Δεκάδες χιλιάδες τόνοι βλημάτων, εκατοντάδες αντιβληματικοί πύραυλοι και σχεδόν ένα εκατομμύριο νάρκες κατά προσωπικού στοιβάζονται στις ελληνικές αποθήκες πυρομαχικών, συχνά υπό απαράδεκτες συνθήκες, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να διατρέχει τον ίδιο κίνδυνο δυστυχήματος που συνέβη στην Κύπρο.

Ads

Το παράδοξο είναι, επιπλέον, ότι οι νάρκες αυτές κατά προσωπικού που βρίσκονται στις αποθήκες θα έπρεπε να είχαν καταστραφεί πολλά χρόνια τώρα, όπως ορίζει και η συνθήκη της Οτάβα την οποία έχουμε υπογράψει. Όπως, όμως, προκύπτει από έγγραφα των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων που έχουν αναλάβει τη σύμβαση καταστροφής των ναρκών, έπειτα από διαγωνισμό που έκανε το υπουργείο Αμυνας, οι νάρκες είναι συσκευασμένες, όπως και οι πυροκροτητές τους, σε παλέτες στις αποθήκες πυρομαχικών μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.

Οι πρώτες παραδόσεις πιστοποιητικών καταστροφής των ναρκών έγιναν, αλλά εδώ και τρία χρόνια το πρόγραμμα σταμάτησε. Τα ΕΑΣ κριθήκαν έκπτωτα σε πρώτη φάση και οι 965 χιλιάδες πλεονάζουσες νάρκες παραμένουν στις αποθήκες, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας.Παρά ταύτα η σύμβαση του εργοστασίου με τα ΕΑΣ παραμένει σε ισχύ, ενώ, αν ακυρωθεί η προμήθεια, θα πρέπει να πληρωθούν από την πλευρά των ΕΑΣ ποινικές ρήτρες ύψους άνω των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ.

Σε αποθήκες σε Κατσιμίδη, Κορωπί, Σκύρο και Κρήτη βρίσκονται αποθηκευμένοι πάνω από 20.000 τόνοι πυρομαχικών, καθώς και 140 αντιαεροπορικοί πύραυλοι “Νίκη”, οι οποίοι έχουν αποσυρθεί από το 2004. Όλα αυτά τα πυρομαχικά, λοιπόν, περιμένουν την έγκριση ενός κονδυλίου της τάξεως των 5 εκατ. ευρώ γα να καταστραφούν. Ενώ, μάλιστα, έχουν γίνει προσπάθειες προσαρμογής στα πρότυπα του ΝΑΤΟ για ασφαλή αποθήκευση πυρομαχικών, στις αποθήκες γίνονται έργα, με αποτέλεσμα οι συνθήκες να βρίσκονται πολύ κάτω από τα όρια που θέτουν ΝΑΤΟ και κατασκευάστριες εταιρείες.

Μετά και το δυστύχημα στην Κύπρο, οι συνθήκες αποθήκευσης και η επίσπευση της καταστραφής των πυρομαχικών είναι σε πρώτη προτεραιότητα. Το Γενικό Επιτελείο Στρατού, λοιπόν, ξεκίνησε νέο διαγωνισμό στα ευρωπαϊκά πρότυπα για καταστροφή των παραπάνω από 20.000 τόνων πυρομαχικών, όχι για τις νάρκες, χωρίς κόστος, αλλά δίνοντας ως αντάλλαγμα τα ανακυκλώσιμα υλικά, όπως γίνεται στις περισσότερες χώρες στον κόσμο.