Ο Θοδωρής Ιακωβίδης, μετά την χθεσινή του εξομολόγηση με δάκρυα στα μάτια για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως αθλητής με μηδαμινή στήριξη από την πολιτεία, μίλησε σήμερα σε πρωινή εκπομπή για τα χρόνια αιτήματα, τις δυσκολίες των αθλητών και την προοπτική να μην αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Παραδέχτηκε ότι δεν θέλει να σταματήσει, αλλά δεν θεωρεί ηθικό να συνεχίσει με χορηγούς, όσο οι Έλληνες συναθλητές του αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Μιλώντας στο Open, αποκάλυψε ότι παίρνει 200 ευρώ το μήνα από την Ομοσπονδία για την προετοιμασία του.

«Ευχαριστώ τους άγνωστους που με αγκάλιασαν. Το πρόβλημα δεν είναι να μπαλώσουν τον Θοδωρή. Υπάρχουν άλλοι τόσοι Θοδωρήδες, τόσοι αθλητές που χρειάζονται στήριξη», είπε ο Θοδωρής Ιακωβίδης, ευχαριστώντας για το κύμα αγάπης που δέχτηκε. «Σταματώ, διότι ζηλεύω τους συναθλητές μου που έχουν τα πάντα από τις χώρες τους και εγώ δεν μπορώ να το έχω για να είμαι στο ίδιο επίπεδο μαζί τους», συμπλήρωσε.

Διαβάστε επίσης: 

• Θ. Ιακωβίδης ξεσπώντας σε κλάματα: «Ήταν ο τελευταίος μου αγώνας, δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση»
• «Ντροπή για την Πολιτεία όσα είπε ο Ιακωβίδης»
• Πύρρος Δήμας: «Με συγχωρείς Θοδωρή»…
• Αυγενάκης για Ιακωβίδη: «Να αντιμετωπίσουμε μαζί όλες τις δυσκολίες» 
• Τα δάκρυα του Ιακωβίδη

Για την στήριξη του κόσμου και την συνέχεια της καριέρα του είπε χαρακτηριστικά: «Μακάρι να είναι η αρχή. Εγώ θέλω να συνεχίσω. Ο αθλητής μέσα μου ζει, υπάρχει, θέλει να αγωνιστεί ξανά. Αν αλλάξουν οι συνθήκες, θα συνεχίσω. Αλλά δεν το βρίσκω ηθικό να συνεχίσω εγώ με χορηγούς για άλλη μια τριετία και να υπάρχουν οι υπόλοιποι που θα τραβάνε τον ίδιο Γολγοθά. Θέλω ο κρατικός μηχανισμός να βοηθήσει όλους τους αθλητές, να βοηθήσει έμπρακτα». 

Αναφορικά με την πορεία του μέχρι τώρα, ο αρσιβαρίστας σημείωσε: «Τίποτα δεν ήταν ρόδινο στην καριέρα μου. Υπήρχαν στιγμές, όπως έχω πει, που δεν ήθελα να πάω στον φυσιοθεραπευτή γιατί ήξερα ότι δεν θα μου πάρει χρήματα επειδή ήξερε ότι είμαι δύσκολα. Και με την περηφάνια μου δεν ήθελα να πάω. Υπήρξαν στιγμές που δεν είχα βενζίνη και πήγαινα με τα πόδια. Υπήρξαν πολλές τέτοιες μαύρες στιγμές».