Ημερομηνία γέννησης 01/01/1992 είχαν καταγεγραμμένη στα υπηρεσιακά τους σημειώματα και οι 18 μετανάστες που πέρασαν από διαδικασία αυτόφωρου στην Πάτρα, έπειτα από σύλληψή τους σε νταλίκα. Παρότι εμφανώς η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ήταν ανήλικοι, οι αρχές του Έβρου τους είχαν καταγράψει όλους ως ενήλικες για να μην τύχουν της προβλεπόμενης ειδικής προστασίας.

Ads

Η δίκη αποτελούσε μια υπόθεση ρουτίνας για τις δικαστικές αρχές τις Πάτρας. Μέλη της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/τριών Πάτρας, ωστόσο, ενημερώθηκαν για την παραποίηση και συνοδεία δικηγόρου μετέβησαν στο δικαστήριο.

Οι 18 μετανάστες είχαν συλληφθεί εντός μιας νταλίκας και την περασμένη Τετάρτη πέρασαν από τη διαδικασία του αυτόφωρου. Το δικαστήριο κλήθηκε να κρίνει αρχικά ποιος είναι ανήλικος και ποιος όχι και στη συνέχεια το αν θα δικαστούν. Όπως επισημαίνει στο tvxs.gr η κ. Δώρα Τελώνη, μέλος της Κίνησης που παραβρέθηκε στη δίκη, «ήταν εμφανές ότι τα παιδιά ήταν ανήλικα από 13 έως 16 ετών. Από τα18 συνολικά άτομα που είχαν συλληφθεί, μόνο τα 3 ήταν ενήλικα».

Ο δικηγόρος της Κίνησης ζήτησε να αναγνωστεί σε κάθε περίπτωση το υπηρεσιακό σημείωμα που τους είχε δοθεί από τον Έβρο, όπου είχαν συλληφθεί αρχικά. Όλοι εμφανίζονταν γεννημένοι την 1η Ιανουαρίου 1992. Επίσης, όπως κατέθεσαν τα παιδιά, όταν ρωτήθηκαν από τις αρχές του Έβρου για την ηλικία, την καταγωγή και άλλα προσωπικά τους στοιχεία, δεν υπήρχε μπροστά επίσημος μεταφραστής.

Όταν το δικαστήριο τους κάλεσε να δηλώσουν τις πραγματικές τους ηλικίες μπροστά σε μεταφραστή, ο καθένας έλεγε διαφορετική ηλικία. «Αυτό που καταδεικνύεται είναι ότι στον Έβρο έβγαζαν μαζικά υπηρεσιακά σημειώματα με την ίδια ημερομηνία γέννησης, για να τους καταγράψουν ως ενήλικες και όχι ως ανηλίκους γιατί σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να τύχουν ειδικής προστασίας», εξηγεί η κ. τελώνη.

Τελικά, από τους συνολικά 15, το δικαστήριο αναγνώρισε μόλις τους 2 ως ανήλικους. Οι υπόλοιπη καταδικάστηκαν σε 70 ημέρες φυλάκιση με αναστολή. Τα μέλη της Κίνησης άσκησαν έφεση για 2 από αυτούς, «κυρίως για το τυπικό της διαδικασίας, καθώς όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι διότι τα γεμάτα κρατητήρια δεν επιτρέπουν άλλη συμφόρηση». Όπως τονίζει η κ. Τελώνη, «στην πράξη, παρότι καταδικάζονται, αρκετές φορές αφήνονται ελεύθεροι και οι αρχές δεν εξαντλούν όλη τους την αυστηρότητα γιατί ξέρουν ότι η ιστορία θα συνεχιστεί, αφού δεν μπορούν ούτε να τους απελάσουν».

Στο παρελθόν κι άλλες οργανώσεις, αλλά και μετανάστες έχουν καταγγείλει ως μια πάγια πρακτική την παραποίηση των στοιχείων στον Έβρο για να εντάσσονται οι ανήλικοι στο καθεστώς του ενήλικα και να μην τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης.

Λιμάνι της Πάτρας: Ο εφιάλτης πριν το όνειρο

Αφιερωμένο στο λιμάνι της Πάτρας ή αλλιώς την «πύλη» των παράνομων μεταναστών προς την Ιταλία και την Ελλάδα είναι εκτενές αφιέρωμα της ιστοσελίδας balcanicaucaso.org, που επικεντρώνεται στα ζητήματα της περιοχής των Βαλκανίων.

Η Πάτρα είναι εδώ και πολλά χρόνια γνωστό σημείο αναχώρησης για τους μη νόμιμους μετανάστες που έχουν ως προορισμό την Ευρώπη. Ένα πλοίο με κατεύθυνση την Ιταλία «ισοδυναμεί για τους μετανάστες με την εκπλήρωση του ονείρου που ονομάζεται Ευρώπη». Αλγερινοί, Μαροκινοί, Τυνήσιοι, Παλαιστίνιοι, Κούρδοι, αλλά και Αφγανοί συνωστίζονται καθημερινά στο λιμάνι της Πάτρας, αναφέρει το δημοσίευμα.

Σύμφωνα με το άρθρο της balcanicaucaso.org, οι εν λόγω μετανάστες είθισται να ακολουθούν συγκεκριμένες τακτικές προκειμένου να εισχωρήσουν παράνομα σε κάποιο πλοίο με προορισμό την Ιταλία. Τις περισσότερες φορές είτε επιβιβάζονται παρανόμως σε κάποιο φορτηγό-όχημα που φθάνει από την Αθήνα στο λιμάνι της Πάτρας είτε εισέρχονται κρυφά σε κάποιο φορτηγό-όχημα ή και πούλμαν, τη στιγμή που επιβιβάζονται στο πλοίο προς αναχώρηση, διαφεύγοντας επιτυχώς τους αστυνομικούς ελέγχους.

Άξιο προσοχής, σύμφωνα με την ιστοσελίδα, είναι το γεγονός ότι οι παράνομοι μετανάστες στο λιμάνι της Πάτρας, οι οποίοι βρίσκουν πρόσκαιρα καταλύματα σε σταθμευμένα παλιά βαγόνια κοντά στο λιμάνι, έχουν «χωρίσει» το τελευταίο σε αντίστοιχες «εθνικές ζώνες» με βάση τη χώρα προέλευσής τους. Ο τρόπος ζωής τους είναι άκρως απογοητευτικός, καθώς εμφανίζονται να «ζουν σε καθεστώς πλήρους ανέχειας και να αναζητούν συχνά την τροφή τους σε containers με σκουπίδια».

Άλλο ένα εξίσου σοβαρό ζήτημα είναι η ελλιπής υγειονομική περίθαλψη των μεταναστών. «Στην Πάτρα υπάρχει μόνο ένας γιατρός υπεύθυνος για την παροχή πρώτων βοηθειών στους λαθρομετανάστες, οι οποίοι χρήζουν περίθαλψης καθώς τραυματίζονται συχνά κατά τις συμπλοκές τους με την ελληνική αστυνομία» σημειώνει ο γιατρός και επικεφαλής του Ερυθρού Σταυρού, Χρίστος Καραπιπέρης.

Η διαφθορά και ο χρηματισμός της ελληνικής αστυνομίας δεν διαφεύγει του δημοσιεύματος, το οποίο επικαλείται δηλώσεις του κ. Καραπιπέρη, σύμφωνα με τις οποίες «δεν είναι λίγες οι φορές όπου συνάπτονται ‘συμφωνίες’ μεταξύ Ελλήνων αστυνομικών και μεταναστών, οι οποίοι κατορθώνουν να επιβιβαστούν σε πλοίο για την Ιταλία κατόπιν καταβολής χρηματικού ποσού». Η μετάβαση στο Μπάρι κοστίζει περίπου 7.000 ευρώ, προσθέτει ο εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού, υποδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό τον «κύκλο» του χρήματος και τη διαπλοκή που συνδέεται με τη διακίνηση των μη νόμιμων μεταναστών.