Το δημοσκοπικό θρίλερ έληξε, αναποφάσιστοι, αποφασισμένοι και αποχή αναμετρώνται από το πρωί στις κάλπες, κι από απόψε το βράδυ ανοίγει το κεφάλαιο της επόμενης μέρας και της διακυβέρνησης. Είναι ένα κεφάλαιο με ήδη επεξεργασμένα σενάρια είτε πρώτος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ – όπως έδειξαν, λιγότερο ή περισσότερο οριακά – τα τελευταία δημοσκοπικά μηνύματα της Παρασκευής, είτε η Νέα Δημοκρατία.

Από την καμπύλη των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων προκύπτει ότι η – δύσκολη – πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανοδική στις αρχές της εβδομάδας, έκανε «κοιλιά» την Τετάρτη, αλλά στη συνέχεια άρχισε να καταγράφεται σταθερός επαναπατρισμός απογοητευμένων αναποφάσιστων. Αυτή η εικόνα οδήγησε και τις περισσότερες τελικές δημοσκοπήσεις της Παρασκευής να δίνουν πρώτο, με διαφορά από 0,5% έως 3% τον ΣΥΡΙΖΑ και – πλην νέας θεαματικής διάψευσης των προβλέψεων – αποτελεί αυτή τη στιγμή και τη βάση για τα πιθανά και λιγότερο πιθανά, κυβερνητικά σενάρια της επόμενης μέρας.

Σ’ αυτά τα σενάρια, το μόνο ίσως που αποκλείεται είναι οι νέες εκλογές. Το έχει ρητά και κατηγορηματικά απορρίψει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, όπως έχει απορρίψει και το ενδεχόμενο μεγάλου συνασπισμού με τη Νέα Δημοκρατία. Είναι το προσφιλές σενάριο όχι μόνον του παλαιού πολιτικού συστήματος αλλά και μερίδας των πιστωτών και επανήλθε στο προσκήνιο από διεθνή μέσα – με ενδεικτικό το BBC – αυτή την εβδομάδα, ωστόσο η μοναδική περίπτωση να τεθεί στο τραπέζι θα είναι με οριακή διαφορά πρώτου και δεύτερου και με μια κατακερματισμένη Βουλή με πολλά κόμματα. Και σ’ αυτή την περίπτωση, δε, η όποια συζήτηση δεν θα περιλαμβάνει ως πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.

Αδύναμο είναι και το σενάριο της αυτοδυναμίας. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας το έχει διακριτικά παροπλίσει, θέτοντας πλέον τον στόχο «κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία»: «Όλα θα εξαρτηθούν από το ποσοστό που θα πάρουμε αύριο, αν θα είμαστε κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία, και αυτό θα εξαρτηθεί από τα κόμματα τα οποία θα μπουν στη Βουλή με τα οποία θα μπορούμε να συνεργασθούμε. Αυτό είναι το κύριο θέμα», είπε χθες μιλώντας στο δίκτυο Sky Italia, και δίνοντας και το στίγμα του περί κυβερνητικών συνεργασιών.

Με οκτακομματική ή και επτακομματική Βουλή, άλλωστε, η αυτοδυναμία απαιτεί ποσοστό περί το 37% και – με βάση πάντα τα δημοσκοπικά μηνύματα της Παρασκευής τουλάχιστον – μοιάζει άπιαστη. Εκτός, εάν δεν μπουν στη Βουλή, όχι μόνον οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, αλλά και η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη και η Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Ως εκ τούτων το καλό, ρεαλιστικό σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή είναι μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία κοντά στις 138 με 140 έδρες, η οποία θα παράσχει κι ένα σχετικά ασφαλές πεδίο διαμόρφωσης του κυβερνητικού σχήματος με τους δικούς του όρους. Σ’ αυτό το σχήμα, εάν μπουν στη Βουλή, οι πρώτοι εταίροι θα είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, με ανοιχτό το ενδεχόμενο και για συμμετοχή τρίτου κόμματος, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ.

Εάν οι ΑΝ.ΕΛ. μείνουν εκτός, η προτιμητέα εκδοχή στην Κουμουνδούρου είναι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, χωρίς το Ποτάμι. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει κατεβάσει τους τόνους προς τη Φώφη Γεννηματά, η κεντρική ομιλία του στο Σύνταγμα δεν είχε αναφορές στο ΠΑΣΟΚ, και οι δίαυλοι επικοινωνίας είναι ανοιχτοί. Εδώ, ωστόσο, πολλά θα κριθούν από τη στάση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ και από το εάν προτίθεται να συγκρουστεί ευθέως με το ενεργό και μάχιμο, παρελθόν του κόμματός της.

Εδώ επίσης είναι κομβικής σημασίας και ο αριθμός των εδρών που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εάν, αντί για 140 έδρες, είναι πρώτο κόμμα με π.χ. 130 έδρες, τότε οι πιέσεις και οι όροι θα ενταθούν. Και, ακόμη και στην ίδια τη Χαριλάου Τρικούπη, θεωρούν δεδομένο ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα χάσει την ευκαιρία να ζητήσει την… αποχώρηση Τσίπρα και να επαναφέρει στο προσκήνιο τα σχήματα «εθνικής σωτηρίας». «Γιατί να είναι ο Τσίπρας πρωθυπουργός; Δεν το καταλαβαίνω αυτό», είχε πει, άλλωστε, ευθέως και δημοσίως στην αρχή της προεκλογικής περιόδου ζητώντας οικουμενική κυβέρνηση που θα λειτουργεί ως «εθνική ομάδα ανασυγκρότησης».

Από την Κουμουνδούρου, πάντως, και με συγκεκριμένους αποδέκτες, το μήνυμα που αποστέλλεται είναι σαφές: Γέφυρες συνεργασίας με ενεργό παράγοντα τον Βενιζέλο, απλώς δεν υφίστανται.

Στο σενάριο, ωστόσο, της σχετικά αδύναμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, μπαίνει αναγκαστικά στο προσκήνιο και ο παράγοντας «Ποτάμι». Είναι η τελευταία εναλλακτική που θα ήθελαν στον ΣΥΡΙΖΑ και θα εξαντλήσουν κάθε περιθώριο να την αποφύγουν, ενώ εξίσου κατηγορηματικά απορρίπτεται και το ενδεχόμενο συγκρότησης κυβέρνησης μειοψηφίας με ψήφο ανοχής. «Ο Τσίπρας δεσμεύτηκε ότι η χώρα θα κυβερνηθεί, και θα κυβερνηθεί», είναι το χαρακτηριστικό χθεσινό σχόλιο κοινοβουλευτικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην περίπτωση της ανατροπής και νίκης της ΝΔ, είναι δεδομένο ότι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης θα κάνει την «πρόταση γάμου» προς τον ΣΥΡΙΖΑ – είναι μια πρόταση, όμως, που θα κινείται αποκλειστικά και μόνον στη σφαίρα των πολιτικών εντυπώσεων.

Αντιθέτως, δεδομένη θεωρείται η συνεργασία με το «Ποτάμι» που, όμως, δημοσκοπικά τουλάχιστον, φαίνεται πως θα μπει στη Βουλή με αισθητά μειωμένες δυνάμεις και με σημαντικές διαρροές προς τη ΝΔ. Η σύμπραξη και του ΠΑΣΟΚ εδώ μάλλον θα είναι αναγκαία, παρ’ ότι στην Χαριλάου Τρικούπη οι περισσότεροι, πλην της ομάδας Βενιζέλου, απεύχονται το σενάριο και το θεωρούν προδιεγεγραμμένη πορεία προς το οριστικό τέλος μετά την ενσωμάτωση στο σύστημα Σαμαρά…