Οι υπερκοστολογήσεις δημοσίων έργων κατά 90% την προηγούμενη δεκαετία επιβάρυναν το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, με την κυβέρνηση να οδηγείται πλέον σε αδιέξοδο καθώς με το αναθεωρημένο Μνημόνιο η Ελλάδα καλείται να κόψει εκ νέου, το 2012, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων στο εθνικό σκέλος του. Οι υπερκοστολογήσεις αφορούν κυρίως σε οδικά και λιμενικά έργα.

Ads

Τα συμπεράσματα ημερίδας των εργαζόμενων της ΜΟΔ. Α.Ε (Μονάδα Διαχείρισης του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης) αναφέρει η Σαββατιάτικη «Ελευθεροτυπία» στο ρεπορτάζ της Δήμητρας Καδδά. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, οι υπερβάσεις προϋπολογισμού, οι συμπληρωματικές συμβάσεις και οι απευθείας αναθέσεις δεν καλύπτονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Με τον τρόπο αυτό επιβαρύνουν εξ ολοκλήρου το εθνικό σκέλος του ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων). Συγκεκριμένα για ένα έργο αξίας 1.000.000 ευρώ που χρηματοδοτείται κατά 50% από την Ε.Ε., αρχικά πληρώνει το Δημόσιο το συνολικό ποσό, στη συνέχεια δίνει τα τιμολόγια στις Βρυξέλλες και μετά λαμβάνει από τα κοινοτικά ταμεία τα 500.000 ευρώ.

Το κόστος βέβαια που καλείται να πληρώσει το Δημόσιο δεν είναι μόνο το υπολειπόμενο ποσό των 500.000 ευρώ. Συνήθως ακολουθούν συνεχείς παρατάσεις και υπερβάσεις της αρχικής σύμβασης και αυτές δεν καλύπτονται από τα κοινοτικά ταμεία. Αυτές «ανατίθενται σε αναδόχους-εργολάβους με αδιαφανείς διαδικασίες ή κατάχρηση των διαδικασιών που προβλέπονται». Το αποτέλεσμα είναι το κράτος να δαπανά εν τέλει τα διπλάσια χρήματα, δηλαδή κατά μέσο όρο 2.000.000 ευρώ. Πληρώνει δηλαδή το τριπλάσιο ποσό από αυτό που παίρνει από την Ε.Ε.

Ένα ακόμη στοιχείο που παρουσιάστηκε ήταν οι υπερβάσεις χρόνου, οι οποίες ειδικά στους αυτοκινητόδρομους ξεπερνούν κατά πολύ το όριο των 6 ετών που δίνουν τα κοινοτικά πακέτα. Όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ, έρευνα της Ε.Ε ,προ ετών, σε έργα υποδομής ανά την Ευρώπη κατέληξε πως οι ελληνικοί αυτοκινητόδρομοι ήταν οι πιο ακριβοί πανευρωπαϊκά.

Στις αρχές του επόμενου μήνα εκτιμάται ότι θα τελειώσει η διαβούλευση για το Νομοσχέδιο για τις Μελέτες και τα Δημόσια Έργα. Στο επίκεντρο του νέου συστήματος ανάθεσης βρίσκεται ο συνυπολογισμός όχι μόνο της οικονομικής προσφοράς, αλλά και άλλες παράμετροι, όπως ο χρόνος ολοκλήρωσης του έργου, αλλά και το διάστημα για το οποίο ο ανάδοχος θα εγγυάται τη σωστή λειτουργία του, κάτι που στοχεύει στην ελαχιστοποίηση των κακοτεχνιών, μιας και οι ανάδοχοι θα υφίστανται σοβαρές κυρώσεις. Αναμένονται τα αποτελέσματα.