Για τα μέτρα λιτότητας και τις δυσκολίες των πολιτών να αντεπεξέλθουν, την έντονη διαφωνία του µε το γερµανικό σχέδιο που απαιτεί αναθεώρηση του Συντάγµατος για να συµπεριληφθεί η µείωση του χρέους και το ποσοστό του ελλείµµατος, αλλά και τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στο κίνηµα «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» στα μέσα μαζικής μεταφοράς αναφέρθηκε ο Θεόδωρος Πάγκαλος σε συνέντευξή του στα Νέα.

Ads

«Για να έχουµε πλεόνασµα, θα πρέπει να µεσολαβήσει µια διετία σκληρής λιτότητας που θα αποδώσει 12 δις.»

«Πριν από το τέλος του χρόνου πρέπει να υπάρξει πρόνοια για τους ανθρώπους αυτούς που αιφνιδιάστηκαν από τα περσινά µέτρα και δυσχέρανε το βιοτικό τους επίπεδο» επισημαίνει στη συνέντευξη αυτή ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, τονίζοντας παράλληλα ότι δεν υπάρχει περιθώριο για τη λήψη νέων µέτρων λιτότητας, αλλά θα ακολουθήσει μια διετία «σκληρή λιτότητας».

Πάντως, «δυστυχώς (για όσους επένδυσαν τεράστια κεφάλαια στη χρεοκοπία της χώρας) χρεοκοπία της Ελλάδας δεν θα υπάρξει» αναφέρει. Αντιθέτως εκφράζει ικανοποίηση και αισιοδοξία για την πολιτική που έχει ως τώρα υιοθετήσει η κυβέρνηση. «Νοµίζω ότι η προσπάθειά µας, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιµετωπίζουµε, θα έχει αποτέλεσµα. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό σήµερα, αλλά πιστεύω ότι το null 13 ή ακόµη περισσότερο το null 14, µπορεί να έχουµε πλεόνασµα. Αυτό θα οδηγήσει µε τη σειρά του σε χαµηλότερα επιτόκια δανεισµού, καλύτερη διαχείριση του χρέους, ρευστότητα στην αγορά, αύξηση του ΑΕΠ».

«Το Μνηµόνιο περιλαµβάνει,και ορισµένες προεκλογικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ»

«Είναι λογικό εκείνοι που µας δανείζουν, να ενδιαφέρονται για το αν τα χρήµατα που µας δίνουν, στηρίζουν µια προσπάθεια ή δίνονται για να συνεχιστεί µια κατάσταση που αποτελεί παρελθόν» τονίζει ο Θ. Πάγκαλος, εξηγώντας ότι η εφαρμογή του Μνημονίου στην πραγματικότητα δεν αποτελεί παρέκκλιση από τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ.

«Εµείς είχαµε, για παράδειγµα, δεσµευτεί για το άνοιγµα των κλειστών επαγγελµάτων. Γιατί να υπαναχωρήσει το ΠΑΣΟΚ από αυτή την εξαγγελία του; Κι αν το κάνει στο µέλλον µια άλλη κυβέρνηση, τι θα γίνει δηλαδή; Θα ξανακλείσουν τα κλειστά επαγγέλµατα; Πιστεύει κανείς ότι υπάρχει περίπτωση να γυρίσουµε πίσω; Εχουν γίνει ριζικές παρεµβάσεις που εξαλείφουν µεγάλες πληγές ελλειµµάτων του ∆ηµοσίου – δείτε τι γίνεται µε τις ∆ΕΚΟ, τις δηµόσιες υπηρεσίες. Στον ΟΣΕ, για παράδειγµα, ο τζίρος δεν είναι παρά το null του µισθολογίου των εργαζοµένων. Μπορούσε να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση;» σημειώνει.

«∆εν µε ελκύει η πρόταση της κ. Μέρκελ»

«Το Σύνταγµα µπορεί να αναθεωρηθεί. Αλλά απορρίπτω διαρρήδην τη σκέψη να υπάρχει κοινοτική απόφαση να παρεµβαίνουν σε όλα τα εθνικά Συντάγµατα. Στην Ελλάδα γίνεται µια συζήτηση, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει απορρίψει αυτή την προοπτική. Η αναθεώρηση έχει νόηµα αν αφορά και άλλα θέµατα που εκκρεµούν. Αλλά αυτό είναι άλλο πράγµα από αυτό που επιζητεί η κ. Μέρκελ. ∆εν µε έλκυε η σκέψη να αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη στο γερµανικό σχέδιο διάσωσης. Αυτή είναι ίσως µια καλή αφετηρία για συζήτηση. Το ναι ή το όχι» τονίζει, εκφράζοντας καταρχήν τη διαφωνία του με τη γερμανική πρόταση, η οποία κάνει λόγο για αναθεώρηση του Συντάγµατος για να συµπεριληφθεί η µείωση του χρέους και το ποσοστό του ελλείµµατος.

«Εγώ προσωπικά συναντώ πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι αντιµετωπίζουν πρόβληµα και συζητώ µαζί τους»

Η κυβέρνηση «δεν είναι έξω από την κοινωνία» επισημαίνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. «Βεβαίως κόπηκαν συντάξεις, αλλά ας πούµε ακόµη κι αυτός που του περικόπηκε η σύνταξη και παίρνει λιγότερα από 1.000 ευρώ τον µήνα, ξέρει ότι το κράτος διαθέτει δωρεάν υγεία της οποίας αυτός κάνει χρήση – σε διαφορική περίπτωση θα πλήρωνε, και πολλά µάλιστα» σημειώνει.

Μπορεί, βέβαια, ο ίδιος να κάνει λόγο για προσπάθεια βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών που επλήγησαν από την κρίση καιτα μέτρα λιτότητας, αλλά, όπως τονίζει, «δεν είµαι σε θέση σήµερα να πω πώς ακριβώς θα βελτιώσουµε το επίπεδό τους, γιατί θα εξαρτηθεί από τα έσοδα του κράτους εκείνη την περίοδο».

«Η κρίση παρέχει ευκαιρίες»

«Είναι τυχαίο ότι πέρσι σε συνθήκες απόλυτης κρίσης, οι ελληνικές εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 50%; Κάποιοι βρήκαν ελληνικά προϊόντα ελκυστικά στο εξωτερικό και τα εξήγαγαν. Αυτοί είναι που βελτιώνουν την εικόνα της χώρας», αναφέρει ο Θ. Πάγκαλος, κάνοντας λόγο για «γιατρούς, µηχανικούς, δηµοσίους υπαλλήλους, γενικώς πολίτες άνετα αµειβόµενους σε καλές συνθήκες εργασίας, που τώρα υφίστανται τις επιπτώσεις της κρίσης» και δεν κατανοούν ότι «πρέπει να περάσουν µπροστά, στην εµπροσθοφυλακή».

Εξάλλου, «ζούµε µια εποχή που ο παραδοσιακός τρόπος σκέψης υφίσταται ριζική αλλαγή, µέσα από µια πολύ επώδυνη διαδικασία. Κάποτε ο γονιός πίστευε ότι µε µια καλή πολιτική γνωριµία θα έλυνε το πρόβληµα της απασχόλησης του παιδιού του µε έναν διορισµό στο ∆ηµόσιο. Τώρα τελείωσαν αυτά. Ή θα µείνει άνεργος ή θα αποδεχτεί ότι θα γίνει χειρώναξ».

«Θεωρώ αδιανόητο, και προφανώς απαράδεκτο, αυτό που κάνουν ορισµένες κοινωνικές οµάδες που απεργούν»

Απαράδεκτες θεωρεί τις απεργίες των εργαζομένων στα µέσα µαζικής µεταφοράς ο Θ. Πάγκαλος, εξηγώντας ότι ακόμη και στο Παρίσι με τα συνδικάτα των εργαζομένων στα ΜΜΜ, ποτέ δεν υπήρχε διακοπή στις μετακινήσεις των πολιτών.

«Απέναντι στο αναφαίρετο δικαίωµα στην απεργία, υπάρχει επίσης το αναφαίρετο δικαίωµα εκείνου που θέλει να εργαστεί. Εδώ ισχύει το block out, µόνο που δεν το ασκεί ο εργοδότης, αλλά οι συνδικαλιστές που επιβάλλουν µε τη βία, στον άλλον που θέλει να εργαστεί, να µη δουλέψει. Πρόκειται για θέµα που πρέπει να µας απασχολήσει όλους σαν κοινωνία» αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Γιατί αφού κάποιος από τους επιβάτες ενός λεωφορείου δεν πληρώνει εισιτήριο, το λεωφορείο ξεκινάει;»

Την αντίθεσή του στο κίνημα «Δεν πληρώνω» στα μέσα μαζικής μεταφοράς, εκφράζει ο Θ. Πάγκαλος. «Το «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», το έργο του Ντάριο Φο, το οποίο προφανώς ούτε το έχουν δει ούτε το έχουν ακούσει τα στελέχη του ΚΚΕ και του ΣΥΡΊΖΑ, καµιά σχέση δεν έχει µε αυτό που προωθούν τα κόµµατα αυτά. Εγώ θα πω το εξής: γιατί αφού κάποιος από τους επιβάτες ενός λεωφορείου δεν πληρώνει εισιτήριο, το λεωφορείο ξεκινάει;» αναφέρει.

«Αν ο εργαζόµενος σεβόταν το επάγγελµά του, και το ψωµί που τρώει, θα έπρεπε να πει δεν πάω πουθενά. Ή θα κατέβει αυτός που δεν πλήρωσε ή δεν ξεκινάει το λεωφορείο» σημειώνει, υπογραμμίζοντας ότι «αυτές οι πρακτικές οδηγούν σε χρεοκοπία το κράτος και την κοινωνία σε διάλυση.» «Τι θα γίνει αν αναπτυχθεί το ίδιο κίνηµα και κατά των ιδιωτών. Στο ταξί, στο εστιατόριο, στον κινηµατογράφο, στον κουρέα της γειτονίας του. Αναρωτιέµαι αν κάποιοι έχουν αντιληφθεί τις συνέπειες αυτών που λένε και αυτών που κάνουν», καταλήγει.