Τους 400.000, από 360.000 που είναι σήμερα, εκτιμάται ότι θα φτάσουν οι συνταξιούχοι που περιμένουν έως και πέντε χρόνια να λάβουν τις συντάξεις.

Ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί το τελευταίο δίμηνο του έτους κατά περίπου 10.000 αιτήσεις (περίπου 5.000 νέες αιτήσεις συνταξιοδότησης κάθε μήνα), ενώ τουλάχιστον 1 στους 5 (20,4%) απ’ όσους περιμένουν τη σύνταξή τους, σε πολλές περιπτώσεις και πέραν της τριετίας, λαμβάνει προσωρινή σύνταξη.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Αυγή», στα τέλη του 2020 οι εκκρεμείς συντάξεις θα είναι περισσότερες από 400.000, καθώς στις εκκρεμότητες θα πρέπει να συνυπολογιστούν άλλες 62.000 «παράλληλες» συντάξεις που δεν έχουν καταβληθεί από τα μέσα του 2016.

«Η κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Βρούτσης είναι παντελώς έκθετοι απέναντι στους συνταξιούχους. Το επιτελικό κράτος της Ν.Δ. το μόνο που κατάφερε με το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων είναι να το διογκώσει κι αυτό παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για τη δημιουργία της ‘ψηφιακής σύνταξης’ και του e-ΕΦΚΑ» σημειώνει σε δήλωσή της η τομεάρχης Εργασίας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Ξενογιαννακοπούλου.

«Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση μείωσε τις εκκρεμείς αιτήσεις κατά 74%, καθώς και κατά την προηγούμενη θητεία του ο κ. Βρούτσης είχε παραδώσει τεράστιο όγκο ληξιπρόθεσμων, σήμερα, από την ίδια θέση του υπουργού Εργασίας, κατάφερε από τον Ιούλιο του 2019 να τριπλασιάσει τον όγκο τους» σημειώνει η τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνοντας ότι:

• Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Κλάους Ρέγκλινγκ είχε προειδοποιήσει την κυβέρνηση της Ν.Δ. για 300.000 εκκρεμείς συντάξεις. Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν υπήρξε μείωση, αλλά οι εκκρεμείς συντάξεις προσεγγίζουν πλέον τις 360.000.
• Η κυβέρνηση ομολογεί επίσημα την αδυναμία της να επιλύσει το μεγάλο αυτό πρόβλημα, καθώς ο προϋπολογισμός του 2021, που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή, αναφέρει ότι ο στόχος του μηδενισμού των ληξιπρόθεσμων συνταξιοδοτικών παροχών μεταφέρεται για το τέλος του 2021!

«Αναρωτιόμαστε λοιπόν, θα απολογηθούν η κυβέρνηση και ο υπουργός Εργασίας στους χιλιάδες συνταξιούχους που συνεχίζουν να ζουν στην ανέχεια και την ανασφάλεια σε μια περίοδο που βαθαίνει η οικονομική και κοινωνική κρίση;» καταλήγει η Μ. Ξενογιαννακοπούλου.