Βασαλική Ελλάς: Οικογενειακή υπόθεση…

Ads

Οπως είχαμε πει από χθες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καταχαρούμενος από την παρουσία του στον Λευκό Οίκο για δεύτερη φορά ( η πρηγούμενη ήταν όταν ορμούσε στις ομπρέλες), φαίνεται να χάρηκε ακόμη περισσότερο από την επιδαψίλευση φιλοφρονήσεων εκ μέρους του Προέδρου Μπάιντεν.

Ακουσε για τον αείμνηστο πατέρα του, καμάρωσε τις θυγατέρες του, μοσχοβόλησαν προυστικά τα ντολμαδάκια του Μπους, δεν ξέρουμε αν θα συνεχίσει την παράδοση του τενεκέ με λάδι, όπως λέγεται έστελνε ο πατήρ Μητσοτάκη στον πατέρα Μπους.

Τέλος πάντων, ας κρατήσουμε μια φράση από τη συγκινημένη αντιφώνηση του Ελληνα πρωθυπουργού: «Θα προχωρήσουμε στην επένδυση των F-35 και ελπίζουμε να αποκτήσουμε το υπέροχο αυτό αεροπλάνο…»

Ads

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Την ώρα που η Τουρκία χορεύει όλο το ΝΑΤΟ, για την ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας, με άγνωστα ακόμη ανταλλάγματα, την ώρα που ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ακούνε με μεγάλη προσοχή τον Ερντογάν, ο Κυρ. Μητσοτάκης σπεύδει συγκινημένος να ψωνίσει F-35, έστω και τοποθετώντας την αγορά τους στο 2028-2030. Θα είναι ο ίδιος πρωθυπουργός το 2028; Ουδείς γνωρίζει. Αλλά και γιατί να μη δεσμεύσει τη χώρα;

Κατα την προσφιλή δυναστική διπλωματία των Μητσοτάκηδων, στο βασαλικό κράτος Ελλάς ο τοπάρχης καλό είναι να υπηρετεί και να κολακεύει τον Μεγάλο Ηγεμόνα, αγνοώντας ή και περιφρονώντας τους ιθαγενείς.

Κι ας μην προφτάσει κανείς να πει ότι στις διακρατικές σχέσεις μετρά και η προσωπική χημεία κ.λπ. Τα F-35 δεν τα πωλεί ο «φιλέλλην» Μπάιντεν, τα πωλεί η Λόκχιντ. Η Λόκχιντ επώλησε και την αναβάθμιση των F-16 στην Ελλάδα, η Λόκχιντ θα πουλήσει αναβαθμισμένα F-16 στην Τουρκία. Όπως επώλησε μετρητοίς και χωρίς εκπτώσεις η Ντασώ τα Ραφάλ.

Πωλούν και πολιτική προστασία η Λόκχιντ και η Ντασώ; Μάλλον όχι, Εξ ου και ο Κυρ. Μητσοτάκης, προτού υποσχεθεί να αποκτήσει το «υπέροχο αεροπλάνο», ικέτευσε τον Πρόεδρο: «Στο Κυπριακό, παρακαλώ να χρησιμοποιήσετε όλη σας την επιρροή. Κανείς δεν θα δεχθεί μία λύση δύο κρατών». Και συνέχισε κατά τα γνωστά: «Θα συνεχίσουμε να επενδύουμε στις ένοπλες δυνάμεις μας… ελπίζουμε να αποκτήσουμε το υπέροχο αυτό αεροπλάνο…»

Αλλά ο γερο-Μπάιντεν γνωρίζει κι αυτός ότι το 2028 δεν θα περιλαμβάνει κανέναν.

Αντίστροφη μέτρηση, προς εκλογές

Το κλίμα στο εσωτερικό του βασαλικού κράτους δεν είναι τόσο χαρούμενο όσο στις δεξιώσεις της Ουάσιγκτον. Με επίσημο πληθωρισμό 10,2% και με όλες τις διεθνείς εξελίξεις να προοιωνίζονται ακόμη χειρότερο πληθωρισμό, ανεργία ακόμη και ελλείψεις βασικών ειδών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα προσπαθήσει πάση θυσία να βρει τον λιγότερο επισφαλή διάδρομο για εκλογές. Πριν από τον χειμώνα. Δεν είναι εύκολο να τον βρει.

Ελπίζει σε μια καλή τουριστική σεζόν, για επικοινωνιακή εκμετάλλευση, παρότι ο τουριστικός τζίρος δεν διαχέεται αναλογικά στον πληθυσμό, και αυτός ο τζίρος δεν μπορεί επίσης να ανασχέσει τον καλπάζοντα πληθωρισμό και τον τρόμο των λογαριασμών σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.

Μετά την τουριστική σεζόν, έρχεται ο προϋπολογισμός: αυτόν φοβάται περισσότερο ο Κυρ. Μητσοτάκης ― μαζί με παγωμένα σπίτια της ενεργειακής κρίσης, την παγωνιά της αγοράς και τις διαρκείς ανατιμήσεις βασικών ειδών, ίσως και την έλλειψη αναγκαίων αγαθών, όπως προειδοποιούν ήδη σε Γερμανία και Βρετανία.

Η Κομισιόν χτυπάει ήδη καμπάνες για υφεσιακή κατηφόρα μιας Ελλάδας με αστρονομικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό. Ο Κυρ. Μητσοτάκης θα προτιμούσε να αποφύγει το πικρό ποτήρι ενός προϋπολογισμού, που θα είναι παραδοχή οικονομικής αποτυχίας.

Σε κάθε περίπτωση αυτό που έχουμε μπροστά μας δεν είναι απλώς ένα τυπικό παιχνίδι εξουσίας, ούτε καν μια πολιτική διεργασία, όπως το 2019. Το φόντο της παρούσας συγκυρίας δεν είναι καν μια βαθιά και πολύπλευρη κρίση, όπως του 2008-2010, που τσάκισε την Ελλάδα.

Το φόντο είναι είναι ένας μείζων ιστορικός μετασχηματισμός, που άρχισε την 24η Φεβρουαρίου με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, και είναι άγνωστο πώς και πότε θα ολοκληρωθεί. Με την Ευρώπη, σοκαρισμένη και μουδιασμένη, να αναμένει παγωμένα σπίτια, άδεια ράφια, σχολάζουσες βιομηχανίες, ανεργία και κύματα προσφύγων.

Και με την Ελλάδα να βυθίζεται στην κρίση, πριν καν αναδυθεί από την προηγούμενη. Αυτή η ιστορική συγκυρία δεν αντιμετωπίζεται με δυναστικούς χαριεντισμούς και με το σύνηθες πλιάτσικο.