Τον περασμένο μήνα άλλη μια συνάδελφος σε ηλικία μόλις 55 ετών πέθανε αιφνίδια από ανακοπή καρδιάς. Η συνάδελφος αυτή πρόσφατα είχε πιεστεί να πάρει την «εθελούσια» απόλυση, αλλιώς θα τη μετέφεραν στα τηλεφωνικά κέντρα, μετακίνηση που σήμαινε μετάβαση σε θυγατρική και σε άσχετο αντικείμενο σε σχέση με τις οικονομικές υπηρεσίες που υπηρετούσε με συνέπεια για 29 χρόνια. Τελικά την έπνιξε το άδικο.

Δεν είναι όμως η πρώτη σε αυτόν τον μακάβριο απολογισμό, έρχεται να προστεθεί σε μια διαρκώς διογκούμενη σειρά ανθρώπων που χάνουν ή βάζουν τέλος στην ζωή τους μη μπορώντας να αντέξουν τον εξευτελισμό και την ανυπόφορη πίεση που τους ασκείται. Οι εργαζόμενοι είναι το πραγματικό κεφάλαιο που κανένας ψευτο-μετασχηματισμός δεν μπορεί να αντικαταστήσει. Ειδικά όταν έχει ως κύρια επιδίωξη την συμπίεση των μισθών και της αξιοπρέπειάς τους.

Τα τελευταία χρόνια στον ΟΤΕ αποδεικνύονται το ένα χειρότερο από το προηγούμενο σε πιέσεις από τη διοίκηση προς τους εργαζόμενους για έξοδο από την εταιρία. Και αυτό επιτυγχάνεται με ποικίλους τρόπους. Δεν δίστασαν να στοιβάξουν 600 εργαζόμενους στην τηλεφωνική εξυπηρέτηση σε κτίριο που ενώ οι ίδιοι οι εργαζόμενοι επεσήμαναν στην διοίκηση ότι είναι ακατάλληλο τελικά χρειάστηκε καταγγελία στην πυροσβεστική για να αναγκαστούν να το εκκενώσουν μετά από το πόρισμα που έκκρινε πως δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις να τους στεγάσει.

Ακόμα παρά τις συστάσεις του υπουργείου εργασίας που έγιναν μετά από τριμερή συνάντηση του σωματείου ΕΕΤΕ-ΟΤΕ με την διοίκηση του ΟΤΕ (5/3/2020) για να σταματήσει η πρακτική του mobbing καταγγέλλοντας τους εκβιασμούς για την κατ΄ όνομα και μόνο “εθελούσια” αντί να ανακόψουν τις μεθόδους αυτές τις ενέτειναν. Ποια δέσμευση λοιπόν μπορεί να είναι αξιόπιστη και πως μπορούν να προστατευτούν οι εργαζόμενοι από διοικήσεις όπως του ΟΤΕ που αθετούν ακόμα και δεσμεύσεις και υποχρεώσεις προς την πολιτεία .

Σαν αποτέλεσμα αυτής της αυτής της πρακτικής και παρά τις εδώ και πλέον της δεκαετίας ισχυρότατης κερδοφορίας, οι συμβάσεις που κάνει ο ΟΤΕ μειώνουν διαρκώς τις απολαβές των εργαζομένων σε όλα τα επίπεδα. Ειδικότερα μετά την απόσχιση 3 κλάδων σε θυγατρικές και κατά παράβαση του πδ.178 που στερεί στους εργαζόμενους 2 θεσμοθετημένα ταμεία  και 1 συνταξιοδοτικό πρόγραμμα έχουμε και πλέον και συμβάσεις με εκ νέου μειώσεις αλλά και μετατροπή μέρους του μισθού σε οικειοθελή και εξ΄ ελευθεριότητας παροχή της εταιρείας καθώς επίσης και νέους αντεργατικούς και οπισθοδρομικούς κανονισμούς εργασίας. Ήδη για τα θέματα αυτά μερίδα εργαζομένων έχει καταφύγει σε αγωγές κατά του ΟΤΕ για βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας καθώς και για δυσμενείς και αδικαιολόγητες μετακινήσεις σε άσχετες υπηρεσίες.

Πιο συγκεκριμένα στις θυγατρικές εταιρίες ΓΕΡΜΑΝΟΣ και CTS του ομίλου ΟΤΕ υπογράφηκαν  κατά πολύ δυσμενέστερες συμβάσεις από αυτές που ίσχυαν πριν στον ΟΤΕ. Ειδικότερα στην CTS (τα πιο πολλά ισχύουν και για την ΓΕΡΜΑΝΟΣ) έχουμε:

Οριζόντια μείωση αποδοχών 2,5%-3.5% αναλόγως του ύψους των μικτών αποδοχών πάνω από τα 1300Euro (σημείωση με το νέο μισθολόγιο για να πάρει ένας εργαζόμενος μικτές αποδοχές  1300Euro χρειάζεται 23 χρόνια).

Νέες μισθολογικές κατηγορίες και βαθμίδες με σημαντική μείωση των μικτών αποδοχών του έναντι εκείνων  που είχαν οι εργαζόμενοι στην μητρική πριν την απόσχιση.

Μείωση του επιδόματος παιδικού σταθμού κατά 50Euro/μήνα καθώς και κατάργηση πλήθους άλλων επιδομάτων όπως γάμου, παραμεθορίου, θέρμανσης.

Με το νέο κανονισμό εργασίας θεσπίζουνε ελαστικό ωράριο, αυθαίρετες μετακινήσεις χωρίς κριτήρια, μονομελή πειθαρχικά (προϊστάμενος) .

Τέλος λόγω όλων των παραπάνω καλούνται οι εργαζόμενοι να υπογράψουν ατομική σύμβαση εργασίας με την οποία θα προσδιορίζεται επακριβώς το νέο ποσό των μικτών μηνιαίων αποδοχών τους.

Ο όρος όμως ότι για συνεχίσουν να παίρνουν τις κουτσουρεμένες από την οριζόντια μείωση αποδοχές είναι να αποδεχτούν με την υπογραφή τους πως όλα τα υπόλοιπα που έπαιρναν πριν αποτελούν προσωπική διαφορά και πως «οποιεσδήποτε οικειοθελείς παροχές της Εταιρίας προς τον Μισθωτό, ανεξάρτητα από την φύση τος και από την εφ’ άπαξ ή επανειλημμένα χορήγησή τους, θα θεωρούνται πάντα σαν οικειοθελείς παροχές από ελευθεριότητα της Εταιρείας και η Εταιρεία μπορεί να τις παύει, μετατρέπει ή ανακαλεί κατά πάντα χρόνο, χωρίς ανάγκη ειδικής επανάληψης της άνω συμφωνίας σε κάθε περίπτωση χορήγησης τέτοιας παροχής.»

Η επίθεση αυτή έχει πάρει πλέον την μορφή χιονοστιβάδας σε πολλούς εργασιακούς χώρους.  Ειδικά μετά την ψήφιση (αποκλειστικά και μόνο από τους 158 βουλευτές της ΝΔ) του νόμου 4808/2021 (νόμος Χατζηδάκη) με τον ψευδεπίγραφο δε τίτλο «Για την Προστασία της Εργασίας». Ο νόμος αυτός  έχει επιφέρει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που λέει ο τίτλος του και  βέβαια μόνο τυχαίο δεν είναι, αφού αποχαλινώνει ουσιαστικά την βουλιμία ειδικότερα των μεγάλων ομίλων και των πολυεθνικών που ανεμπόδιστα πλέον επιτίθενται πάνω σε όποιο θεσμοθετημένο και μη εργατικό δικαίωμα είχε μείνει όρθιο. Με όχημα το νόμο αυτό όχι νέες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν, αλλά και οι ήδη υπάρχουσες θα συμπιεστούν κατά πολύ προς τα κάτω.

Οι εργαζόμενοι όμως της CTS στην συντριπτική τους πλειοψηφία αντέδρασαν και δρομολόγησαν εξελίξεις στο σωματείο τους για ανατροπή της απαράδεκτης και μόνο κατ’ όνομα συλλογικής σύμβασης αφού ουσιαστικά με τους αχαρακτήριστους όρους που περιέχει μετατρέπει όλες τις συμβάσεις σε ατομικές.  Χαιρετίζουμε την αντίδραση αυτή και καλούμε και τους εργαζόμενους στις άλλες θυγατρικές να μην δεχτούν  και να αναπέμψουν τέτοιες συμβάσεις.

* Γ.Κ. Μέλος Δ.Σ Σωματείου Εργαζομένων CTS