«Ελπίζω να μην είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών» δήλωσε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Άρης Σπηλιωτόπουλος για τη διαγραφή του ευρωβουλευτή Θ. Σκυλακάκη από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας κατόπιν απόφασης του αρχηγού του κόμματος Αντώνη Σαμαρά.

Ads

«Προφανώς, ελπίζω τα δημοσιεύματα να μην απηχούν την πραγματικότητα γιατί ακριβώς θεωρώ ότι η διαγραφή είναι το ύστατο μέσο προκειμένου να επιτύχουμε την σύμπνοια στο εσωτερικό μας. Πρέπει πριν τη διαγραφή να εξαντλήσουμε όλα τα άλλα μέσα που είναι ο διάλογος, η πειθώ, τα επιχειρήματα, η έμπνευση και η συσπείρωση γύρω από ιδέες και απόψεις. Η διαγραφή ή ο φόβος της διαγραφής είναι το τελευταίο μέσο για να κρατήσεις τη συνοχή ενός μεγάλου κόμματος. Γι’ αυτό και εγώ με αυτόν τον τρόπο είπα ότι βεβαίως δεν πιστεύω, δεν θέλω να πιστεύω και δεν αφήνω τον εαυτό μου να πιστέψει, ότι μιλούμε στη Νέα Δημοκρατία για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ουαί και αλίμονο εάν η Νέα Δημοκρατία, το μεγάλο, ελεύθερο και δημοκρατικό κόμμα κάνει ξεκαθάρισμα λογαριασμών» πρόσθεσε ο κ. Σπηλιωτόπουλος, μιλώντας στο δελτίο ειδήσεων του Mega.

Ο κ. Σπηλιωτόπουλος σχολίασε για το Μνημόνιο Συνεργασίας πως «Υπήρχε άλλος δρόμος για να μην φτάσουμε στο μνημόνιο και εκεί που είμαστε σήμερα. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση επέλεξε έναν δρόμο που μας οδήγησε από τους πρώτους 8 μήνες της διακυβέρνησης στο μνημόνιο και σε αυτήν την ιδιότυπη ομηρία της χώρας. Τώρα, καλώς ή κακώς, φτάσαμε στο μνημόνιο. Πράγματι, μέχρι το 2011 ή για κάποια χρόνια μέχρι το 2013, που το παραδέχεται και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα χρειαστούν θυσίες από το σύνολο του ελληνικού λαού. Και χρειάζεται από όλους μας να συνενώσουμε και δυνάμεις και προσπάθειες, έτσι ώστε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και η χώρα μας να μπορεί ξανά να προχωρήσει κάποια βήματα για να ορθοποδήσει οικονομικά. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και άλλος δρόμος. Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ο δρόμος της ανάπτυξης».

Παρ’όλα αυτά, ο βουλευτής τόνισε πως «Εγώ υποστηρίζω ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Και ο δρόμος που εγώ υποστηρίζω είναι ότι με το μνημόνιο μπορούμε να ακολουθήσουμε άλλη δοσολογία οικονομικής πολιτικής, να ενισχύσει την ανάπτυξη, να βοηθήσει την ρευστότητα και να βοηθήσει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια, να αυξήσουμε τα έσοδα του κράτους και επειδή ακριβώς το έλλειμμα από την μία πλευρά είναι και τεχνητό, λόγω του ελλείμματος ρευστότητας, μπορούμε να ακολουθήσουμε μία δοσολογία που, τηρώντας το μνημόνιο, θα δώσουμε μία ανάσα στην πλειοψηφία των πολιτών και, κυρίως, μία ανάσα οικονομική.».