Η υποβάθμιση από τον οίκο αξιολόγησης Standard & Poor’s της μακροπρόθεσμης πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας στην κατηγορία junk (υψηλού ρίσκου) εκλαμβάνεται ως ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη. Παράγοντες με πρακτική εμπειρία στη διεθνή αγορά εκφράζουν την ανησυχία τους ότι μια σειρά από funds θα πάψουν πλέον να διατηρούν ελληνικά ομόλογα. Σε αυτό το πλαίσιο, και ύστερα από συνεχή εξέταση των οικονομικών δεδομένων της χώρας, θεωρούν μάλλον αναπόφευκτο αυτό που διακαώς έως σήμερα διαψεύδει η ελληνική κυβέρνηση: την αναδιαπραγμάτευση του χρέους.

Στο Λονδίνο, η υποβάθμιση της ελληνικής πιστοληπτικής ικανότητας στα «σκουπίδια» συζητούνταν χθες το βράδυ πολύ έντονα. Ο κ. Γιώργος Κασσιμάτης, διευθυντής επενδύσεων στην εταιρεία Jefferies, εξηγεί στο tvxs.gr: «Yπάρχουν funds που από τη λειτουργία τους απαγορεύεται να έχουν ομόλογα κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Πολύ φοβάμαι ότι είναι αρνητική εξέλιξη για τα ελληνικά ομόλογα. Είναι κάτι που συζητείται πάρα πολύ απόψε (Τρίτη) το βράδυ εδώ στην Αγγλία».

Μεταφέροντας το κλίμα από τη βρετανική πρωτεύουσα, ο κ. Κασσιμάτης τονίζει: «Εδώ η αγορά πια θεωρεί ότι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μέσα σε ένα ή δύο χρόνια, εκ των πραγμάτων θα γίνει αναδιαπραγμάτευση του χρέους από την Ελλάδα». Ο ίδιος, άλλωστε, υπενθυμίζει ότι με το δημόσιο χρέος περίπου στο 120% του ΑΕΠ, το επιτόκιο δανεισμού στο 5%, και την οικονομική ανάπτυξη ουσιαστικά ανύπαρκτη, η δημοσιονομική ανάκαμψη φαντάζει ακατόρθωτη. Μία προηγούμενη στάση πληρωμών, όπως σημειώνει, δεν αποτελεί προϋπόθεση για τον επανακαθορισμό των όρων εξόφλησης του χρέους από την Ελλάδα. Εδώ, επικαλείται την περιβόητη τεχνογνωσία του ΔΝΤ.

Στη συζήτηση με τον κ. Κασσιμάτη «μπαίνει» και η είδηση που κάνει λόγο για καμπάνια γερμανικών εφημερίδων με στόχο την έξοδο της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ: «Αυτό δεν θα ήταν προς το συμφέρον της Γερμανίας. Αν φύγει η Ελλάδα, μπορεί μετά να ακολουθήσει η Πορτογαλία, η Ισπανία και ίσως η Ιταλία. Ύστερα από μία τέτοια εξέλιξη, το ευρώ θα γινόταν πιο πολύ κάτι σαν γερμανικό μάρκο. Άρα, η αξία του θα είχε ανεβεί και αυτό θα έπληττε τις εξαγωγές της Γερμανίας στην Ευρώπη. Ένα ευρώ χωρίς την Ελλάδα, την Πορτογαλία κ.ο.κ. θα ήταν πολύ πιο δυνατό, οπότε θα «χτυπούσε» τις εξαγωγές».

Και τι θα σήμαινε για την Ελλάδα η απομάκρυνση από την ευρωζώνη; «Θα βοηθούσε σίγουρα τις εξαγωγές, αλλά μετά θα ετίθετο θέμα με τη σταθερότητα του νομίσματος, θα σημειώνονταν πιο εύκολα μεταβολές. Ύστερα είναι το θέμα των δανείων. Θα έμεναν σε ευρώ, θα γίνονταν δραχμές; Αν εξακολουθούσαν σε ευρώ θα γίνονταν πιο δυσβάσταχτα για την Ελλάδα με το υποτιμημένο νόμισμα. Η υποτίμηση της δραχμής, αν η Ελλάδα εγκατέλειπε το ευρώ, θα ανέρχονταν σε 30%, ίσως και 40% για ένα μικρό διάστημα. Αλλά σίγουρα θα βοηθούσε την οικονομία. Η ελληνική οικονομία θα γινόταν αμέσως πιο ανταγωνιστική. Για παράδειγμα, στον τουρισμό. Η δραχμοποίηση θα ήταν μία πρωτοφανής εξέλιξη για την ευρωπαϊκή οικονομία, δεν είμαι σίγουρος και για το νομικό της σκέλος. Πάντως, περιέχει και θετικά και αρνητικά στοιχεία, μπαίνεις σε μια διαδικασία η οποία δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει».