Με πολιτική στρατηγική διετίας και με επιμονή στο σχέδιο υπέρβασης του Μνημονίου δια της εφαρμογής του απαντά ο Αλέξης Τσίπρας στα αναζωπυρούμενα σενάρια περί εκλογών – σενάρια, τα οποία διακινεί εκ νέου τα τελευταία 24ωρα η ΝΔ θέτοντας ως ορίζοντα για τις κάλπες πλέον όχι το τέλος του 2017, αλλά τον Μάιο του 2018.

Το νέο αφήγημα της Πειραιώς, που προβάλλεται όλο και πιο έντονα από τα φιλικά προς αυτήν μέσα ενημέρωσης, θέλει τον Αλέξη Τσίπρα να δέχεται πιεστικές εισηγήσεις για εκλογές την άνοιξη του 2018 και το αργότερο έως το τέλος Μαίου. Το σκεπτικό πίσω από αυτές τις εισηγήσεις φέρεται να είναι ότι ακριβώς σε εκείνο το χρονικό σημείο η κυβέρνηση θα μπορεί να προσφύγει στις κάλπες υποσχόμενη την άμεση έξοδο από το Μνημόνιο και την οριστική λύση για το χρέος, χωρίς να αναγκαστεί να αναμετρηθεί με την δυσάρεστη «αλήθεια». Η οποία «αλήθεια», πάντοτε κατά την ίδια εκδοχή, λέει πως η εν λόγω έξοδος ούτε «καθαρή» θα είναι, ούτε θα βάζει τέλος στην επιτροπεία.

Πρόκειται για ένα σενάριο που, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, πάσχει σε βασικές του παραμέτρους. Η πρώτη, και άκρως αντιφατική με τις σταθερά δυσοίωνες προβλέψεις της ΝΔ, είναι πως αποδέχεται ότι έως το καλοκαίρι θα έχει κλείσει η συμφωνία με τους δανειστές για την ελάφρυνση του χρέους και το μοντέλο επιστροφής στις αγορές. Η δεύτερη, και πιο σημαντική, είναι πως εάν όντως η λύση-πακέτο για χρέος και έξοδο από το Μνημόνιο έχει συμφωνηθεί έως το καλοκαίρι θα συνιστούσε μάλλον πολιτική και εθνική αυτοχειρία η… οικειοθελής αποσταθεροποίηση με πρόωρες εκλογές μόλις δύο μήνες πριν επιχειρηθεί η πλήρης επιστροφή στις αγορές.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, η απάντηση που δίνεται από κυβερνητικά στελέχη στα νέα εκλογικά σενάρια, είναι πως ο σχεδιασμός της κυβέρνησης παραμένει σταθερά προσανατολισμένος σε χρονοδιάγραμμα διετίας. Οπερ, κάλπες δεν προβλέπονται πριν από το 2019 και η στρατηγική του Μαξίμου χωρίζεται σε δύο σκέλη.
Το πρώτο καλύπτει τους επόμενους κρίσιμους δέκα μήνες και, σε πρώτο χρόνο, εστιάζει στην ταχύτατη εφαρμογή όλων των εκκρεμών προαπαιτούμενων προκειμένου να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση το αργότερο έως τα τέλη Ιανουαρίου. Αμέσως μετά, στην τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση, όλο το βάρος θα πέσει στην επίτευξη της λύσης-πακέτο για χρέος και μεταμνημονιακό καθεστώς – μιας λύσης, που το επιθυμητό της πλαίσιο περιέγραψε ήδη προχθές στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης.

Το εν λόγω πλαίσιο περιλαμβάνει εγγυημένη επιστροφή στις αγορές μέσω ενός ισχυρού ταμειακού αποθέματος, μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους που θα συνδεθούν με τις εκκρεμείς διαρθρωτικές αλλαγές και μια μορφή «ήπιας» εποπτείας. Στόχος είναι η εποπτεία αυτή, όπως είπε χθες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, να κινείται μέσα «στο πλαίσιο των υπαρκτών θεσμών της Ε.Ε».

Εάν «βγει» αυτός ο πρώτος και κομβικός άξονας του κυβερνητικού σχεδιασμού, το δεύτερο σκέλος οδηγεί εκ των πραγμάτων σε προεκλογικούς βηματισμούς και κινήσεις, αρχής γενομένης από το καλοκαίρι του 2018.

Τότε προσδιορίζονται κάποιες πρώτες προσπάθειες αποκατάστασης των κοινωνικών αδικιών – ανάμεσά τους και η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, την οποία δεν έθιξαν τυχαία το τελευταίο διήμερο στη Βουλή τόσο ο Γιώργος Χουλιαράκης όσο και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Τότε επίσης τοποθετείται και ο ευρύς, κι ενδεχομένως δομικός, ανασχηματισμός που θα σηματοδοτήσει τη «νέα εποχή» και την μετάβαση σε εξωμνημονιακή πολιτική ατζέντα. Και, κυρίως, τότε θα γίνουν και οι πρώτες σοβαρές εκτιμήσεις στο Μαξίμου για τον πρόσφορο χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, υπό την προϋπόθεση πάντοτε ότι δεν θα υπάρξουν δυσμενείς ανατροπές και ανάγκη επίσπευσης ή επιβολής νέων αντιλαϊκών μέτρων το 2019…