Δεν ενισχύεται και δεν προστατεύεται το συμφέρον του παιδιού μέσα από το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια του υπουργείου Δικαιοσύνης, τόνισε στην ομιλία της στην Ολομέλεια της Βουλής η βουλευτής Α’ Αθηνών κ. Όλγα Κεφαλογιάννη. Απευθυνόμενη, μάλιστα, στον κ. Τσιάρα, η βουλευτής τόνισε ότι «τώρα, η τελική ευθύνη ανήκει σε εσάς».

Η κυρία Κεφαλογιάννη υπογράμμισε πως η έμφαση που δίνεται από το νομοσχέδιο για την συνέχιση της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας, μετά τον χωρισμό των γονέων, είναι κάτι που «συμφωνούμε όλοι». Αρκεί βέβαια ο «γνώμονας να παραμένει εμφατικά το ίδιο το συμφέρον του παιδιού. Όχι το συμφέρον των γονέων. Διότι το νομοσχέδιο αυτό έχει γραφτεί σαν να απευθύνεται στον έναν γονέα» τόνισε η βουλευτής.

Πιο συγκεκριμένα η πρώην υπουργός δήλωσε πως με την εισαγωγή της υποχρέωσης της «προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα» για απλά, καθημερινά και επείγοντα ζητήματα, θα αυξηθούν οι προστριβές των γονέων και όπως δήλωσε συγκεκριμένα «στις περιπτώσεις διαφωνίας τους, θα βρεθεί σε αδιέξοδο η ίδια η καθημερινότητα του παιδιού».

Σοβαρό πρόβλημα, επίσης, δημιουργεί σύμφωνα με την βουλευτή Α’ Αθηνών η διάταξη που προβλέπει ότι «οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα» μιας και η επιθυμία να υπάρχει κοινή γονική μέριμνα και μετά τον χωρισμό, όπως την εξέφρασε ο αρμόδιος υπουργός, καλύπτεται και χωρίς τον όρο «εξίσου». Μένοντας στον συγκεκριμένο όρο η κ. Κεφαλογιάννη τόνισε πως ανοίγει ο δρόμος για την ισόχρονη άσκηση γονικής μέριμνας και την εναλλασσόμενη κατοικία, αλλά και για την «οριζόντια αντιμετώπιση όλων των παιδιών. Ένα βρέφος, δηλαδή, θα αντιμετωπίζεται “εξίσου” με ένα παιδί 15 χρόνων». Ο νομοθέτης προβλέπει και προστατεύει το συμφέρον του παιδιού, εισάγοντάς το ως μια αόριστη έννοια δήλωσε η κ. Κεφαλογιάννη, και ως τέτοια δεν μπορεί να εξειδικεύεται παρά μόνο από τον φυσικό δικαστή. «Δεν μπορεί ο νομοθέτης να υποκαθιστά τον δικαστή. Ο όρος “τεκμαίρεται” τώρα στη διάταξη που προβλέπει τον χρόνο επικοινωνίας… Η επικοινωνία είναι δικαίωμα που προστατεύεται από τον νόμο. Δεν μπορεί να ασκείται εξαναγκαστικά» δήλωσε η βουλευτής.

Η κ. Κεφαλογιάννη τόνισε κατηγορηματικά πως δεν μιλάμε για μεταρρύθμιση όταν ένα νομοσχέδιο βασίζεται σε ενδεικτικούς όρους και ρυθμίσεις, πράγμα το οποίο ανέφερε ο Υπουργός Δικαιοσύνης σε σχέση με την πρόβλεψη των όρων, «εξίσου» και «τεκμαίρεται». Είναι προφανές σύμφωνα με την βουλευτή ότι οι όροι αυτοί αποσκοπούν  στο να δεσμεύσουν το σκεπτικό και την απόφαση του δικαστή και γι’ αυτό θα πρέπει «να αποσαφηνιστούν ή να απαλειφθούν». Επίσης, υπογράμμισε ότι με την πρόβλεψη της οριστικής καταδίκης για αδικήματα κακοποίησης, ως περίπτωσης κακής άσκησης γονικής μέριμνας, το παιδί θα παραμένει για χρόνια στη γονική μέριμνα του κακοποιητικού γονέα.

Παράλληλα η κ. Κεφαλογιάννη υπογράμμισε πως υπάρχει χρόνια έτοιμος ο σχεδιασμός στην Ελλάδα για τον θεσμό των οικογενειακών δικαστηρίων ενώ εξέφρασε την άποψή της πως δεν μπορεί να επικαλούνται κατά το δοκούν οι πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών χωρών. «Δεν είναι μεταρρύθμιση η υιοθέτηση αποσπασματικών πρακτικών από το εξωτερικό. Δεν είναι το οικογενειακό δίκαιο πεδίο μαχών των φύλων και των επιδιώξεων των γονέων» δήλωσε η βουλευτής Α’ Αθηνών και τόνισε πως «Δεν πρόκειται περί μάχης των φύλων. Μιλάμε για τα παιδιά. Ας μην το ξεχνάμε».

Κλείνοντας η κ. Κεφαλογιάννη είπε, μεταξύ άλλων: «Προσωπικά, στο παρελθόν, έχω υποστηρίξει κατά συνείδηση σοβαρές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, όπως ήταν το σύμφωνο συμβίωσης, ή η αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια. Που στόχευαν πραγματικά στην προάσπιση δικαιωμάτων. Όχι όμως από “προσωπικά βιώματα” κ. Υπουργέ. Αλλά από το ήθος που διδάσκει η ιστορία μας (…) οι τροπολογίες που κατατέθηκαν, αποσκοπούν στη διόρθωση μίας εσφαλμένης λογικής που εσφαλμένα αποτυπώθηκε στο παρόν νομοσχέδιο. Τώρα, η τελική ευθύνη ανήκει σε εσάς. Γιατί το νομοσχέδιο αντί να ενώσει, διχάζει. Αντί να λύνει, δημιουργεί προβλήματα. Αντί να συνθέτει, στέκεται εμμονικά σε θέσεις που δεν εξυπηρετούν τον σκοπό του. Που είναι το συμφέρον των παιδιών.».