Δυσαρεστημένος με την απόφαση του Εφετείου Αθηνών για το βιβλίο των Ερβέ Φαλτσιανί και  Άντζελο Μινκούτζι, «Το χρηματοκιβώτιο των Φοροφυγάδων», είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Το δικαστήριο απέρριψε την αγωγή που είχε καταθέσει ο Γιώργος Παπανδρέου κατά των συγγραφέων του επίμαχου βιβλίου. 

Ο πρώην πρωθυπουργός είχε προσφύγει εις βάρος των συγγραφέων, ζητώντας να του εκδικαστούν 500.000 ευρώ για ηθική βλάβη, εξαιτίας των αναφορών που γίνονται στο πρόσωπό του και στην οικογένειά του. Υπενθυμίζεται ότι ο πρώην υπαλλήλος της HSBC, αναφέρει στο βιβλίο του ότι η Μαργαρίτα Παπανδρέου περιλαμβάνεται στη Λίστα Λαγκάρντ καθώς διατηρούσε 500.000 ευρώ σε λογαριασμό στην τράπεζα. Αναφέρει επίσης ότι «Το 2011 η καθοδήγηση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα για τη διάσωση της Ελλάδας είχε ανατεθεί στον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί ο οποίος είχε τη λίστα Λαγκάρντ και, γνωρίζοντας τα ονόματα, μπορούσε να ασκήσει πίεση στον Παπανδρέου».

Σε δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός προειδοποιεί ότι θα συνεχίσει τον δικαστικό του αγώνα, αλλά αφήνει κι αιχμές για τη Δικαιοσύνη. «Τα όσα αναφέρουν ο Ερβέ Φαλτσιανί και ο Άντζελο Μινκούτζι στο βιβλίο τους με τίτλο “Το χρηματοκιβώτιο των Φοροφυγάδων” για την οικογένεια και το πρόσωπό μου ήταν απλά “ενημέρωση του κοινού για τα γεγονότα γύρω από την παγκόσμια οικονομική κρίση και τον ρόλο της φοροδιαφυγής μέσω του τραπεζικού συστήματος”», αναφέρει ο Γιώργος Παπανδρέου. 

«Η απόφαση αυτή πάσχει προδήλως και πολλαπλώς και γι’ αυτό επιφυλάσσομαι να εξαντλήσω όλα τα προβλεπόμενα ένδικα μέσα», αναφέρει ενώ συμπληρώνει σε πολιτικό επίπεδο όμως, η απόφαση του Εφετείου είναι και αυτή ένα σημείο των καιρών. «Είναι μια σοβαρή ένδειξη – αν όχι απόδειξη -, ότι η τοξικότητα του πολιτικού κλίματος που εσκεμμένα δημιουργήθηκε για να εξυπηρετηθούν κοντόφθαλμες πολιτικές σκοπιμότητες, να συγκαλύψουν πραγματικούς υπεύθυνους και θεσμικές ασθένειες, να δημιουργηθούν αφηγήματα και να τροφοδοτηθούν ψευδαισθήσεις, δεν αφήνει ανεπηρέαστη – δυστυχώς -, ούτε τη δικαιοσύνη», λέει.

Προσθέτει ότι η αρχή της αμεροληψίας, της ουδετερότητας και της δικαστικής ανεξαρτησίας αποτελούν δομικά στοιχεία του Κράτους Δικαίου και της θεσμικής αποστολής της Δικαιοσύνης και πως «οι αρχές αυτές είναι διαχρονικά ένα ζητούμενο στην χώρα μας, γιατί η κρίση θεσμών είναι η αιτία της οικονομικής κρίσης και όχι το αντίθετο. Και αυτό, αποτελεί πρόκληση για όλους μας. Ουδείς μπορεί να το λησμονεί, αν θέλουμε η Ελλάδα να βγει οριστικά από την πρόσφατη, οδυνηρή για όλους κρίση».