Οσο δεν υπάρχουν καλά νέα από το ουκρανικό μέτωπο τόσο λιγοστεύουν και τα περιθώρια αισιοδοξίας για το οικονομικό επιτελείο. Και όσο καθυστερεί η συντονισμένη – εάν και εφόσον υπάρξει – ευρωπαϊκή παρέμβαση για τον ίλιγγο των ενεργειακών τιμών τόσο εντείνεται και η απειλή μιας γενικευμένης πια κρίσης διαβίωσης σε χώρες με υψηλή εισοδηματική και δημοσιονομική πίεση, όπως η Ελλάδα.

Για την κυβέρνηση η κλιμάκωση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και ο παράλληλος οικονομικός πόλεμος που τροφοδοτούν οι δυτικές κυρώσεις σημαίνει την πλήρη πια ανατροπή του προϋπολογισμού και κάθε οικονομικού σχεδιασμού. Οι τόνοι, και μόνον, που χρησιμοποιεί δημόσια πια ο Χρήστος Σταϊκούρας είναι ενδεικτικοί της πίεσης που υπάρχει, ενώ συνολικά εγκαταλείπεται πια η τακτική των «ενέσεων αισιοδοξίας» και τα κυβερνητικά στελέχη σπεύδουν, το ένα μετά το άλλο, να προειδοποιήσουν για το μέγεθος και την ένταση των προκλήσεων.