει έρευνα έστω και μισής ώρας, έχει κάνει έμπρακτη αμφισβήτηση».

Η ειρωνία είναι ότι, εν προκειμένω, ο Αλέξανδρος Διακόπουλος μάλλον είπε την αλήθεια. Το πρώτο πρόβλημα είναι πως πρόκειται για μια αλήθεια που δεν βολεύει το αφήγημα Μητσοτάκη προς το υπερπατριωτικό κοινό της ΝΔ. Το δευτερο είναι πως η «ρουκέτα» Διακόπουλου ήρθε την ώρα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας εδινε μάχη για να υποστηρίξει ότι το Oruc Reis «δεν έκανε έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας», άρα δεν υπηρξε έμπρακτη παραβίαση ή αμφισβήτιση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εξ ου και ακολούθησε η, τραγελαφική, διευκρινιστική δήλωση του κ. Διακόπούλου που απλώς επέτεινε το αλλαλούμ.

Το τρίτο πρόβλημα ειναι πως ο ρόλος του «συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας» – όπως κι εάν προσδιορίζεται αυτός στο… επιτελικό κράτος Μητσοτάκη – σίγουρα δεν είναι να περιδιαβαίνει στα κανάλια και να κάνει διαπιστώσεις και διακηρύξεις επί της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής εν είδει πανελίστα.

Τούτων δοθέντων, έγκυρες πληροφορίες από κυβερνητικούς κύκλους, αναφέρουν ότι υπάρχει ανοιχτό ενδεχόμενο αποπομπής του Αλέξανδρου Διακόπουλου. Ή τουλάχιστον, υπάρχουν πιεστικές εισηγήσεις προς τον πρωθυπουργό για την αποπομπή του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας όχι απαραιτήτως άμεσα και εν θερμώ, αλλά σίγουρα πριν η κυβέρνηση μπει στην τελική ευθεία του διαλόγου με την Τουρκία.

Κατα τις ίδιες πληροφορίες στο Μαξίμου υπάρχει οργή για το γεγονός ότι ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας «άδειασε» την κυβερνηση και ακύρωσε την επίσημη γραμμή της σε μια συγκυρία πολύ κρίσιμων εξελίξεων στα ελληνοτουρκικά, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι εντός ΝΔ που χρεώνουν στον – εκ των ενόπλων δυνάμεων προερχόμενο – Αλέξανδρο Διακόπουλο «αδυναμία κατανόησης βασικών αρχών της πολιτικής και της διπλωματίας».

Μια δεύτερη εισήγηση προβλέπει την πλήρη κατάργηση του «επιτελείου εθνικής ασφαλείας» του Μαξίμου, δηλαδή την απομάκρυνση και του Θάνου Ντόκου. «Απο την στιγμή που Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας στην πράξη δεν υφίσταται, τι χρειάζονται οι επικεφαλής; Για να ανοίγουν εθνική ατζέντα στα… κανάλια;», λέει χαρακτηριστικά γαλάζιο στέλεχος.

Η περίπτωση Ντόκου, ωστόσο, κρίνεται πιο σύνθετη, καθώς αποτελεί μέλος της λεγόμενης «ομάδας του ΕΛΙΑΜΕΠ», προέρχεται απο το εκσυγχρονιστικό μπλοκ του Κώστα Σημίτη και είναι υπέρμαχος της γραμμής της προσέγγισης με την Τουρκία που, ανεξαρτήτως ρητορικής, ακολουθεί πιστά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Οι αλλαγές στο κυβερνητικό και επιτελικό σχήμα άλλωστε μάλλον δεν είναι και το πλέον ισχυρό σημείο του πρωθυπουργού, όπως αποδείχθηκε και από την αδυναμία του να κάνει ακόμη και ανασχηματισμό. Μένει, εν ολίγοις, να φανεί εάν οι δεσμεύσεις του έναντι… πρώην πρωθυπουργών και άλλων κέντρων εξουσίας παραμένουν σε ισχύ και στις περιπτώσεις Διακόπουλου και Ντόκου.