“Είσαι αδερφός μας Παύλο Φύσσα / Αν είσαι αέρας τώρα φύσα / Να σηκωθούμε” Σταμάτης Κραουνάκης

Τέσσερα χρόνια πριν ο Παύλος Φύσσας (Killah P) , μουσικός, γιος εργάτη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, γίνεται ο πρώτος Έλληνας νεκρός από  τα χέρια του δηλωμένου χρυσαυγίτη Γιώργου Ρουπακιά.

Όσοι δεν γνώριζαν τα τραγούδια του , ανατρίχιασαν με το  προφητικό τραγούδι ,  παραλλαγή του Σιγά μην Κλάψω του Αγγελάκα “Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές/ θέλω να ξέρουν ότι, σιγά μην κλάψω” ή το “Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθαίνεις, όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα, με λένε Παύλο Φύσσα από τον Περαία”.

Ή με το τραγούδι του στο οποίο “συγκατοικούν” ο Γρηγορόπουλος , ο Κάρλο Τζουλιάνι που έπεσε νεκρός στη Γένοβα και μοιραία ο ίδιος που το έγραψε και το ερμηνεύει. “Τραγούδι – τιμή για τα παιδιά που χάθηκαν νωρίς” λέει ο Π. Φύσσας πριν ξεκινήσει να τραγουδά για τον “…μικρό Αλέξη που μου θυμίζει / πως η ελευθερία του λόγου ακριβά κοστίζει”.

Τότε δεν γνώριζε, πως με το ίδιο τίμημα θα πλήρωνε κι ο ίδιος για τα αντιφασιστικά τραγούδια του. Τότε, δεν γνώριζε πως νεκρός, θα γινόταν σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα. Σήμερα 4 χρόνια μετά, η υπόθεση συμβολοποιείται στο πρόσωπο της μητέρας του (την είχε κι αυτήν τραγουδήσει), η δίκη δεν έχει τελειώσει και ο Γ. Ρουπακιάς, είναι ελεύθερος. Μένουν τα τραγούδια τα  δικά του κι όσα γράφτηκαν γι’αυτόν ,  ως μάρτυρες που δεν θα κληθούν να ομολογήσουν.

Ο Φύσσας γίνεται σύμβολο λοιπόν του αντιφασιστικού αγώνα και οι καλλιτέχνες που δίνουν τις τελευταίες τους καλοκαιρινές εκείνον  τον Σεπτέμβρη του 2013, του αφιερώνουν τραγούδια και καταχειροκροτούνται. «Είναι πολύ δυσάρεστες οι μέρες που ζούμε… συνήθως τραγουδάμε για το χάλι μας, σήμερα τραγουδάμε για τον Παύλο». Με αυτή τη δήλωσε είχε ξεκινήσει τη συναυλία του στο Θέατρο Βράχων, ο Γιάννης Αγγελάκας.

«Θα προτιμούσα τους ανθρώπους , τους ήρωες ,  να μην είναι νεκροί να είναι ζωντανοί να κάνουνε παιδιά να τα μαθαίνουνε να γίνονται  πολιτισμένοι άνθρωποι δίκαιοι» έλεγε ο Γιάννης Χαρούλης στο Κατράκειο ένα χρόνο μετά αφιερώνοντάς του το τραγούδι του Ιάκωβου Καμπανέλλη και του Μάνου Χατζιδάκι «Μανούλα μου», «…θέλω να το αφιερώσω , γιατί , γιατί ταιριάζει γι’ αυτό ρε γαμώτο» έλεγε ο Χαρούλης από τη σκηνή. 

Ακολούθησαν δηλώσεις, μια συγκινητική συνέντευξη τύπου της hip – hop και lowbap σκηνής από φίλους του μουσικούς, συναυλίες για τον Παύλο και τραγούδια γραμμένα για αυτόν εντός και εκτός της χώρας.

Θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του Παύλου Φύσσα, ο Αμερικάνος ράπερ Quadir Lateef έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο Fuck Golden Dawn. Στους στίχους του τραγουδιού συγκρίνει την Χρυσή Αυγή με την Κου Κλουξ Κλαν, που υποστηρίζει την υπεροχή της λευκής φυλής. 

«Αναπαύσου εν ειρήνη Killah P», είναι ο πρώτος στίχος του τραγουδιού. «Toν έβγαλαν από τη μέση. Πήραν τη ζωή ενός παιδιού που κάτι είχε να πει. Είστε ένα τσούρμο φασίστες, γι΄ αυτό σας φτύνω στα μούτρα. Πρέπει να ενωθείτε όλοι. Να ξαναπάρετε τη δύναμη στα χέρια σας. Δεν μπορείτε να αφήνετε αυτούς τους τύπους να σκοτώνουν κόσμο. Να τους βλέπετε απλώς να κυκλοφορούν, τους ρατσιστές και τους φασίστες. Χωρίς να κάνετε τίποτα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να έχετε ειρήνη. Καμιά φορά χρειάζεται πόλεμος».

Στη “Βαλίτσα” του Αλκίνοου Ιωαννίδη βρίσκουμε το τραγούδι «Πάντα θα ξημερώνει» το αφιερωμένο στον Παύλο όπως διευκρινίζει ο τραγουδοποιός:

“Θα γίνω μέρα που θα `ρθει
κι άνοιξη στο λουλούδι
μες το γκρεμό σου αντίλαλος
και πιο βαθύ τραγούδι
στη μαχαιριά που πέφτει…”

Αν ο Αλκίνοος υπήρξε υπαινικτικός στον στίχο του για τον Παύλο, ο Κραουνάκης επέλεξε να είναι ευθύβολος με ονόματα, διευθύνσεις και τους θεατές του φασισμού αραγμένους στον καναπέ, στον τραγούδι που έγραψε με την Μαρία Πανοσιάν:

“Είσαι αδερφός μου Παύλο Φύσσα
Τώρα σε βλέπω απ την αφίσα
Με την πληγή
Η μνήμη που κρατάει μαχαίρι
Οπλίζει τώρα κι άλλο χέρι
Και καίει τη γη
ζωές ζητάει να αποτελειώσει
Ο φασισμός πουλάει τη δόση
Κι ο καναπές την αγοράζει
Στις γειτονιές των ηττημένων
Το τέρας στέκεται στημένο
Σπίτια ρημάζει
Εις αδερφός μου Παύλο Φύσσα
Αν εις αέρας τώρα φύσα
Να σηκωθούμε
Με ένα ορφανό τραγούδι Παύλο
Το πλήρωσες εσύ το ναύλο
Χωρίς επιστροφή να πούμε”

Το συγκρότημα Υπεραστικοί γράφει τη “Μαύρη Αυγή”, με αφορμή τον Φύσσα τον Μάναν τον Λουκμάν, ένα τραγούδι αντιφασιστικό και αντικαπιταλιστικό: 

“Μαύρη Αυγή σέρνεται στη γη, φαρμακερό φίδι «αγκυλωτό».
Παύλο Φύσσα, τρεις πληγές φορώ.
(Αλίμ) Αμπντούλ Μάναν, δέκα αιχμές μετρώ.
Η σκισμένη φλέβα μου κοιτά,
μες στο αίμα τον Σαχζάτ Λουκμάν.
Μαύρη Αυγή σέρνεται στη γη, φαρμακερό φίδι «αγκυλωτό».
Με μια λυρική μελωδία, κόντρα στο στίχο”

“Βραδιά αποφράδα του Σεπτέμβρη ειδοποιήσαν το φονιά με το στιλέτο του θα σ’ εύρη και μάτωσε η Κοκκινιά” γράφουν για τον Φύσσα οι Κίμων Αξαόπουλος και Βασίλης Γαϊτάνος το “Ακόμα ένας βωμός”

Στον επίλογό μας , στίχοι του ίδιου του Παύλου με τους οποίους τον αποχαιρέτησαν οι φίλοι του

“Καλέ μου φίλε το έγραψα για να σε θυμάμαι
Είναι ένα τραγούδι αυτό που οι φίλοι στο χαρίζουν
είσαι εδώ για μας τα πάντα γύρω σε θυμίζουν
δεν αλλάξανε πολλά εδώ κάτω ακόμα
μονάχα οι Κυριακές μου αλλάξανε χρώμα”