Σάλο και οργή στις τάξεις των φυλακισθέντων, εξορισθέντων και διωχθέντων επί χούντας έχει προκαλέσει η απόφαση της Προεδρίας της Δημοκρατίας να τιμήσει με το παράσημο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος τον Νικόλαο Μέρτζο, ο οποίος είχε χρηματίσει αντιπρόεδρος της Συμβουλευτικής της χούντας.

Ads

Οι διαμαρτυρίες έχουν στόχο και την ίδια την κυβέρνηση, αφού η σχετική εισήγηση συνυπογράφεται από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά.

Όπως γράφει η «Εφημερίδα των Συντακτών» η υπόθεση έγινε γνωστή με ανακοίνωση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών στις 25 Μαΐου στην οποία αναφέρεται πως «η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών ανακοινώνει με υπερηφάνεια και συγκίνηση ότι ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κύριος Προκόπης Παυλόπουλος με πρόταση του υπουργού των Εξωτερικών κυρίου Νίκου Κοτζιά απένειμε στον εταίρο μας Νικόλαο Ι. Μέρτζο το μεγάλο παράσημο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος. Το προεδρικό διάταγμα δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και η επίσημη απονομή του παρασήμου θα τελεσθεί στο Προεδρικό Μέγαρο την Τετάρτη 7η Ιουνίου 2017».

Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη βράβευση γίνεται βάσει του Συντάγματος με πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας που τυπικά φέρει την υπογραφή του ΥΠΕΞ.

Ads

Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο κ. Μέρτζος «διετέλεσε επί εννέα χρόνια (2006-2015) πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών», ότι «κατηύθυνε τη συγγραφή και έκδοση δεκάδων σπουδαίων επιστημονικών έργων τα οποία αναδεικνύουν την ιστορία της Ελληνικής Μακεδονίας», πως «νέος ανέπτυξε έντονη δράση στο φοιτητικό κίνημα και στον κυπριακό αγώνα.

«Δημοσιογράφος και δικηγόρος ειδικός στα βαλκανικά ζητήματα και στο Μακεδονικό Ζήτημα έγραψε 41 βιβλία και μονογραφίες», πως διετέλεσε «στενός εξ απορρήτων συνεργάτης των αειμνήστων Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή και Ευαγγέλου Αβέρωφ-Τοσίτσα, σύμβουλος του πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη για τη Μακεδονία-Θράκη (1990-1993)», αλλά για την περίοδο της δικτατορίας δεν υπάρχει καμιά απολύτως αναφορά στη δραστηριότητά του: η επταετία είναι «μαύρη τρύπα» στο πλούσιο βιογραφικό του.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έδρασαν στον αντιδικτατορικό αγώνα -με καταδίκες που φτάνουν τα ισόβια- διαμαρτυρήθηκαν ήδη εντόνως τόσο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο όσο και στον υπουργό Εξωτερικών κάνοντας λόγο για «ιστορικής σημασίας ατόπημα στη συμπλήρωση μάλιστα των 50 χρόνων από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών» και θυμίζοντας ότι ο Νίκος Μέρτζος πρόσφερε «υπηρεσίες στο τυραννικό καθεστώς και αρθρογραφούσε υπέρ της συμμορίας που παρέδωσε το 40% της Κύπρου στους Τούρκους».

Αίτημά τους είναι να αποσύρει την υπογραφή του ο υπουργός Εξωτερικών και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να διορθώσει το λάθος του, καθώς «όλα τα άλλα είναι χλεύη και περιφρόνηση εις βάρος των αγωνιστών της Δημοκρατίας».

Για το θέμα υπήρξε ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, διάβημα διαμαρτυρίας στην Προεδρία της Δημοκρατίας του απερχόμενου προέδρου του Συλλόγου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ) Κώστα Μανταίου.

Σώμα υποτακτικών

Ο κ. Μέρτζος βρέθηκε τελευταία φορά με ένταση στη δημοσιότητα πριν από δέκα χρόνια, όταν ανέλαβε δράση εναντίον του βιβλίου Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού.

image

Τότε ο «Ιός» της «Ελευθεροτυπίας» είχε θυμίσει την πολιτική διαδρομή Μέρτζου: «Πριν από τη δικτατορία υπήρξε δραστήριο μέλος της περιβόητης ΕΚΟΦ. Κατά τη διάρκεια της χούντας διορίστηκε από τον Παπαδόπουλο μέλος της πρώτης, 56μελούς Συμβουλευτικής Επιτροπής (11.1970). Τον επόμενο χρόνο εξελέγη απ’ τον χουντικό μηχανισμό μέλος (12.12.71), εν συνεχεία γραμματέας (10.8.71) και τέλος Β’ αντιπρόεδρος (20.1.72) της δεύτερης, 75μελούς Συμβουλευτικής».

Κυρίως ο «Ιός» θύμιζε τι ήταν η Συμβουλευτική: «Πρόκειται για ένα σώμα διορισμένο από τη χούντα, με αρμοδιότητα να «εκφέρει γνώμην επί της αρχής και του εν γένει περιεχομένου των εις αυτήν παραπεμπομένων υπό του Πρωθυπουργού σχεδίων Νομοθετικών Διαταγμάτων».

Στην πραγματικότητα ήταν ένα σώμα υποτακτικών της δικτατορίας, με μοναδική σκοπιμότητα να εμφανιστεί μια βιτρίνα «εκδημοκρατισμού» του χουντικού καθεστώτος. Η θέση του μέλους της Συμβουλευτικής ήταν έμμισθη, με «μηνιαία αποζημίωση» όχι μεγαλύτερη από τις απολαβές γενικού γραμματέα υπουργείου, συν τα οδοιπορικά και -στην περίπτωση του προέδρου- έξοδα παραστάσεως (Ν.Δ. 959/1971)».

Οπως είναι γνωστό, στη Συμβουλευτική είχε αντιδράσει και ο συντηρητικός κόσμος -έχουν καταγραφεί δηλώσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, του Γεώργιου Ράλλη- ενώ ο Κρις Γούντχαουζ κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή ήταν το «μόνο μέτρο της χούντας που μπορεί να χαρακτηριστεί κυριολεκτικά φασιστικό».

Ηταν χαρακτηριστική και η απάντηση του κ. Μέρτζου -σε μια επιστολή που υπάρχει στο διαδίκτυο- η οποία με λεκτικό ύφος ανάλογο του δικτατορικού καθεστώτος απαντούσε «χέστηκα» στις υπενθυμίσεις του παρελθόντος που ίσως ήθελε να ξεχάσει ή να ξεχαστούν.

Η γενική συνέλευση της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή πόλη» της Θεσσαλονίκης καταγγέλλει το ολίσθημα στο οποίο οδηγήθηκε -άγνωστο πώς- ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αποφασίζοντας να απονείμει το παράσημο Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος στον Νίκο Μέρτζο, άτομο με διακεκριμένη θητεία στο χουντικό παρακράτος και στην προβολή της δικτατορίας 1967-74:

«Το άτομο αυτό υπήρξε αντιπρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της δικτατορικής συμμορίας του Παπαδόπουλου και αρθρογραφούσε καθ’ όλη τη διάρκεια της εφτάχρονης τυραννίας υπέρ της. Απαιτούμε την άμεση αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης και την επίσημη διάψευση από το υπουργείο Εξωτερικών ότι ο κ. Κοτζιάς εισηγήθηκε τη διάκριση».