Τελικά ο άνθρωπος που ανέλαβε την ευθύνη για την κλοπή των έργων από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012, δεν είναι απλά ένας «φιλότεχνος» ελαιοχρωματιστής όπως επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί από την Ελληνική Αστυνομία, αφού σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Ολλανδός ντετέκτιβ έργων τέχνης Άρθουρ Μπραντ, η δράση του είναι γνωστή και εκτός των συνόρων. Οι δηλώσεις του ντετέκτιβ, έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα και να θέσουν νέα ερωτήματα στα «ανεξήγητα» της υπόθεσης που έχει ήδη επισημάνει το tvxs.gr στο ρεπορτάζ με τίτλο «Τα ανεξήγητα της επανεμφανίσεις των έργων Πικάσο και Μοντριάν».

Ads

Κατείχε έργα από κλοπή σε μουσείο του Ρότερνταμ

Σύμφωνα με όσα είπε ο Ολλανδός ερευνητής αρχικά στην ολλανδική εφημερίδα «De Telegraaf» και μετά στην εκπομπή «Live News», οι πληροφορίες που έχει για την δράση του προέρχονται από την πρώην σύντροφο του κατηγορούμενου. Σημειώνει μάλιστα, ότι η δράση του διευκολύνθηκε από τη συμμετοχή του δράστη στην βρετανική αστυνομία.

«Σε ένα βράδυ της είπε τα πάντα. Της είπε πώς είχε κάνει τη ληστεία στην Εθνική Πινακοθήκη, πού είχε κρύψει τους πίνακες και στην ίδια ομολογία της είπε ότι έχει κάνει πολλά περισσότερα», αναφέρει ο Ολλανδός ερευνητής.

Ads

Της  εκμυστηρεύτηκε, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, όχι μόνο την κλοπή από την Εθνική Πινακοθήκη, αλλά και μία ακόμα από μουσείο στο Ρότερνταμ, στην οποία είχε επίσης δοθεί στη δημοσιότητα.

«Ο Γ. που έκλεψε τον πίνακα του Πικάσο, εδώ φιλιέται με τη γυναίκα που της τα ομολόγησε όλα. Της είπε τα πάντα για τη μεγάλη ληστεία στην Εθνική Πινακοθήκη στην Αθήνα, τη συμμετοχή του στη Βρετανική αστυνομία και για το ότι αγόρασε δύο πίνακες που είχαν κλαπεί από το Μουσείο Κούνστχαλ στο Ρότερνταμ. Τα 2 πρώτα στοιχεία έχουν αποδειχθεί σωστά. Τώρα, το τρίτο» τονίζει χαρακτηριστικά.

«Της τα ομολόγησε όλα και μέχρι στιγμής όλα έχουν αποδειχθεί σωστά. Όσα είπε για τους πίνακες στην Αθήνα και για αυτό πιστεύουμε ότι είπε αλήθεια και για τους πίνακες από το Μουσείο Κούνστχαλ. Της είπε πού ήταν κρυμμένοι, της έδειξε φωτογραφίες. Προγραμμάτιζαν να τους μεταφέρουν στην Ολλανδία. Ήξερε όλα όσα θα έκανε. Τη συμβούλεψα να έρθει σε επαφή με την Ελληνική αστυνομία και πήρε τηλέφωνο έναν δικηγόρο στην Αθήνα και αυτός ο δικηγόρος προφανώς επικοινώνησε με την αστυνομία χωρίς να δώσει το όνομά της αλλά δεν άκουσε τίποτα άλλο από εκεί και πέρα» πρόσθεσε ο Αρθουρ Μπραντ.

Έκρυβε τους πίνακες σε τάφο

Τρεις ήταν οι κρύπτες του 49χρονου, σύμφωνα με τον Ολλανδό ερευνητή. Η καφέ γυψοσανίδα στο σπίτι που κληρονόμησε από τον θείο του, η ντουλάπα της μητέρας του, αλλά και… ο τάφος του θείου του.

«Ο Γ. είχε τρεις κρυψώνες, σύμφωνα με την πηγή μου: την ντουλάπα της μητέρας του, τον τάφο του θείου του, και σε μια μεσοτοιχία στο διαμέρισμα του θείου του που είχε πεθάνει. Ψάξτε εκεί» τόνισε ο ερευνητής.

«Ο Γ. είχε πει στην πηγή μου, πριν από περίπου 6 μήνες ότι είχε όχι μόνο τους πίνακες από την Εθνική Πινακοθήκη αλλά και δύο πίνακες από το Μουσείο Κούνστχαλ στο Ρότερνταμ που κλάπηκαν το 2012. Επτά πίνακες κλάπηκαν από την Ολλανδία. Τελικά οι κλέφτες ήταν Ρουμάνοι και συνελήφθησαν στη Ρουμανία. Όταν ήταν στο αστυνομικό τμήμα, η μητέρα τους το άκουσε και ήξερε που ήταν οι επτά πίνακες. Τους ξέθαψε και τους έκαψε στον φούρνο. Όμως υπάρχουν φήμες ότι δεν έκαψε και τους επτά, αλλά τρεις πίνακες. Αυτό μπορεί να εξηγήσει πως ο Γ. είχε δύο από αυτούς.

Ο Άρθουρ Μπραντ εξηγεί  τον λόγο που δεν κατάφερε τελικά να γίνει η μεταφορά των πινάκων. «Ήθελε να μεταφέρει τους πίνακες στην Ολλανδία και να προσπαθήσει να τους πουλήσει εδώ. Αυτό δε συνέβη λόγω των περιορισμών του κοροναϊού. Ήταν δύσκολο να τους φέρει στην Ολλανδία. Έστειλε κάποιες φωτογραφίες των κουτιών που ήταν μέσα οι πίνακες και είπε που τους είχε κρύψει. Πρώτα στην ντουλάπα της μητέρας του και μετά σε μια μεσοτοιχία σε διαμέρισμα του θείου του. Ο Γ. ήθελε να μάθει εάν είχε αφήσει στοιχεία. Για να το ανακαλύψει έκανε κάτι πολύ έξυπνο. Συμμετείχε στην βρετανική αστυνομία. Είναι ο άνδρας στη μέση» είπε δείχνοντας φωτογραφία.

Πράγματι στο βιογραφικό του, ο 49χρονος ανέφερε ότι υπήρξε εθελοντής στην βρετανική αστυνομία, ίσως η μοναδική ιδιότητα που δεν ήταν ψέματα μιας και ο ελαιοχρωματιστής συστηνόταν ως αρχιτέκτονας με πτυχίο από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Είχε σίγουρα συνεργό

Σε συνέντευξή του  στο Documento ο Ολλανδός ντετέκτιβ έργων τέχνης Άρθουρ Μπραντ, εμφανίζεται βέβαιος ότι ο ελαιοχρωματιστής είχε και συνεργό. «Το παιχνίδι τελείωσε. Ο Γιώργος (σ.σ.: ο 49χρονος ελαιοχρωματιστής) δεν λέει όλη την αλήθεια. Ξέρω ότι θέλει να προστατεύσει κάποιους και θυσιάζει τον εαυτό του» σημείωσε στο Documento. «Αυτό είναι κατανοητό. Για παράδειγμα, ο Γιώργος αρνείται ότι υπήρχε και συνεργός μετά την κλοπή. Όμως δεν είναι έτσι. Συνεργός υπήρχε» υπογραμμίζει. Δεδομένου ότι από την πρώτη στιγμή η υπόθεση έχει πολλά κενά, όπως για παράδειγμα τα ανύπαρκτα έως αστεία μέτρα στην Εθνική Πινακοθήκη, ίσως τελικά η όλη υπόθεση να έχει μεγαλύτερη «ουρά» από αυτή που έχει φανεί μέχρι στιγμής.

Όπως προκύπτει από δηλώσεις του ντετέκτιβ στην ολλανδική εφημερίδα «De Telegraaf», μια γυναίκα του αποκάλυψε ότι ο Γιώργος Σ. την προσέγγισε για να της πουλήσει τέσσερις κλεμμένους πίνακες. Δύο απ’ αυτούς, σύμφωνα με τον Μπραντ, ήταν οι κλεμμένοι από την Αθήνα Πικάσο και Μοντριάν, ενώ οι άλλοι δύο είχαν κλαπεί από μουσείο στην Ολλανδία. Μάλιστα ο ένας από τους πίνακες φέρεται πράγματι να πουλήθηκε στη Ρουμανία. Ο ντετέκτιβ αποκάλυψε παράλληλα στο Twitter φωτογραφίες από διαμέρισμα στο οποίο υποστηρίζει ότι ο Γιώργος Σ. έκρυβε τους κλεμμένους πίνακες και ζήτησε από τον δράστη να αποκαλύψει στις αρχές πού έχει κρυμμένους τους κλεμμένους ολλανδικούς πίνακες.

image

Να επιστρέψει και τα υπόλοιπα κλεμμένα έργα

Ο Αρθουρ Μπραντ χαρακτηρίζει τον ελαιοχρωματιστή ως έναν από τους πιο έξυπνους και επαγγελματίες διαρρήκτες που έχει δει ποτέ. Αναφέρει επίσης ότι η ληστεία στην Εθνική Πινακοθήκη δεν είναι η μοναδική  στην οποία έχει εμπλακεί ο 49χρονος δράστης.

«Υπάρχει και κάτι ακόμη που θέλω να αποκαλύψω. Ξέρω ότι ο Γιώργος είχε εμπλοκή και σε άλλες υποθέσεις στη Γαλλία και σε χώρα της ανατολικής Ευρώπης που δεν θέλω να κατονομάσω. Ο Γιώργος ξέρει για τι μιλάω. Γι’ αυτό του ζητώ ευγενικά να αποκαλύψει λεπτομέρειες γι’ αυτή την ιστορία και να μας βοηθήσει ώστε τα πράγματα να επιστρέψουν και εκεί. Όπως έκανε χαρούμενους και τους Έλληνες με την επιστροφή του εθνικού θησαυρού του Πικάσο. Άνθρωποι από μια χώρα που ο Γιώργος τους αγαπά. Ελπίζω να διαβάσει αυτό το μήνυμα».

Τα ερωτήματα Ρακιντζή για το τέταρτο έργο

Απ’ όσα αποκάλυψε στο Documento ο κ. Ρακιντζής (γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης το 2012) ένα στοιχείο προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση.

Αναφέρει με απόλυτη βεβαιότητα ότι από την πινακοθήκη δεν εκλάπη ένας Πικάσο, ένας Μοντριάν και το σκίτσο του Μονκάλβο, αλλά ότι συνολικά αποσπάστηκαν τέσσερα έργα. «Εκπλάπησαν τρεις πίνακες και ένα σκίτσο. Δύο Μοντριάν, ένας Πικάσο και το σκίτσο του Μονκάλβο, το οποίο κατά την άποψή μου είναι μεγαλύτερης αξίας από τους δύο Μοντριάν διότι πρόκειται για αναγεννησιακό σκίτσο το οποίο είχε δωρίσει στην Εθνική Πινακοθήκη το 1908 ο τότε δήμαρχος Οδησσού» εξήγησε ο ίδιος και πρόσθεσε ότι το σκίτσο έχει ειδική τεχνοτροπία και είναι σε ειδικό χαρτί. Πρόκειται για σκίτσο το οποίο ο δράστης ισχυρίζεται ότι πέταξε στην τουαλέτα.

Ο Λέαν. Ρακιντζής βέβαια αμφισβητεί αυτό το αφήγημα, τονίζοντας ότι «δεν μπορεί να το πέταξε στην τουαλέτα διότι είναι σαφές ότι γνωρίζει από τέχνη».

«Για να επιλέξει να το κλέψει» είπε στο Documento «ξέρει ότι μπορούσε να πωληθεί. Αυτό το σκίτσο» συνέχισε ο πρώην γενικός επιθεωρητής «υποτίθεται ότι έχει καταστραφεί, ότι ο ελαιοχρωματιστής το έριξε σε κάποια τουαλέτα. Πιθανολογώ πως το σκίτσο αυτό βρίσκεται στην Ιταλία. Είχε εκτεθεί ένα τέτοιο σκίτσο σε δημοπρασία, αλλά η πινακοθήκη δεν έστειλε αντιπρόσωπο για να διαπιστώσει αν επρόκειτο για το έργο που είχε κλαπεί. Αρκέστηκε απλώς σε φωτογραφίες που εστάλησαν και στις οποίες υπήρχαν κάποιες διαφορές. Πρέπει από τη διοίκηση της πινακοθήκης να αναζητηθεί».

«Ως προς τον δεύτερο πίνακα του Μοντριάν, ο κατηγορούμενος λέει ότι τον κατέστρεψε. Προσωπικά πιστεύω ότι έχει πωληθεί. Ο Μοντριάν μπορεί να πωληθεί ευκολότερα. Ο Πικάσο δεν πωλείται με τίποτε. Ο κατηγορούμενος το γνώριζε αυτό. Εκτιμώ πάντως ότι η κλοπή ήταν στοχευμένη. Στόχος ήταν ο Πικάσο και επ’ ευκαιρία εκλάπησαν και τα υπόλοιπα. Πάντως ο Πικάσο δεν πωλείται με τίποτε. Υπάρχουν διεθνείς συνθήκες. Και χίλια χρόνια να περάσουν, αν βρεθεί ένας Πικάσο θα ανακτηθεί. Η μόνη περίπτωση να τον κλέψει κάποιος είναι για να τον βάλει σε ένα κελάρι και να τον βλέπει μόνο αυτός. Κατά πιθανότατα αυτή ήταν η στόχευση, αλλά λόγω του θορύβου που έγινε εκείνος που τον ήθελε έκανε πίσω. Προσωπικά αμφιβάλλω ότι ο δράστης ήταν μόνος του» σημείωσε ο κ. Ρακιντζής.

Ποια θα είναι η ποινή;

Σύμφωνα με όσα είπε στο Documento ο πρώην γενικός επιθεωρητής, ο προφυλακισμένος από την περασμένη Πέμπτη κατηγορούμενος για τη λεγόμενη από τα μέσα ενημέρωσης «κλοπή του αιώνα» θα καταδικαστεί κατά πιθανότητα με κατηγορίες για διακεκριμένη κλοπή και φθορά. Κατά τον πολύπειρο δικαστικό, ο δράστης αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης έως δέκα έτη, αλλά πιθανότατα δεν θα του επιβληθούν για το αδίκημα της διακεκριμένης κλοπής περισσότερα από έξι χρόνια λόγω του πρότερου σύννομου βίου του, ενώ μικρή θα είναι η ποινή για τη φθορά.

Τα ερωτήματα επιμένουν

Σε πρόσφατο ρεπορτάζ του tvxs.gr είχε τεθεί μεταξύ άλλων το ερώτημα: Ισχύει η πληροφορία που κυκλοφορεί στα δημοσιογραφικά γραφεία, ότι δικηγόρος ήταν μήνες σε διαπραγμάτευση με την πολιτεία, προκειμένου να γίνει η παράδοση των έργων; Και πόσο είναι τυχαίο ότι δημοσιεύματα, προετοίμαζαν μήνες πριν την επανεμφάνιση των έργων, ενώ θεσπίστηκε και ειδικός νόμος που επιτρέπει στην κυβέρνηση να διαπραγματεύεται με το κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας και ο οποίος προβλέπει μάλιστα και μυστικά κονδύλια για την επανάκτηση έργων με αυτόν τον σκοτεινό τρόπο;

Σύμφωνα με τα όσα λέει ο Ολλανδός ερευνητής, ένας δικηγόρος επικοινώνησε με την κυβέρνηση, άρα η παραπάνω πληροφορία, δεν μπορεί να θεωρείται πλέον ως φήμη που κυκλοφορεί στα δημοσιογραφικά γραφεία.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ερευνητή, ο κατηγορούμενος είχε διεθνή δράση, είχε στην κατοχή του κι άλλα κλεμμένα έργα μεγάλων ευρωπαϊκών και όχι μόνο μουσείων. Είναι δυνατόν η Ελληνική κυβέρνηση να μην το γνωρίζει; Δεν ζήτησε από την Ιντερπόλ ενημέρωση σε σχέση με τον δράστη; Δεν πήρε ποτέ στοιχεία από την βρετανική αστυνομία την οποία υπηρέτησε;

Η δράση του όπως την περιγράφει ο ερευνητής, δεν μπορεί να είναι μοναχική, άρα είναι μέλος πιθανά, διεθνούς κυκλώματος. Αυτό το διερευνά η ΕΛ.ΑΣ ή η νόμιμη πλέον διαπραγμάτευση που κάνει η πολιτεία με τους αρχαιοκάπηλους, επιτρέπει «τα στραβά μάτια» σε εγχώρια και διεθνή κυκλώματα;