Οι μεγάλες επιχειρήσεις ήταν οι «κερδισμένες» των προγραμμάτων δημόσιας χρηματοδότησης που σχεδιάστηκαν για να ανακάμψουν οι οικονομίες αναπτυσσόμενων χωρών από την πανδημία του νέου κορονοϊού, αποκαλύπτει έκθεση που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα από συμμαχία μη κυβερνητικών οργανώσεων.

Σύμφωνα με το κείμενο αυτό, που εκπονήθηκε από τη «Συμμαχία για την Οικονομική Διαφάνεια» (Financial Transparency Coalition, FTC), οι αναπτυσσόμενες χώρες διέθεσαν κατά μέσον όρο το 40% των χρηματοδοτήσεων για την ανάκαμψη της οικονομίας σε μεγάλες εταιρείες παραγνωρίζοντας τις αυξημένες ανάγκες για μέτρα κοινωνικής προστασίας, μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Παρά την κρίση του κόστους ζωής, κυβερνήσεις αναπτυσσόμενων χωρών, συχνά αναγκασμένες από διεθνείς χρηματοπιστωτικούς θεσμούς, έβαλαν τις μεγάλες επιχειρήσεις πάνω από τους πληθυσμούς τους», σχολίασε ο διευθυντής της Συμμαχίας, ο Μάτι Κόχονεν, αναφέρει δελτίο Τύπου που συνοδεύει την έκθεση.

Το ποσοστό όμως ήταν πολύ λιγότερο ισορροπημένο σε ορισμένες χώρες, που αναφέρεται ειδικά στη Ζάμπια, όπου το 90% των χρηματοδοτήσεων κατευθύνθηκε σε μεγάλες επιχειρήσεις και μόλις το 5% σε κοινωνικά προγράμματα, καθώς και στην Ουγκάντα.

Αντίστροφα, μερικές χώρες, όπως η Ινδία ή το Μαλάουι, αφιέρωσαν πάνω από το 85% των χρηματοδοτήσεων σε κοινωνικά προγράμματα. Ωστόσο συνολικά, μόλις οκτώ από τις 21 χώρες που μελετήθηκαν διέθεσαν πάνω από το 50% των κεφαλαίων για κοινωνικές πολιτικές.

Από τα ποσά αυτά ωφελήθηκαν ακόμη λιγότερο οι γυναίκες, στις οποίες κατέληξε κατά μέσον όρο το υποδιπλάσιο ποσό απ’ ό,τι στους άνδρες. Αυτό αποδίδεται κυρίως στο γεγονός πως η υποστήριξη ήταν περιορισμένη προς άτυπα απασχολούμενους και απασχολούμενες, συχνότερα γυναίκες, παρότι πλειοψηφούν σε χώρες όπως το Μπανγκλαντές ή το Μαλάουι.

Κατά συνέπεια από 75 ως 95 εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να ολισθήσουν στην ακραία φτώχεια ως το τέλος της χρονιάς, σύμφωνα με την έκθεση, στην οποία υπογραμμίζεται ότι οι δημόσιες δαπάνες, που ήδη υπέστησαν περικοπές το 2021 σε σύγκριση με το 2020, μειώνονται κι άλλο φέτος.

Η έκθεση αναφέρεται ως προς αυτό στην περίπτωση της Ζάμπιας, που μείωσε τις κρατικές δαπάνες και αύξησε τον ΦΠΑ, συμμορφούμενη προς τους όρους του προγράμματος στήριξης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).