Στο Συνήγορο του Πολίτη προσέφυγαν τέσσερις γονείς μαθητών, με αίτημα την κατάργηση των θρησκευτικών συμβόλων που πλήττουν τη θρησκευτική ελευθερία των μαθητών στα ελληνικά σχολεία. Ένας από τους προσφεύγοντες, ο συγγραφέας και εκδότης Θανάσης Τριαρίδης, μιλάει στο tvxs για το αναφαίρετο δικαίωμα των μαθητών να επιλέγουν τη θρησκευτική τους πίστη.

Η θρησκευτική ελευθερία – η οποία καθιερώνεται ως αναφαίρετο δικαίωμα στο Σύνταγμα – οφείλει πλέον να αναγνωρισθεί και ως βασικό δικαίωμα των παιδιών, σύμφωνα με την προσφυγή που κατέθεσαν οι τέσσερις γονείς στο Συνήγορο του Πολίτη. Όπως εξηγεί ο κ.Τριαρίδης, το βασικό αντικείμενο της προσφυγής αφορά τα σύμβολα της χριστιανικής ορθόδοξης θρησκείας που καθιερώνονται ως υποχρεωτικές επιταγές μέσα στην εκπαίδευση. «Μέσα σε όλες τις τάξεις υφίστανται χριστιανικά θρησκευτικά σύμβολα – βυζαντινές εικόνες, σταυροί και άλλα χριστιανικά σύμβολα – ενώ παράλληλα είναι υποχρεωτική η καθολική προσευχή κάθε πρωί και ο εκάστοτε υποχρεωτικός εκκλησιασμός μέσα στις ώρες του σχολείου», συνεχίζει, σημειώνοντας ότι οι μαθητές δεν έχουν δικαίωμα να επιλέξουν αν θα παραστούν ή όχι σε αυτές τις διαδικασίες.

Ωστόσο, κατά τον κ.Τριαρίδη, τα παιδιά έχουν ένα δικαίωμα σε μια ανεξίθρησκη εκπαίδευση, ώστε όταν μεγαλώσουν να έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν με ελευθερία τη δική τους πίστη. Κατά συνέπεια, η εν λόγω προσφυγή δε σχετίζεται με τα προσωπικά θρησκευτικά πιστεύω των τεσσάρων προσφευγόντων γονέων. «Προσωπικά, θα κατέθετα την ίδια αίτηση ακόμα και αν ήμουν πιστός χριστιανός ή ακόμα και αν όλα τα παιδιά της τάξης είχαν γονείς χριστιανούς ορθόδοξους. Διότι τα παιδιά είναι πρόσωπα, δηλαδή αυθύπαρκτα άτομα, σημαντικότερα από την πίστη ή έλλειψη πίστης των γονιών τους. Και έχουν δικαίωμα στην επιλογή, στο να πιστεύουν σε αυτό που θέλουν, αν το θέλουν, για όσο θέλουν, επειδή το επέλεξαν και όχι επειδή τους το επέβαλε μια μη ανεξίθρησκη εκπαίδευση».

Θρησκευτικά: μάθημα προσηλυτισμού

Ξεκινώντας από τα θρησκευτικά σύμβολα, η συζήτηση καταλήγει αναπόφευκτα στο μάθημα των θρησκευτικών. «Τα θρησκευτικά – όπως διδάσκονται στο ελληνικό σχολείο σήμερα – είναι ένα μάθημα του οποίου όλη η λειτουργία έρχεται κόντρα στη βασική αρχή της ανεξιθρησκίας. Είναι ένα μάθημα που έχει μετατραπεί σε στυγνό και απροκάλυπτο προσηλυτισμό», σχολιάζει ο κ.Τριαρίδης.

Από την άλλη, η επιλογή προϋποθέτει τη γνώση, και αναρωτιέμαι, πώς θα επιλέξει ένα παιδί τη θρησκεία του, αν δε γνωρίζει τίποτα για τις βασικές τις διδαχές; «Τα θρησκευτικά, ως ιστορία των θρησκειών και ως διδασκαλία των βασικών στοιχείων του δόγματος κάθε θρησκείας έχει μεγάλη σπουδαιότητα. Άλλωστε, οι θρησκείες έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση της παγκόσμιας φιλοσοφίας αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας, κατά συνέπεια μια τέτοια θεωρητική-φιλοσοφική εκπαίδευση είναι τρομερά χρήσιμη», σχολιάζει ο κ.Τριαρίδης. «Αυτό, ωστόσο, δεν έχει καμία σχέση με την ‘υποχρεωτική κατήχηση’ στην οποία έχει μετατραπεί το μάθημα των θρησκευτικών στην Ελλάδα», καταλήγει.

Διαβάστε εδώ περισσότερα σχετικά με την προσφυγή