Τα όσα έζησε στην τραγωδία με τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, περιγράφει στη μαρτυρία της η 19χρονη Βασιλική, η οποία βρισκόταν στο βαγόνι του κυλικείου.

Όπως περιέγραψε στον Alpha, κατάφεραν να βγουν από το τρένο από τρύπα που άνοιξε στο πάτωμα του κυλικείου.

Συγκεκριμένα περιέγραψε: «Την ώρα της σύγκρουσης ήμασταν στο πρώτο τραπέζι του κυλικείου… Ακούστηκε ένα μπαμ και μαύρισαν όλα. Έπιασε απευθείας φωτιά. Βρήκαμε γρήγορα τις αισθήσεις μας. Φώναξα τον Στέλιο και μου είπε ότι κι αυτός ήταν ζωντανός. Είχε τρύπα στο πάτωμα μπροστά μας. Βγήκαμε από εκεί, βγήκαμε έξω και περπατήσαμε λίγα μέτρα. Εμείς δεν είχαμε κινητά, βρήκαμε ένα τηλέφωνο ξεκλείδωτο. Πήρα τον μπαμπά μου και του είπα ότι καιγόμαστε…Ο κόσμος καιγόταν, έπεφτε από τα βαγόνια. Βγήκαν και άνθρωποι που ήταν καλά, με βαλίτσες. Ο Στέλιος ήταν ξυπόλυτος και κρύωνε. Ζητάγαμε από τον κόσμο να μας δώσει μπουφάν. Μου έλεγε να πάμε στη φωτιά που έβγαζε το βαγόνι για να ζεσταθεί. Πιστεύαμε ότι θα πεθάνουμε, ότι αυτές ήταν οι τελευταίες μας στιγμές (…) Ζητούσαμε στον κόσμο να μας βοηθήσει να βγούμε στην εθνική, μας τράβηξαν να ανέβουμε σε ένα κοντέινερ».

Στην συνέχεια ανεφερε ότι «Ο Στέλιος είχε κάποια εγκαύματα, εγώ είχα σπάσει τη σπονδυλική στήλη στα πλευρά, κάποιο κάταγμα στο πόδι».

Και πρόσθεσε: «Εμείς όταν βγήκαμε ήταν πάρα πολύ νωρίς. Όταν βγήκαμε ήμασταν σχεδόν μόνοι μας. Δεν είδα να βγαίνουν άλλοι από το κυλικείο που είχε μετατραπεί σε μάζα. Είχε καεί όλο. Δεν ξεχώριζες ότι εκεί ήταν το κυλικείο και βγήκαμε από εκεί. Κόσμος πήδαγε για να σωθεί αλλά από το άλλο βαγόνι, που είχε πέσει πάνω από το κυλικείο. Κανένας δεν ξέρω αν βγήκε από το κυλικείο και αν τα κατάφερε».

Σημειώνεται ότι τα δύο παιδιά επέστρεφαν από τη μόνιμη κατοικία τους, τη Θήβα, στη Θεσσαλονίκη για τις σπουδές τους.