Έντονα επικριτική αναφορικά με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στον χώρο της υγείας κατά την περίοδο της πανδημίας είναι η πνευμονολόγος, Μερόπη Μανταίου.

«Δυστυχώς είναι πικρά τα συμπεράσματα από τη χρονιά που πέρασε, γιατί δεν ενισχύθηκε καθόλου η δημόσια υγεία» σημειώνει χαρακτηριστικά μιλώντας στο documentonews και προσθέτει: «Ηταν πολύ άσχημη εμπειρία αυτή της βόρειας Ελλάδας γιατί εκεί κατέρρευσε το ΕΣΥ και γι’ αυτό θρηνήσαμε τόσο πολλά θύματα. Το σύστημα δεν καταρρέει όταν δεν υπάρχουν ΜΕΘ, καταρρέει όταν δεν υπάρχει επαρκές υγειονομικό προσωπικό και όταν δεν υπάρχουν άδεια κρεβάτια να υποδεχτούν αυτούς που δεν χρειάζονται ΜΕΘ αλλά ένα κρεβάτι και λίγο οξυγόνο».

Συνεχίζοντας η κυρία Μανταίου επισημαίνει:  «Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το lockdown μένει για να καλύψουμε τις ανεπάρκειες του ΕΣΥ, για τίποτε άλλο. Θα μπορούσαν να είχαν ανοίξει όλα σταδιακά, ωστόσο η οικονομία καταρρέει γιατί δεν ήθελαν να πληρώσουν το κόστος της ενίσχυσης του ΕΣΥ, το οποίο θα το πληρώσει πολλαπλάσια η κοινωνία και ο καθένας από εμάς. Δεν ενισχύθηκε ο σεβασμός στο σύστημα υγείας από τη μεριά των κυβερνώντων, δεν εκτιμήθηκε ο κόπος μας. Μας ταπείνωσε τρομερά το γεγονός ότι δεν προηγηθήκαμε στους εμβολιασμούς, αλλά προηγήθηκαν οι ημέτεροι. Αυτό έγινε σκανδαλωδώς σε όλα τα νοσοκομεία και ίσως δεν πήρε την έκταση που θα έπρεπε να πάρει».

Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι  «δεν έχει παραδοθεί το μητρώο εμβολιασμών να μάθουμε ποιος έχει κάνει εμβόλιο. Είμαστε απομονωμένοι, δεν ακούγονται οι πραγματικές φωνές των γιατρών ούτε των υγειονομικών. Ακούγονται μερικοί “παραθυράκηδες” που οι περισσότεροι από αυτούς είναι συστημικοί. Η κοινωνία ταπεινώθηκε συνολικά γιατί, ενώ είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε με χαρτιά και να μην μπορούμε να βγούμε από το σπίτι μας, οι διάφοροι ημέτεροι και πάλι κυκλοφορούν τρωγοπίνοντας στην Ικαρία χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν».

«Ολο αυτό τον χρόνο η δημοκρατία μας γίνεται κάθε μέρα και λιγότερη. Με την απειλή τη μια του ιού, την άλλη των Τούρκων έχουν πάει πίσω πάρα πολλές συνταγματικές μας ελευθερίες. Εχει αποδειχτεί ότι ο πολίτης ίσως δεν τους είναι τίποτε. Ο κόσμος κάθε μέρα είναι και πιο θυμωμένος και δεν ξέρει πού να ξεσπάσει την οργή του. Αν κάτι όμορφο μου έμεινε από αυτήν τη χρονιά είναι ότι ήρθα πιο κοντά με τους ασθενείς που βίωσαν τη μοναξιά και προσπαθήσαμε όλοι να τους βοηθήσουμε σε αυτό. Πρώτη φορά ήμουν τόσο φλύαρη με τους ασθενείς μου» καταλήγει η κυρία Μανταίου.