Το υπουργείο Παιδείας, εξέδωσε το βράδυ της Τετάρτης οδηγίες για το πώς θα γίνει η αξιολόγηση των μαθητών για το πρώτο τετράμηνο και οι πρώτες αντιδράσεις έχουν ήδη εκφραστεί από γονείς και εκπαιδευτικούς. «Είμαστε αντίθετοι σε αυτή την απόλυτα αντιπαιδαγωγική διαδικασία. Το θέμα δεν είναι να πάρουν τα παιδιά βαθμούς, αλλά να γίνει επανάληψη της ύλης όταν επιστρέψουν στα σχολεία και μετά να αξιολογηθούν» λέει στο tvxs.gr ο Χρήστος Κουρνιώτης, πρώην μέλος της ΟΛΜΕ και νυν μέλος της ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου.

Ads

«Η μεγάλη αγωνία των γονιών δεν είναι πως θα αξιολογηθούν τα παιδιά μας, αλλά πως θα ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια. Τίποτα δεν έχει κάνει το υπουργείο. Θα επιστρέψουμε πάλι σε αίθουσες των 30 παιδιών, χωρίς ασφάλεια και με κενά στην εκπαίδευση μισού χρόνου» λέει στο tvxs.gr η Στέλλα Βαλαβάνη, εκ μέρους της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ).

Πως θα αξιολογήσεις παιδιά που δεν είχαν καν υπολογιστή στην τηλε-εκπαίδευση;

«Αν αποδεχτούμε την αξιολόγηση με τον τρόπο που την ορίζει το υπουργείο, θα είναι σαν να αναγνωρίζουμε τους όρους με τους οποίους έγινε η τηλε-εκπαίδευση» λέει ο Χρ. Κουρνιώτης. «Για σχεδόν δύο μήνες, κάνουμε ραδιοφωνικό μάθημα. Για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδομένων και για άλλους λόγους. Υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζεται με την «καταπληκτική» τεχνολογική υποστήριξη που δεν υπάρχει. Το 25-30% των μαθητών δεν έχουν δυνατότητα υπολογιστών και κάνουν μάθημα μέσα από το κινητό τους. Πως θα αξιολογηθούν αυτά τα παιδιά;»

Ads

Η Στ. Βαλαβάνη συμφωνεί και προσθέτει πως: «Τηλε-εκπαίδευση σε μια οθόνη 7 ιντσών του κινητού, δεν είναι εκπαιδευτική διαδικασία. Η κυβέρνηση που φέρεται να υποστηρίζει τους ειδικούς, ας τους δώσει την πρωτοβουλία να αποφασίσουν πως θα γίνει η αξιολόγηση. Εμείς αυτούς εμπιστευόμαστε ως γονείς, τους ειδικούς που δεν είναι άλλοι από τους εκπαιδευτικούς»

Ο εκπαιδευτικός θέτει ένα επίσης θέμα, αυτό των απουσιών. «Καλούμαστε να βάζουμε απουσίες στην τηλε-εκπαίδευση. Αν ένα παιδί μείνει στην ίδια τάξη εξαιτίας αυτών των απουσιών, υπάρχει και νομικό θέμα. Αν ένας γονιός – με το δίκιο του προσφύγει στη δικαιοσύνη, υπόλογος είναι ο σύλλογος διδασκόντων. Εμείς υπογράφουμε, όχι το υπουργείο»

«Απουσίες μπαίνουν και λόγω της ανισοτιμίας της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ξέρετε σε πόσα  σπίτια έχουν το δίλημμα «ή το παιδί στο μάθημα ή εγώ στην τηλεεργασία»; Όχι μόνο στην επαρχία αλλά και στην Αττική. Με δύο υπολογιστές τι θα κάνει μια τετραμελής οικογένεια;» προσθέτει η Στ. Βαλαβάνη.

Το υπουργείο δεν έχει κανένα σχέδιο επιστροφής σε ασφαλείς αίθουσες

«Το υπουργείο το ενδιαφέρουν οι βαθμοί, εμάς μας νοιάζει η ασφάλεια και η εκπαίδευση των παιδιών μας» λέει η Στ. Βαλαβάνη η οποία τονίζει ότι υπάρχουν κενά που έχουν δημιουργηθεί από την πρώτη περίοδο της πανδημίας και δεν έχουν καλυφθεί.

«Θέλουμε τα σχολεία ανοιχτά και ασφαλή. Έχει σχέδιο τέτοιο το υπουργείο; Όχι. Θα επιστρέψουν τα παιδιά σε αίθουσες των 27-30 παιδιών ανά τάξη. Θα έχουμε πάλι αγωνία για την υγεία των παιδιών και τη δική μας, αλλά και για τα κενά που δεν προβλέπει το υπουργείο πως θα καλυφθούν. Υπάρχουν τεράστια εκπαιδευτικά κενά, ήδη από το πρώτο μέρος της πανδημίας. Αν φρόντιζε το υπουργείο να ικανοποιήσει ένα από τα αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας που είναι 15 μαθητές ανά τάξη, θα ήταν εφικτό να καλυφθούν πιο εύκολα και τα εκπαιδευτικά κενά»

Ο Χρ. Κουρνιώτης προσθέτει πως υπάρχουν πολλές αίθουσες που θα μπορούσε το υπουργείο να αξιοποιήσει: «Οι ΕΛΜΕ έχουν κατά καιρούς υποδείξει έως και χώρους ιδιωτικών σχολείων που έκλεισαν. Θα μπορούσε να τις νοικιάσει η κυβέρνηση που τόσο κόπτεται και για την ιδιωτική πρωτοβουλία, να ωφεληθούν και οι ιδιοκτήτες και τα παιδιά»

Το υπουργείο κινείται εντελώς αντιεκπαιδευτικά

«Το ορθό παιδαγωγικά είναι να επιστρέψουμε στα σχολεία, να γίνει εκεί η επανάληψη της ύλης, να μπουν εκεί τα διαγωνίσματα» λέει ο Χρ. Κουρνιώτης. «Το τι είναι ορθό παιδαγωγικά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για το υπουργείο Παιδείας» σχολιάζει.

«Έχουν καταλάβει ποια είναι η ψυχολογία των παιδιών μας; Τι αγωνία περνάνε είτε γιατί δεν έχουν τα μέσα να παρακολουθήσουν, είτε γιατί είναι καθηλωμένα 8 ώρες μπροστά σε μία οθόνη, χωρίς κοινωνική ζωή;  Η αγωνία τους είναι πως θα αξιολογηθούν; Εδώ φτάσαμε πάλι Χριστούγεννα και υπάρχουν κενά. Δεν υπάρχουν ακόμα καθηγητές στα σχολεία» προσθέτει η Στ. Βαλαβάνη.