Καθώς η χώρα μπαίνει στο δεύτερο και πιο κρίσιμο κύμα της πανδημίας, υγειονομικές πηγές και αρμόδιοι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι συνεχίζεται η συστηματική απόκρυψη στατιστικών και δεδομένων που σχετίζονται με την πανδημία και το χειρισμό της. Συχνά και η παραπλάνηση, όπως αποδείχτηκε με τις χιλιάδες κλίνες ΜΕΘ που διαφημίστηκαν θεωρητικά, αλλά στην κρίσιμη στιγμή, η κυβέρνηση ομολόγησε ότι το Λεκανοπέδιο διαθέτει μόλις 200. 

Η έλλειψη διαφάνειας είναι μοναδική στην Ευρώπη. Ενδεχομένως αποδίδεται στην επικοινωνιακή υπερβολή της κυβέρνησης ώστε να έχει το προνόμιο να χρησιμοποιεί εκείνα τα στατιστικά στοιχεία που ευνοούν κάθε στιγμή το αφήγημά της. Αντιθέτως, σε όλη την Ευρώπη η πλήρης διαφάνεια συμβάλει στην καλύτερη ενημέρωση του κοινού, αποτρέπει τον πανικό και τεκμηριώνει με επάρκεια της κυβερνητικές αποφάσεις και μέτρα που λαμβάνονται χωρίς να υπάρχουν “σκιές”.

10 ερωτήματα προς την κυβέρνηση και τους αρμόδιους

Πολλά είναι τα στοιχεία στα οποία δεν έχει πρόσβαση η επιστημονική κοινότητα και πολλά τα ερωτήματα προς την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, που τα χρησιμοποιεί επιλεκτικά:

• Πόσοι μη διασωληνωμένοι ασθενείς του COVID-19  νοσηλεύονται σε Μονάδες εντατικής θεραπείας καθώς ο αριθμός τους δεν ταυτίζεται με τον αριθμό όσων νοσηλεύονται συνολικά. Ούτε εξηγείται άλλωστε η εξάντληση των πόρων με διψήφιο αριθμό διασωληνωμένων
• Πόσες κλίνες ΜΕΘ, πλήρως στελεχωμένες με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αποκλειστικά για αυτό (και όχι με παράλληλα καθήκοντα) διαθέτει η χώρα συνολικά και κάθε υγειονομική περιφέρεια ξεχωριστά. Γιατί το μείζον κόστος δεν είναι η προμήθεια του εξοπλισμού, που συχνά διαφημίζεται με δωρεές αλλά η συνεχής κάλυψη με επαρκές προσωπικό. Αυτό αποδείχθηκε με τη δημιουργική λογιστική που κατέρρευσε στην Αττική αυτές τις μέρες, όπως παραδέχτηκε ο αρμόδιος Υφυπουργός. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ οι ΜΕΘ αυτή τη στιγμή δεν ξεπερνούν τις 900 σε όλη τη χώρα. 
• Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία υπάρχουν γεωγραφικές ανισότητες στις υποδομές. Η Αττική φαίνεται ότι είναι η πιο κρίσιμη περίπτωση επειδή εξυπηρετεί και άλλες περιοχές και έχει ένα χρόνιο έλλειμμα και πριν την πανδημία. Αντιθέτως η Θεσσαλονίκη φαίνεται πως “άντεξε” τη μεγάλη έξαρση του καλοκαιριού λόγω καλύτερων εφεδρειών
• Σημαντικό μέγεθος είναι από αυτούς που εισήχθησαν σε ΜΕΘ, πόσοι έζησαν και πόσοι έχασαν τη ζωή τους. Αυτός είναι ο κρίσιμος δείκτης της θνητότητας και έχει μεγάλη σημασία η σύγκρισή του με τη διεθνή εικόνα.
• Δεν έχει απαντηθεί ποιο είναι το αποτύπωμα του προσφυγικού στο ΕΣΥ. Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δύο ανήλικοι πρόσφυγες από δομές νοσηλεύονται στο Αττικό ενώ συχνά ακραία ή φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ διαδίδουν ότι “οι μετανάστες προκαλούν την έξαρση”, γεγονός που δεν θα ήταν απίθανο λόγω των συνθηκών διαβίωσής τους αλλά δεν τεκμηριώνεται από στοιχεία.
• Σε τι βαθμό έχει αποκατασταθεί η λειτουργία των κλινικών στα Νοσοκομεία και πόσες από αυτές που είχαν μετατραπεί εκτάκτως σε πτέρυγες covid, το πρώτο διάστημα διατηρούνται έτσι. Με λίγα λόγια, οι έκτακτες λύσεις ήταν αναγκαίες το πρώτο διάστημα αλλά μετά από αρκετούς μήνες παίζει ρόλο κατά πόσο έχει επανέλθει σε κανονικές συνθήκες η παροχή φροντίδας υγείας στους πολίτες.
• Ποια είναι η σύνδεση των μέτρων που λαμβάνονται με τους δείκτες πρόγνωσης. Για παράδειγμα ο περιβόητος δείκτης R που δείχνει την εξάντληση των δυνατοτήτων του συστήματος, την ανάγκη λήψης έκτακτων μέτρων. Είναι σοβαρό ζήτημα να καλλιεργείται κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών και των αρμοδίων και όχι να διατυπώνονται αμφιλεγόμενες θεωρίες και μάλιστα από επιστήμονες της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων
• Ενώ η βάση διευρύνεται με την αύξηση των διαγωνιστικών τεστ, η αντιμετώπιση της πανδημίας εκτός νοσοκομείων βελτιώνεται χάρη στην εμπλοκή ιδιωτών γιατρών, η νοσηλεία σε πτέρυγες, σπανιότερα οδηγεί σε ΜΕΘ και η θνητότητα στις ΜΕΘ έχει μειωθεί. Αυτό είναι ένα θετικό στοιχείο όμως το ερώτημα είναι αν ο ΕΟΔΥ έχει συγκριτικά στοιχεία για όλα τα δεδομένα μεταξύ της άνοιξης και του καλοκαιριού.
• Τέλος, ένα σημαντικό ζήτημα που είχε τεθεί στο πρώτο κύμα, και επανέρχεται και στο δεύτερο, αφορά στη στελέχωση. Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να αντιμετωπίσει, έστω και καθυστερημένα, τις έκτακτες συνθήκες της νέας έξαρσης, συστήνοντας μια διακομματική επιτροπή που θα μπορούσε να διασφαλίσει το αδιάβλητο για μια σειρά εκτακτων προσλήψεων. Αλλιώς θα πρέπει η κυβέρνηση να πάρει την ευθύνη, με τα γνωστά επακόλουθα.