Τα «μπινελίκια» του Χρήστου Σταϊκούρα με τους τραπεζίτες ήταν ένας καλός τρόπος να τονωθεί το φιλολαϊκό προφίλ του υπουργού Οικονομικών, ειδικά στο σκληρό προεκλογικό τερέν της… Φθιώτιδας όπου το Μαξίμου δεν δίνει γραμμή υπέρ του (καραμανλικών καταβαλών) υπουργού αλλά υπέρ του κυβερνητικού εκπροσώπου Γιάννη Οικονόμου.

Ηταν επίσης η επικοινωνιακή κατακλείδα του «πολέμου» της κυβέρνησης με τις τράπεζες – ενός πολέμου που, στην πραγματικότητα, δεν δόθηκε ποτέ αλλά επινοήθηκε για να επουλώσει τα σοβαρά δημοσκοπικά τραύματα που δέχθηκε η κυβέρνηση από την υπόθεση Πάτση και τις εικόνες της βίαιης έξωσης της Ιωάννας Κολοβού.

«Εσωσα όσους μπορούσα, δεν μπορούσα να τους σώσω όλους» είπε σ’ αυτή την κατακλείδα ο υπουργός Οικονομικών, επί της ουσίας όμως σχεδόν ουδείς σώθηκε και η συμφωνία που επετεύχθη με τις τράπεζες για την ελάφρυνση των ευάλωτων δανειοληπτών είναι σταγόνα στον ωκεανό του ιδιωτικού χρέους.

Η συμφωνία, που προβλέπει την επιδοτηση κατά το ήμισυ της αύξησης της μηνιαίας δόσης, θα καλύψει μετά βίας 30.000 δανειολήπτες με στεγαστικά δάνεια, τα εισοδηματικά κριτήρια είναι εξαιρετικά αυστηρά – 7.000 ετήσιο ατομικό εισόδημα και το πολύ 21.000 για συνολικό οικογενειακό εισόδημα – και το τελικό κόστος για τις τράπεζες δεν φαίνεται να ξεπερνά τα 15 εκατομμύρια ευρώ.

Οι πληροφορίες λένε ότι ο ίδιος ο Χρήστος Σταϊκούρας είχε πιέσει για να υιοθετήσει η κυβέρνηση πιο σκληρή γραμμή έναντι των τραπεζών και ήταν εκείνος που είχε ταχθεί υπέρ της υιοθέτησης του «ισπανικού μοντέλου», με ευρείες παρεμβάσεις υπέρ των δανειοληπτών όπως αυτές που έκανε η κυβέρνηση Σάντσεθ και με έκτακτη φορολόγηση των κερδών των τραπεζών.

Το Μαξίμου ωστόσο, παρά τους δημόσιους λεονταρισμούς και του ιδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, έβαλε «φρένο» σε οποιαδήποτε συζήτηση περί φορολόγησης διότι σε καμία περίπτωση δεν είχε πρόθεση πραγματικής ρήξης τόσο με τους τραπεζίτες, όσο και με τους θεσμούς στην Ευρώπη. Είχε, δε, εξ αρχής διαμηνυθεί από την πλευρά των τραπεζών πως ο,τιδήποτε περαιτέρω της συμφωνίας που επετεύχθη δεν θα μπορούσε να περάσει από τον SSM, τον ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας των συστημικών τραπεζών.

Το δια ταύτα είναι πως ο επικοινωνιακός πόλεμος της κυβέρνησης αφήνει άπαντες δυσαρεστημένους – και τους δανειολήπτες και τους τραπεζίτες. Σύμφωνα με τις πληροφορίες στην τελευταία συνάντηση με τον Χρήστο Σταϊκούρα ακούστηκαν βαριές κουβέντες και από την πλευρά των τραπεζιτών για τον προσχηματικό και προεκλογικό χαρακτήρα της πίεσης που άσκησε η κυβέρνηση.

Εδώ, δε, ενδεικτική είναι και η δημόσια τοποθέτηση του πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου, ο οποιος έστειλε σαφές μήνυμα αποδοκιμασίας στην κυβέρνηση χαρακτηρίζοντας «σκιαμαχία» την κόντρα της με τις τράπεζες. «Οι πολιτικοί», είπε, «αρέσκονται να φαίνονται ότι κατακρίνουν, επικρίνουν και πολεμούν τις τράπεζες, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι το τραπεζικό σύστημα λειτουργεί με κανόνες που είναι διεθνώς αποδεκτοί».