Ένα καλοστημένο δίκτυο στο οποίο εμπλέκονται δεκάδες καταστήματα αγοράς και πώλησης χρυσού, κοσμηματοπωλεία αλλά και εργαστήρια αργυροχρυσοχοΐας σε όλη την Ελλάδα είχαν στήσει οι δύο εγκληματικές οργανώσεις λαθρεμπορίας χρυσού που εξάρθρωσε η αστυνομία.

Ο αρχηγός της μίας ομάδας, ο γνωστός τηλε-ενεχυροδανειστής, Ριχάρδος Μυλωνάς, τα καταστήματα του οποίοι ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια σε όλη τη χώρα την περίοδο της κρίσης, είχε στήσει μάλιστα καρτέλ υπό μαφιόζικους όρους, με τον «εγκέφαλο» της δεύτερης σπείρας, ώστε η μία οργάνωση να μην μπλέκεται στα πόδια της άλλης. Είχαν συμφωνήσει μάλιστα σε κοινές τιμές αγοράς χρυσού, μειωμένες κατά πολύ από τη χρηματιστηριακή ημερήσια αξία του μετάλλου.

Οι αρχηγοί των δύο ομάδων φαίνεται να είχαν συμφωνήσει ότι η τιμή που θα αγόραζαν τον χρυσό, είτε από πολίτες που είχαν ανάγκη, είτε από κλεπταποδόχους, θα ήταν «1000 μονάδες κάτω από την τιμή ταμπλό».

Η ημερήσια διακίνηση χρημάτων των δύο ομάδων υπολογίζεται σε ποσά που υπερβαίνουν τις 400 χιλιάδες ευρώ.

* ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ποιος είναι ο «Mr Χρυσός» που κατηγορείται ως εγκέφαλος της σπείρας

Ανυπολόγιστη η ζημιά για το ελληνικό Δημόσιο

Μέχρι στιγμής η ζημιά που επέφεραν οι λαθρέμποροι στο ελληνικό Δημόσιο είναι ανυπολόγιστη. Εκτιμάται όμως ότι ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, μόνο στο διάστημα Ιούνιος – Οκτώβριος, οι απώλειες του κράτους από τη λαθρεμπορία χρυσού προσεγγίζουν ή και ξεπερνούν το ποσό του ενός εκατομμυρίου ευρώ από κάθε ομάδα.

Να σημειωθεί πως η δράση τους υπολογίζεται σε τουλάχιστον δύο χρόνια.

Μεγάλη «βιομηχανία» ο Ριχάρδος

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από τη δικογραφία που σχηματίστηκε, μόνο η οργάνωση του Ριχάρδου -που έκνε μέχρι και τηλεπωλήσεις κοσμημάτων – θα μπορούσε να συγκριθεί οικονομικά με μία μεγάλη βιομηχανία.

Ο Mr. Χρυσός διαφήμιζε ο ίδιος τα καταστήματά του καιφαίνεται να είχε κάνει συμφωνία με γνωστό παρουσιαστή τηλεοπτικής εκπομπής για την προβολή του, συμφωνία που εικάζεται ότι πληρώθηκε με μαύρο χρήμα.

Στα στοιχεία της Αστυνομίας αναφέρεται πως μόνο για τη λειτουργία των 88 καταστημάτων του γνωστού ενεχυροδανειστή, καθημερινά διέθεταν ποσό άνω των 100 χιλιάδων ευρώ. Μάλιστα, στο διαβιβαστικό της Αστυνομίας, σύμφωνα με πληροφορίες, η εν λόγω οργάνωση χαρακτηρίζεται ως «αριστουργηματικά οργανωμένη».

Η οργάνωση πέραν των ενεχυροδανειστηρίων διέθετε χυτήριο, το οποίο λειτουργούσε στην οδό Στουρνάρη, δίπλα στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλους χώρους για τις συναντήσεις των μελών της. Μετά τη μετατροπή των κοσμημάτων σε πλάκες χρυσού, το μέταλλο έφευγε από τη χώρα για την Τουρκία είτε νομιμοφανώς, δηλαδή μέσω Τελωνείου του Αεροδρομίου, είτε παράνομα μέσω της λεωφορειακής γραμμής Αθήνα-Κωνσταντινούπολη.

Να σημειωθεί πως στην ομάδα μεταξύ των κατηγορουμένων είναι και αστυνομικός που υπηρετεί στην υπηρεσία Προστασίας Επισήμων, ο οποίος φαίνεται πως μιλούσε απευθείας με τον ενεχυροδανειστή δίνοντας του υπηρεσιακές πληροφορίες.

Πώς ξέπλεναν τα κέρδη τους

Από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στη δικογραφία, προκύπτει ότι οι οργανώσεις είχαν τεράστια δίκτυα επιχειρήσεων που εξυπηρετούσαν τους σκοπούς συλλογής χρυσών και πολύτιμων αντικειμένων, αλλά επίσης και εξαιρετικά διευρυμένα δίκτυα για το «ξέπλυμα» των αστρονομικών χρηματικών ποσών που συγκέντρωναν στα χέρια τους, εξάγοντας λαθραία τον χρυσό στο εξωτερικό. Για να δικαιολογήσουν τα κέρδη τους οι μαφιόζοι του χρυσού χρησιμοποιούσαν πλαστά τιμολόγια, κερδισμένα δελτία του ΟΠΑΠ, Κινέζους χονδρέμπορους ρούχων ενώ συμμετείχαν και σε εταιρείες.

Στο πλευρό του Ριχάρδου εμφανίζεται ένας Σύρος, ο οποίος σύμφωνα με την Αστυνομία είχε ρόλο «επιχειρησιακού αρχηγού».

Ο κατηγορούμενος αλλοδαπός φέρεται ειδικός στα πολύτιμα μέταλλα  κι αυθεντία στον χρυσό, με ευρεία γκάμα γνωριμιών.

Ανάμεσα σε αυτούς και ο δήμαρχος μεγάλης τουρκικής πόλης που φαίνεται ότι, μέσω τρίτου, απευθύνθηκε πρόσφατα σε αυτόν. Ο Τούρκος δήμαρχος φέρεται να ενδιαφέρθηκε να του παραδώσει στην Ελλάδα ποσό περίπου 130 χιλιάδων ευρώ, που είχε στην Ελβετία για να τα πάρει στην Τουρκία όταν σημειώθηκε απώλεια στην τιμή της τουρκικής λίρας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Αστυνομίας, άλλωστε, η οργάνωση διέθετε τουλάχιστον τέσσερα συνεργαζόμενα καταστήματα ή εταιρίες στην Τουρκία.

Σύμφωνα με τη δικογραφία, στο πλαίσιο της δράσης της οργάνωσης για το ξέπλυμα χρημάτων δημιουργήθηκε εταιρία εμπορίας ρολογιών, στην οποία συμμετείχε ένα μέλος της και ένας γνωστός επιχειρηματίας στον χώρο του χρυσού. Το σχήμα αυτό φαίνεται να πέτυχε την παρουσία του, με κατάστημα, σε πολύ γνωστό ξενοδοχείο της Αττικής.

Ένας κόμη τρόπος για να κρύβουν το μαύρο χρήμα που εισέπρατταν ήταν μέσω αγοράς πολυτελών κατοικιών, οικοπέδων, οχημάτων και σκαφών, είτε με «επέκταση και ίδρυση επιχειρήσεων ή χρηματοδότηση με μεγάλα κεφάλαια εταιριών» σε διάφορους τομείς, όπως οδικές μεταφορές κλπ.

Πώς έβαζαν στην Ελλάδα το μαύρο χρήμα

Για τις Αρχές ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο τρόπος που εισήγαγαν στη χώρα μας τα χρήματα, από την πώληση του παράνομου χρυσού στην Τουρκία.

Σύμφωνα με την αστυνομία ο Ριχάρδος και η ομάδα του είχαν επιστρατεύσει για αυτό τον λόγο Κινέζους χονδρέμπορους ρούχων. Η ομάδα των λαθρεμπόρων φέρεται να τους έδινε τα παράνομα χρήματα σε κινέζικο νόμισμα, το οποίο στην συνέχεια καταβάλλονταν για την αγορά ρούχων. Όταν το εμπόρευμα ερχόταν στην Ελλάδα, οι Κινέζοι κατέβαλαν στην ομάδα το αντίτιμο των παραγγελιών τους σε ευρώ.Όπως σημειώνει το ΑΠΕ – ΜΠΕ, η εν λόγω σύμπραξη φαίνεται πως εξυπηρετούσε αμφότερες τις πλευρές, καθώς από την μία εξανέμιζε τα ρίσκα της μεταφοράς χρημάτων που στόχευαν οι λαθρέμποροι χρυσού και από την άλλη έσπαγε τα κινεζικά capital controls και βοηθούσε στην αγορά και πώληση φορολογικά μαύρων προϊόντων και στην αποφυγή καταβολής ποσών που θα ήταν απαραίτητα μέσω τραπεζικού συστήματος.
   
Η ομάδα της τοκογλυφίας και των πειραγμένων φασματογράφων

Η δεύτερη ομάδα δρούσε υπό την σκέπη νομιμοφανούς επιχείρησης εμπορίας χρυσού στην οδό Πραξιτέλους και είχε και δεύτερη επιχείρηση που ειδικευόταν στην φασματομέτρηση μετάλλων. Ήταν μπλεγμένη επίσης σε κύκλωμα τοκογλυφίας.

Οι αγορές σε χρυσό που πραγματοποιούσε ημερησίως ξεπερνούσαν τις 30 χιλιάδες ευρώ. Μέλη της οργάνωσης είχαν παρέμβει μάλιστα στο λογισμικό φασματογράφων, ώστε να έχουν δυνατότητα να κλέβουν ως και 20 βαθμούς καθαρότητας χρυσού. Αυτό σημαίνει πως η ομάδα υποτιμούσε την αξία κοσμημάτων, ώστε να καρπώνεται και τη διαφορά από την πραγματική αξία.

Και αυτή η οργάνωση είχε συνεργασία με δεκάδες καταστήματα αγοράς και πώλησης χρυσού, αλλά και με μεμονωμένους πωλητές που μετέτρεπαν κοσμήματα σε χρυσό σε δικούς τους χώρους και πιθανότατα σχετίζονται με κλοπιμαία. Διέθετε ωστόσο και δικά της χυτήρια.

Για τη νομιμοποίηση των παράνομων χρημάτων από την πώληση στην Τουρκία, αυτή η οργάνωση φαίνεται να προτιμούσε τη μεταφορά τους μέσω μέλους της, μόνιμου κάτοικου Κωνσταντινούπολης ιδιοκτήτη κοσμηματοπωλείου, ενώ δεν αποκλείεται να χρησιμοποιούσε και αυτή, όπως και η πρώτη ομάδα, τη μέθοδο των Κινέζων εμπόρων. Εξέδιδε, επίσης, πλαστά παραστατικά, ώστε να πληρώνει ΦΠΑ, δημιουργούσε εταιρίες κ.α.

Η οργάνωση φαίνεται να είχε ενδιαφερθεί για την αγορά εμπορικού ακινήτου στο κέντρο της Αθήνας, ενώ ο αρχηγός της σχεδίαζε την αγορά πολυτελούς κατοικίας στη Μύκονο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπόθεσης, μόνο το διάστημα Ιουνίου-Οκτωβρίου το κύκλωμα εξήγαγε παράνομα στην Τουρκία χρυσό αξίας 2,5 εκατομμυρίων ευρώ με απώλειες του κράτους περίπου 600 χιλιάδες ευρώ.