Νέοι «κραδασμοί» στον ΣΥΡΙΖΑ λίγες μέρες πριν από την έναρξη του Συνεδρίου, καθώς την παραίτησή της από την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος κατέθεσε η Ζωή Καρκούλια αφήνοντας σαφείς αιχμές κατά της ηγεσίας.

Ads

Ειδικότερα, στην επιστολή της προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και την Γραμματέα της ΚΕ Ράνια Σβίγκου, η κυρία Καρκούλια χαρακτηρίζει το επικείμενο συνέδριο ως «Συνέδριο διευθετήσεων» και κάνει λόγο για λειτουργία του κόμματος που διέπεται από «οργανωτίστικη» και «κοντόφθαλμη» λογική, μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας.

Αναλυτικά, στην επιστολή της η Ζωή Καρκούλια αναφέρει τα εξής:

«Σε μια εποχή που τα αυτονόητα είναι ζητούμενα, σε μια εποχή που ο ελληνικός λαός βιώνει αδιέξοδα, ακόμα και σε ό,τι είναι πρώτη ανάγκη, όπως η υγεία, η παιδεία, η στέγη.

Ads

Σε μια εποχή που, ακόμα, και στα εθνικά ζητήματα παρουσιάζεται όξυνση και τελικά περιθωριοποίηση της χώρας, είναι κοινωνική ανάγκη η αναζήτηση πολιτικών λύσεων, προτάσεων και θέσεων που θα εκφράσουν τους προοδευτικούς πολίτες και θα είναι η δική τους διέξοδος στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.


Σε αυτά τα πολιτικά ζητούμενα θα έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ να απαντήσει μέσα από έναν διεξοδικό προσυνεδριακό διάλογο. Ένα διάλογο που θα οδηγούσε σε ένα πολιτικό σχέδιο για την επόμενη μέρα. Με επιστολή μου προς τον Πρόεδρο Σωκράτη Φάμελλο και τη Γραμματέα Ράνια Σβίγκου από τις 19.3.2025 είχα δηλώσει τις ανησυχίες μου και την παραίτησή μου από τη γραμματεία του οργανωτικού γραφείου δηλώνοντας ότι η διαδικασία που ακολουθείται ενόψει του συνεδρίου δεν με βρίσκει σύμφωνη. Πίστευα και πιστεύω ότι το κόμμα αντιμετωπίζει υπαρξιακό και ταυτοτικό πρόβλημα και έχει τεράστια σημασία αυτό το συνέδριο. Συνεπώς ένα συνέδριο διευθετήσεων δεν είναι η λύση. Η λύση θα ήταν η έναρξη ενός διαλόγου αναζήτησης ταυτότητας, φυσιογνωμίας, θέσεων και παρεμβάσεων που θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον της ελληνικής κοινωνίας και τελικά θα αποτελέσουν την έκφρασή της. Αντί για αυτό φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. προχωράει σε ένα συνέδριο διευθετήσεων, μικρών και προσωπικών στοχεύσεων, μικραίνοντας την εικόνα και ακυρώνοντας τις δυνατότητές του να εκφράσει την κοινωνική πλειοψηφία.

Αυτή η κοντόφθαλμη και οργανωτίστικη λειτουργία δεν αφορά την κοινωνική πλειοψηφία, δεν αφορά τους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες, δεν εκφράζει τις ανάγκες της κοινωνίας και δεν θα ήθελα να συνεχίσω να είμαι μέρος του».